«اگر هنوز پازل دشمن به پایان نرسیده و در کمین نشسته است، چه رفتاری موثرتر از این میتوان انجام و این پیام را به جامعه داد که هیچ چیزی قرار نیست تغییر کند! و به مخاطب القا شود که این در همچنان بر همان پاشنه خواهد چرخید! این موضوع چرا اهمیت دارد؟ چون روشن است که نه تنها این بحران هنوز به پایان نرسیده، بلکه آغاز شده است. اگر بر این باور باشیم که نقطه ثقل و قدرت اجتماعی و نرم ایران، مردم هستند، پس باید پذیرفت هر حرکتی که این قدرت را نامتوازن میکند بازی در زمین دشمنان عزت ایران است!»
یک فعال اصلاح طلب، ماجرای تماس تلفنی ساعت ۱/۵ بامداد 23 خرداد سردار سلامی به رئیس صدا و سیما درباره حمله اسرائیل را روایت می کند.
یک انگیزه بسیار مهمتر نزد سردمداران پشت پرده فیلترینگ وجود دارد که کاملا کتمان میشود و آن فروش فیلترشکن است.
ادعای هسته سخت نظام بودن، ایدهای پوشالی است که چه بسا ساخته و پرداخته دشمنانی است که میخواستند حکومت را از عرصه جامعه و مردم دور کنند و گمان هم کردند که به هدف خود رسیدهاند و لذا تصمیم تهاجم علیه ایران را گرفتند.
هفتم خرداد گذشت و انتخابات جدید هیات رییسه مجلس هم انجام شد، ولی مساله و وضعیت کنونی مجلس در ایران باید با یک بازنگری جدی همراه شود.
انتظارآفرینی بیجا، سم مذاکرات است. نباید با این تصویرسازی که ظرف 24 ساعت همه چیز به توافق ختم میشود، سراب ساخت.
قابل پیشبینی بود که رهبر انقلاب درباره تعامل ایران و غرب در یک سخنرانی، راهبرد نظام را شفاف کنند. دلواپسان و تندروهای داخلی - به مثابه عمال کاسبان تحریم - امیدوار بودند که ایشان به گونهای سخن بگویند که موضع آنها تقویت شود. اما بیان زیرکانه رهبری که از یک طرف به لزوم هوشیاری در برابر خصومت و خباثت آمریکا میپرداخت و از جانب دیگر بهکارگیری لفظ «معامله» که به وضوح راهگشا بود، آب سردی بر پیکر افراطیون به حساب میآید.
ترامپ هر چند در برخی راهبردها درصدد تداوم دور اول ریاستجمهوری خویش است، اما در تاکتیکهای نیل به هدف تغییراتی اساسی داده است. کنار نهادن مثلث پومپئو، بولتون و برایان هوک و انتخاب چهرههایی چون جیدی ونس در کنار بازیگردانی چهرههایی چون ایلان ماسک نشان از یک راهبرد واقعبینانهتر میدهد.
پیش از آنکه به موضوعات فنی انتقال پایتخت به مکران پرداخته شود، حفظ حیثیت دولت و مقامات آن باید مورد تاکید قرار گیرد.
بیاعتمادی و ناامیدی، کاهش مشارکت سیاسی و اجتماعی، سطح گستردهای از فساد، ناکارآمد بودن سیاستهای راهبردی در حوزه حکمرانی و سیاست خارجی، پررنگ شدن مشکلات اقتصادی و فقیر شدن کشور، نقاط آسیبپذیری هستند که شانس دشمن را بالا میبرد. در این میان تشدید تنشهای داخلی ازجمله سیاست تداوم فیلترینگ، مزاحمتهای توجیهناپذیر و از همه بدتر قوانینی، چون حجاب و عفاف و نحوه انتصاب افراد در مشاغل حساس را باید در پازل دشمنان ایران دید.