در سالهای دور مسئله مهاجرت از ایران با فرار مغزها گره خورده بود، اما در سالهای اخیر میل به مهاجرت کردن در همه لایههای اجتماعی جامعه نفوذ کرده تا شاید سببساز مهاجرت تودهای ایرانیان از کشور شود.
طبق قوانین مهاجرتی جدید که از آن با عنوان «ترامپی» هم یاد شده، به اندرو گیلز، وزیر مهاجرت استرالیا اختیار داده میشود تا شهروندان غیر استرالیایی را که بهطور مثال درخواست پناهندگی آنها قبول نشده است، مجبور به گرفتن پاسپورت و بازگشت به کشورشان کند.
یک پژوهش تاکید میکند مساله نگرانکننده در زمینه پدیده مهاجرت ایرانیان، نرخ پایین بازگشت آنها به کشور است.
مهاجرت سرمایه انسانی لزوما با جابهجایی فیزیکی صورت نمیگیرد، برخی در کشور هستند، اما به صورت دورکاری برای کشورهای دیگر کار میکنند. وضعیتی که از آن به عنوان مهاجرت مجازی یاد میشودف رصدخانه مهاجرت ایران نوشته که این امر میتواند زنگ خطری برای کارفرمایان ایرانی در از دست دادن نیروی کار متخصصی باشد که مهاجر نیست، اما برای کارفرمای ایرانی هم کار نمیکند.
تاکنون آماری از میزان مهاجرت مجازی ایرانیان منتشر نشده است. اما از مهاجرت اقتصادی که به صورت فیزیکی جابهجا شدهاند، هر چند وقت یکبار آمارهایی منتشر میشود.
مدیر رصدخانه مهاجرت ایران در یادداشتی نوشت: درسال ۲۰۲۰ تعداد مهاجران جدید ورودی ایرانی به کشورهای این منطقه ۴۸ هزار نفر بود که طبق آخرین آمار این سالنامه در سال ۲۰۲۱ با ۱۴۱ درصد افزایش به ۱۱۵ هزار ورودی جدید در سال رسیده است؛ و به این ترتیب رتبه اول مهاجرفرستی بر اساس نرخ رشد مهاجر جدید را ثبت کرده است.
از انجام کارهای ثبتنام در کافینتها در ازای پرداخت حدود ۸۰ هزار تومان گرفته تا طراحی پکیجهای گوناگون با قیمتهایی نزدیک به ۸۰۰ هزار تومان که به افراد وعده میدهد در صورت خرید آن، شانس بیشتری برای برنده شدن در لاتاری دارند.
مشاهدات میدانی از سیستم نوبتدهی سفارت آلمان و ایتالیا از گردش مالی ۵۰۰ میلیارد تا ۳ هزار میلیارد تومانی کاسبان مهاجرت حکایت دارد.
مهاجرت با شناخت و مطالعه و با هدف مشخص انجام میشود اما ما بیشتر در میان جوانان مان شاهد یک نوع فرار هستیم. فراری که یا بیسرانجام است یا سرانجامی تلخ دارد. وضعیت پناهندگی که از فرار هم بدتر است.
این روزها کلیپی همهجا را به تسخیر خود درآورده است. گفتوگوی خبرنگار در همایشی که برای تقدیر از رتبههای برتر کنکور سراسری 1402 در حال برگزاری است.