چرا مردان بیشتر از زنان دچار «تب دنگی» می شوند؟

داود یادگاری نیا، در نشست خبری آگاهی‌رسانی در خصوص شیوع تب دنگی در کشور که روز سه شنبه در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی برگزار شد، گفت: این بیماری درمان اختصاصی ندارد و درمان علامتی برای آن تجویز می‌شود. همچنین اغلب بیماران نیاز به بستری پیدا نمی‌کنند و مراقبت در منزل زیر نظر پزشک نیز مؤثر است.

وی با اعلام این مطلب که از هر ۲۰ نفر یک نفر فرم شدید بیماری را تجربه و نیاز به مراقبت بیمارستانی پیدا می‌کند، افزود: علائم تب دنگی شبیه به آنفلوانزا است؛ تب ناگهانی، سردرد، درد دور چشم، درد مفاصل و عضلات، اسهال و استفراغ از علامت‌های این بیماری است که به دلیل شباهت به بیماری آنفلوانزا، بیمار باید از نظر مسائل اپیدومیولوژیک، سابقه سفر و منطقه سکونت بررسی شود.

یادگاری نیا تصریح کرد: تب این بیماری ۲ تا ۷ روز طول می‌کشد و تب برخی بیماران پس از ۷ روز قطع می‌شود. ممکن است برخی افراد بعد از روز هفتم نوع پیشرونده تب دنگی با علائم خونریزی‌دهنده را تجربه کنند و برخی نیز دچار شوک دنگی همراه با گیجی، منگی، درد دور شکم، کاهش حجم ادرار و خواب‌آلودگی شوند؛ این دو مورد نگران کننده است.

وی ادامه داد: نوزادان، زنان باردار، افراد چاق، دارای بیماری‌های زمینه‌ای نظیر دیابت، فشارخون، سیروز کبدی و نقص ایمنی و افرادی که سابقه ابتلاء به این بیماری را در گذشته داشته‌اند، در معرض خطر عوارض شدید ابتلاء به این بیماری قرار دارند.

یادگاری نیا از انجام مطالعات گسترده در خصوص این بیماری با جمعیت هزار و ۵۷ نفری در مرکز تحقیقات بیماری‌های عفونی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی خبر داد و افزود: نتایج این تحقیق نشان داد ابتلاء به تب دنگی با احتمال ۶۴ درصد، در مردان بیشتر از زنان است و این بیماری در سنین ۲۰ تا ۵۰ سالگی شیوع بیشتری دارد.