28 مرداد، یادآور تلخترین خیانتهای تاریخ معاصر ایران است؛ کودتایی که با حمایت آمریکا و انگلیس و با کمک اراذل و اوباش داخلی، نه تنها دولت منتخب مردم، بلکه آرمانهای استقلالطلبانه و ملیگرایانه دکتر مصدق را سرنگون کرد.
تصویری از مهمانی نامزدی مهرداد پهلبد و شمس پهلوی را در سال 1324در ادامه ملاحظه میکنید. در این تصویر دو تن از همسران رضاخان یعنی توران امیر سلیمانی همسر سوم او (سمت راست) و تاج الملوک آیرملو همسر دومش (سمت چپ) در کنار شمس (وسط) حضور دارند.
اتحادیه عرب در ۲۳ مرداد سال ۱۳۳۹ خورشیدی (۱۹۶۰ میلادی) در یک اقدام کاملاً سیاسی و قومگرایانه، بدون توجه به صدها سند تاریخی و آثار مکتوب که بهصراحت بر نام تاریخی و کهن «خلیج فارس» در طول قرنها تأکید دارند، نام جعلی «خلیج عربی» را به جای این آبراه استراتژیک انتخاب کرد. این تصمیم برخلاف مستندات برجستهای است که از دوران باستان تاکنون نام «خلیج فارس» را به طور مکرر و در منابع معتبر عربی، ایرانی و بینالمللی تأیید کردهاند و صرفاً با انگیزههای سیاسی و منازعات هویتطلبانه اتخاذ شده است.
تصویری کمتر دیده شده از محمدرضا پهلوی را در کنار همسر سوم اش، فرح دیبا و در حرم امام رضا (ع) در سال 1357 مشاهده می کنید.
تصویری کمتر دیده شده از محمدرضا پهلوی را در حال بازدید از نمایشگاه تجهیزات دوربین آلمانی در تهران و در سال 1339 مشاهده می کنید.
بانک شاهنشاهی ایران به عنوان اولین بانک ایران بهشمار میآید که با صدور امتیازنامهای از جانب ناصرالدین شاه قاجار در یازدهم بهمن ۱۲۶۷ برای بارون جولیوس دو رویتر، بانکدار یهودیتبار انگلیسی و با فرمان سلطنتی ملکه ویکتوریای بریتانیا تاًسیس شد.
آیا سرنوشت دردناک محمد یحیی کیوان قزوینی، روزنامهنگار و معلم فرهنگدوست قزوینی، یک اشتباه خونین بود یا نقشهای حسابشده برای حذف صدای اعتراض؟ شبیه ملکالشعرای بهار بود، همان شاعری که دشمنانش برای خاموش کردن او کمین کرده بودند؛ اما قرعه مرگ، به نام کسی دیگر افتاد. هنوز هم پرسشی تلخ باقیست: واعظ قزوینی قربانی شباهتش شد یا قربانی قلم جسور و زبان تندش علیه قدرت؟ سرنوشتی که در هالهای از تردید و ابهام بین واقعه و روایت سرگردان مانده است.
تصاویر کمتر دیده شده از شکل و شمایل ثریا اسفندیاری، ملکه دو رگه ایران در دوره پهلوی دوم را در 63 سالگی و در سال 1374 می بینید.
تصویری کمتر دیده شده از محمدرضا پهلوی را در حال قدم زدن در خیابان بانهوف در زوریخ سوئیس و در سال 1348 می بینید.
شعارها یکی از ابزارهای قوی در تاریخ سیاسی و اجتماعی جهان هستند که نه تنها وسیلهای برای بیان درخواستها و اعتراضات مردمی به شمار میآیند، بلکه بیانگر روندهای پیچیده تاریخی، فرهنگی و اقتصادی جوامعاند. شعار «مرگ بر انگلیس» در ایران نمونه بارزی از این پدیده است که ریشه در سالها نفوذ و دخالتهای امپریالیستی بریتانیا در صحنه سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور دارد.