کمخونی یکی از شایعترین اختلالات خونی است که میتواند بر کیفیت زندگی، سطح انرژی و حتی سلامت کلی بدن تاثیر بگذارد. اما نکتهی مهم اینجاست که همهی کمخونیها شبیه هم نیستند. در واقع، بسته به علت اصلی، انواع مختلفی از کمخونی وجود دارد که هر کدام نشانهها و راهکارهای درمانی خاص خود را دارند.
کم خونی فقر آهن، شایعترین نوع کمخونی است و زمانی اتفاق میافتد که گلبولهای قرمز خون به دلیل کمبود آهن در بدن بسیار کم باشد.
کم خونی ناشی از فقر آهن فقط با رژیم غذایی برطرف نمیشود، علاوه بر توجه به رژیم غذایی که مهم است توجه به مصرف مکمل هم اهمیت ویژهای دارد.
برای گیاه خواران و یا افرادی که سعی در محدود کردن مصرف گوشت دارند، فقر آهن یک دغدغه واقعی است؛ ضمن اینکه ریزش موها نیز در این افراد مشاهده میشود. زنان بین سنین ۱۹ تا ۵۰ سال باید حداقل ۱۸ میلی گرم آهن در روز دریافت کنند و این میزان در زنان بالای ۵۰ سال باید ۸ میلیگرم در روز باشد.
کم خونی فقر آهن از بیماریهای شایعی است که گروههای مختلف سنی را درگیر میکند، علل متفاوتی برای آن وجود دارد که از مهمترین آنها اشتباهات تغذیهای است.
کم خونی فقر آهن از بیماریهای شایعی است که گروههای مختلف سنی را درگیر میکند. علل متفاوتی برای آن وجود دارد که از مهمترین آنها اشتباهات تغذیهای است.
«فقر آهن» زمانی اتفاق میافتد که بدن، آهن کافی برای ساخت هموگلوبین ندارد.
یک فوق تخصص خون گفت: علت کم خونی کودکان در اکثر موارد اجتناب از دادن آهن کمکی به شیرخواران است.
کمخونی، بیماری رایجی است که بدون علامت نیست و باید علایم آن را جدی گرفت.
رئیس شبکه بهداشت و درمان شهرستان جم گفت: کاهش قدرت یادگیری و افت تحصیلی، کاهش ظرفیت یادگیری و تمرکز حواس، خستگی زودرس ، ضعف و سرگیجه، کاهش توان کاری و مقاومت بدن از مهم ترین عوارض کم خونی و فقرآهن در نوجوانان و جوانان است.