پریروز وقتی پخش زنده مراسم تحلیف مسعود پزشکیان را میدیدم، مهمترین سکانسی که جلب توجه کرد واکنش فرمانده سپاه قدس به بخشی از گفتار رئیسجمهور جدید بود.
نشست خبری سخنگوی وزارت خارجه به همراه سه تن از معاونان وزارت خارجه به منظور ارائه گزارش عملکرد دستگاه سیاست خارجی در دولت سیزدهم برگزار شد.
سرپرست وزارت امور خارجه گفت: دولت جمهوری اسلامی ایران جایگاه ویژه و رفیعی برای تعمیق هر چه بیشتر مناسبات همه جانبه با کشورهای همسایه، منطقه و دیگر دولتها قائل است.
یک تحلیلگر اقتصادی گفت: با وجود اینکه سیاست خارجی در جایی غیر از دولت تبیین میشود، اما دولت اگر دولتی با تدبیر و کارشناس باشد، میتواند حتی المقدور شرایط را تلطیف کند.
نامزدهای ریاست جمهوری هم چه در مناظرات قبل از هشتم تیر و چه در مناظرههای دور دوم انتخابات به وضوح نشان دادهاند که قدرت ایجاد تغییر ندارند. آنها یا به کلیگوئی پرداختند و یا بر روی نقطه ضعفهای موجود انگشت گذاشتند.
کارشناس مسائل منطقه گفت نامزدهای انتخابات باید برنامههای یکدیگر را نقد و دلایل اجرایی و عملیاتیشدن برنامههایشان را تشریح کنند؛ مردم بلوغ سیاسی دارند و وعدهها و شعارها را تشخیص میدهند.
کاندیدای انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری گفت: راهنمای سیاست خارجی ما منافع مردم ایران خواهد بود و در سیاست خارجی شعارهای دهن پرکن که جیب مردم را خالی کند، شعارهایی که مردم را از قافله توسعه عقب بیندازد و مردم را گرفتار تامین دارو و صنایع ملی را گرفتار تامین مواد اولیه و آخرین فناوری کند، نخواهم داد.
طبیعتا با توجه به نحوه اجرای سیاستها و مذاکرات با کشورهای خارجی، این که چه شخصی رئیس جمهور شود، متقاوت است و طبیعیست که دو دولت با دو رئیس جمهوری که بسیار متفاوت فکر میکنند، سیاست خارجی متفاوتی هم دارند. اما سیاستهای کلی کشور را رئیس جمهور نمیتواند به تنهایی تغییر دهد.
ترامپ به مسائل مرتبط با سیاست خارجی از منظر تجاری به عنوان منبع سود و زیان فکر می کند. او معتقد است کسری های تجاری نتیجه رویه های ناعادلانه است.
پرونده هستهای ایران به عنوان یکی از مهمترین پروندههای سیاست خارجی کشورمان، سال پر فراز و نشیبی را طی کرد. هر چه زمان میگذرد و پرونده هستهای ایران حل نمیشود، پرونده پیچیدهتر شده و موضوعات جدیدتری نیز به آن افزوده میشود. این موضوعی است که از دید کارشناسان حوزه مسائل هستهای میتواند یکی از چالشهای سال ۱۴۰۳ باشد.