عضو هیأت علمی دانشگاه تهران، گفت: ۵۰ درصد از جمعیت ما مشارکت نکردند که حداقل میتوانست ۲۰ درصد آنها مشارکت کنند. این ۲۰ درصد خیلی مهم است. چون آقای پزشکیان یک ریزش و یک جایگزینی نیرو خواهد داشت؛ پس حدود ۳۰ درصد نیرو لازم دارد. این جمعیت کجا هستند؟
تقی آزاد ارمکی گفت: «پیام مردم در انتخابات این است که اگر مسیر درست طی نشود مردم مشارکت نمی کنند و حتی ممکن است به اشکال گوناگون اعتراض کنند. همچنین یک پیام برای اصولگرایان داشت و آن هم این بود که جامعه از اصولگرایان عبور کرده است.»
در آستانه انتخابات دور دوم ریاستجمهوری دوره چهاردهم، بحثها برای اقناع همدیگر میان آنها که در دور اول انتخابات شرکت کردند و آنها که شرکت نکردند، ادامه دارد.
جامعه شناس معروف گفت: با رییس جمهور رادیکالی که میخواهد نقطه زنی کند و با جنگ وارد شود، قطعا وارد جنگ با اسراییل خواهیم شد. ایران باید از دست رادیکالها نجات پیدا کند.
معاون درمان وزارت بهداشت اخیرا گفته است: «نرخ باروری در افغانستان حدود ۶، پاکستان بالای چهار، کشورهای حوزه جنوبی خلیج فارس تقریبا ۲، عراق ۲.۵ و ترکیه هم مثل ایران است یعنی ۱.۶. ایران در نرخ باروری در دنیا در رتبههای میانی قرار دارد.»
یک جامعه شناس گفت: کلاهی که طرفداران جمهوری اسلامی روی سر آن گذاشتند این بود که موضوع ایدئولوژیک جمهوری اسلامی که میخواست غربستیزی داشته باشد و بعد انسجام فرهنگی ایجاد کند را به ظاهر افراد تغییر دادند؛ بعد زنان موضوع قرار گرفتند.
استاد جامعهشناسی دانشگاه تهران گفت: در این شرایط اقتصادی به جای اینکه به ایجاد آرامش کمک کنیم با این مداخلههای اجتماعی مردم عصبانی را عصبانیتر میکنیم؛ شهروند عصبانی این خشم را یا در همان صحنه نشان میدهد و یا عصبانیت خود را به جایی که قدرت دارد منتقل میکند.
استاد جامعهشناسی دانشگاه تهران گفت: روسای دولتهای ما از آن روزی که پیروز میشوند صدایشان بلند میشود، بلندتر حرف میزنند، داد میزنند و حکم صادر میکنند و این توهم ایجاد میشود که این رای برای آنهاست.
جامعهشناس گفت: هر کدام از شاخصهای اقتصادی را نگاه کنید، نهتنها ثبات نیست، بلکه مسیر معکوس دارد. نرخ بیکاری نخبگان و کارشناسان و صاحبان تخصص را نگاه کنید، بسیار نگرانکننده است.
تقی آزاد ارمکی گفت: این میزان مهاجرت در هر نظام سیاسی رخ داده بود، هزار بار روشهایش را تغییر میداد، اما در ایران مهاجرتهای گسترده در سطوح مختلف صورت میگیرد، اما آب از آب تکان نمیخورد. نقش کارگزاران و نخبگان و صاحبان ثروت و کسب و کار نادیده انگاشته میشود.