باستانشناسان در ایتالیا میگویند بقایای اسکلتی یک مرد و یک زن را به همراه تعدادی سکه و جواهرات گرانبها در شهر باستانی پمپئی کشف کردهاند.
گفته میشود برای اولینبار تندیس و یادگارهای یک بازیگر زن در موزه سینما قرار میگیرد.
سنگنگارهها کهنترین آثار تاریخی و هنری بهجا مانده از بشرند. دهها هزار سال قبل، زمانیکه انسانها زبان مشخصی برای گویش و خطی برای نوشتن نداشتند، با تصویر کشیدن این نقوش، حضور و شرایط زیست خود را در منطقه ثبت کردهاند. حالا، اما در جایی، چون تیمره بیش از ۲۱ هزار سنگنگاره وجود دارد که قدمت بعضی از آنها به چهل هزار سال میرسد. با این حال توجهی به چنین مجموعه عظیمی از هنر باستانی ایران نمیشود.
جان بِلگرِیو ۶۰ ساله، پس از جدا شدن از گروه، یک شمشیر کمیاب، یک سر تبر و یک النگو را در دورسِت انگلستان کشف کرد.
گنجینههای فراموش شدهای متعلق به قرنهای گذشته، درست در نزدیکی یک مسیر پیاده روی در پارکی در لیتوانی دفن شده بودند. چمن سبز عالی و خاک نارنجی، این اسرار ۶۰۰ ساله را تا به امروز در خود پنهان کرده بودند.
برخی از اشیاء هستند که تا به حال به دفعات متعدد در گورهای مختلف مربوط به مصریان باستان کشف شدهاند؛ در این مطلب، دلیل دفن مصریان باستان با این گورنهادهها از جمله کتاب مردگان، زبانهای طلا و سوسک سرگین غلتان را میخوانید.
کتاب خاطرات زهرا خانم تاجالسلطنه، دختر ناصرالدینشاه، یک گنجینۀ تاریخی است که جزئیاتی خواندنی از زندگی در دربار قاجار را در خود جمع دارد.
یافتههای باستانشناسان نشان میدهد زنان ایرانی از حدود پنج هزار سال پیش و شاید بیشتر از آن، از زیورآلات استفاده میکردند. در مقاطعی از تاریخ ایران نیز، مردان والامرتبه به مصرفکنندگان زیورآلات پیوستهاند، از طوقها و دستبندهای زرین گرفته تا عصا و شمشیرهای جواهرنشان.
یکی از برجستهترین یافتههای باستانشناسی ایتالیا در دهههای اخیر این ماه به نمایش گذاشته خواهد شد؛ مجسمههای اتروسکی و رومی که به لطف هشیاری یک پاکبان بازنشسته از گل و لای در توسکانی بیرون کشیده شدند.
۲۷۰ سال بعد و در سال ۱۹۸۱ برخی غواصان به اعماق آب رفتند و لاشه کشتی سن خوزه را در سواحل کلمبیا کشف کردند. اما آن زمان دولت کلمبیا مدعی شد که سن خوزه بخشی از میراث این کشور است و اجازه خروج محتویات آن را نداد. از آن زمان تاکنون نیز محتویات کشتی سن خوزه توسط دولت کلمبیا محافظت میشود.