خانه دیواری شماره 2 که نماد معماری پست مدرن دهه های 1980 و 1990 به شمار می رود، دارای ترکیبی چشمگیر از اشکال، رنگها و جزئیات منحصر به فرد است.
این خانه از ویژگی های ساختاری متمایزی برخوردار است که بین باز بودن و حفظ حریم خصوصی مورد نیاز ساکنان تعادل برقرار می کند.
شرکت یوشینیرو ساکانو آرکیتکتس کل خانه را به همراه یک مغازه بیسکوئیت فروشی در طبقه همکف در یک پلان ساختمانی 26 متر مربعی قرار داده است.
این خانه با مساحت 22 متر مربع و ارتفاع 4.9 متر، فضای کافی برای حضور سه نفر را دارد.
هر یک از پنج خانه جدید به صورت استعاری به عنوان درختانی بلند در نظر گرفته شده اند که ریشه دوانده و در چشم انداز شهری رشد کرده اند.
خانه چوبی مونون با 23 متر مربع مساحت سازه ای کوچک است که به عنوان بخشی الحاقی به ملک اصلی در دامنه تپه عمل می کند و قابلیت استفاده به عنوان فضایی برای سکونت مهمانان را دارد.
طراحی جدید به گونه ای انجام شده است تا از هر سانت از فضای داخلی این آپارتمان جمع و جور استفاده کند.
کارشناس برجسته اقتصاد مسکن، معتقد است در شرایطی که قیمت زمین در تهران از قیمت زمین در توکیو که به محدودیت زمین شهرت دارد گرانتر شده است، مخالفت با ایده ساخت خانههای کوچک بیشتر سیاسی است تا کارشناسانه.
تمام حجم هایی که با دقت و هنر ساخته شده اند، حریم خصوصی و آرامش کم نظیری را ارائه داده و به ساکنین این امکان را می دهند که در طبیعت اطراف غوطه ور شوند.
گروهی از محققان از نشاستهی سیبزمینی و مقداری نمک کلرید منیزیم برای ساخت نوعی آجر استفاده کردهاند که میتوان از آن برای ساخت خانه در فضا بهره گرفت.