خط فقر مطلق به حداقل سطح درآمدی اشاره دارد که برای تأمین نیازهای اساسی زندگی یک فرد یا خانوار کافی است.
عضو انجمن جامعهشناسان ایران گفت: مسکن علاوه بر ابعاد اقتصادی، ابعاد اجتماعی و فرهنگی هم دارد. مسکن یکی از کالاهای رفاهی برای هر شهروند بهشمار میرود، بنابراین فقر مسکن یکی از مهمترین شاخصهایی است که میتواند فرد را به فقر مطلق برساند.
وزیر کار گفت: بخشی از فقر مطلق با افزایش یارانه که در دستور کار دولت هست و اعلام میشود، کاهش می یابد.
به گفته یک نماینده مجلس قریب به ۲۰ میلیون نفر در کشور در شرایط مساعدی نیستند که حدود ۳ میلیون خانوار بوده و دچار فقر مطلق هستند.
رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری بیان کرد: افزایش ۵۷درصدی حقوق در سال گذشته، کفاف ۲۱ روز هزینههای زندگی را میداد. اول فروردین ۱۴۰۱ درآمد یک کارگر ۲۵۳دلار بود اما در اسفند ماه ارزش این حقوق به ۱۲۲ دلار کاهش یافت واین حقوق تنها کفاف ۹ روز از ماه را میداد.
طبق گزارش رسمی که دفتر پایش فقر وزارت رفاه، ۲۵.۶ میلیون نفر زیر خط فقر مطلق هستند، نکته اینست در دهه اخیر درآمد سرانه ۳۵ درصد افت کرده اما میانه کالری حدود ۲۰ درصد.
بررسیهای آماری حاکی از آن است که «خط فقر مطلق» برای خانوار ۴نفره تهرانی، در سال۱۴۰۱ به میزان ۱۲میلیون تومان برآورد میشود.
آمارهای بانک جهانی نشان میدهد فقر مطلق در ایران در دوره فعالیت دولت قبل سه برابر شده است.
یک کارگر ایرانیِ متاهل با ۲ فرزند که بر اساس افزایش حقوقها در سال ۱۴۰۱ ماهانه باید حدود ۶ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان حقوق بگیرد نیز همچنان زیر خط «فقر مطلق» جهانی (کمتر از روزی ۲.۱۹ دلار به ازای هر نفر) زندگی میکند.
آمارهای رسمی از گرفتاری 22.8درصد از خانوارهای کشور در فقر مطلق حکایت دارد.