تاریخ ایران

  • اتحادیه عرب در ۲۳ مرداد سال ۱۳۳۹ خورشیدی (۱۹۶۰ میلادی) در یک اقدام کاملاً سیاسی و قوم‌گرایانه، بدون توجه به صدها سند تاریخی و آثار مکتوب که به‌صراحت بر نام تاریخی و کهن «خلیج فارس» در طول قرن‌ها تأکید دارند، نام جعلی «خلیج عربی» را به جای این آبراه استراتژیک انتخاب کرد. این تصمیم برخلاف مستندات برجسته‌ای است که از دوران باستان تاکنون نام «خلیج فارس» را به طور مکرر و در منابع معتبر عربی، ایرانی و بین‌المللی تأیید کرده‌اند و صرفاً با انگیزه‌های سیاسی و منازعات هویت‌طلبانه اتخاذ شده است.

  • به مناسبت فتح قلعه چهریق و شکست اسماعیل آقا سمیتقو در ۲۲ مرداد ۱۳۰۱ شمسی، تهران و شهرهای اطراف به جشن و چراغانی پرداختند. این پیروزی نه تنها باعث آسودگی دولت مرکزی در تهران نسبت به یکی از دغدغه‌های امنیتی خود شد، بلکه مردم نواحی مرزی غربی نیز نفس راحتی کشیدند.

  • قمرالملوک وزیری در سال ۱۲۸۴ خورشیدی در تاکستان واقع در استان قزوین متولد شد. کمتر از دو سال داشت که پدرش سید حسن درگذشت و مادرش طوبی نیز زمانی کمتر از ۱۸ ماهگی‌اش از دنیا رفت.

  • در سال ۱۲۰۳ هجری قمری، قصبهٔ نوا در مازندران شاهد تولد پسری از خاندان قاجار شد. او را «محمدعلی» نام نهادند، اما بعدها در تاریخ با لقب «دولتشاه» شناخته شد. پدرش فتحعلیشاه قاجار، شاهی جوان و جاه‌طلب بود که تازه بر تخت ایران تکیه زده بود. مادرش «زیباچهر خانم»، زنی از نژاد گرجی و چهره‌ای برجسته میان هم‌قوم‌انش بود. همین نکته – غیرقاجار بودن مادر – سرنوشت محمدعلی میرزا را، بی‌آنکه خود بداند، از همان روز نخست رقم زد.

  • آیا سرنوشت دردناک محمد یحیی کیوان قزوینی، روزنامه‌نگار و معلم فرهنگ‌دوست قزوینی، یک اشتباه خونین بود یا نقش‌های حساب‌شده برای حذف صدای اعتراض؟ شبیه ملک‌الشعرای بهار بود، همان شاعری که دشمنانش برای خاموش کردن او کمین کرده بودند؛ اما قرعه مرگ، به نام کسی دیگر افتاد. هنوز هم پرسشی تلخ باقیست: واعظ قزوینی قربانی شباهتش شد یا قربانی قلم جسور و زبان تندش علیه قدرت؟ سرنوشتی که در هاله‌ای از تردید و ابهام بین واقعه و روایت سرگردان مانده است.

  • منصب نسقچی باشی در دوران قاجار، کلید ورود به دنیایی بود که قدرت و خشونت در آن دست به دست هم می‌دادند؛ جایی که اجرای مجازات‌های سخت و بیرحمانه، با دقت و دستور مستقیم شاه صورت می‌گرفت و هر فرمان نسقچی باشی، تکانی عمیق به ساختار حکومت و جامعه آن زمان می‌داد.

  • خواجه خسرو، پسر لطفعلی خان زند و آخرین بازمانده خاندان زندیه، یکی از شخصیت‌های تاریخی پیچیده و تأثیرگذار دوره انتقال قدرت از زندیه به قاجاریه است.

  • شعارها یکی از ابزارهای قوی در تاریخ سیاسی و اجتماعی جهان هستند که نه تنها وسیله‌ای برای بیان درخواست‌ها و اعتراضات مردمی به شمار می‌آیند، بلکه بیانگر روندهای پیچیده تاریخی، فرهنگی و اقتصادی جوامع‌اند. شعار «مرگ بر انگلیس» در ایران نمونه بارزی از این پدیده است که ریشه در سال‌ها نفوذ و دخالت‌های امپریالیستی بریتانیا در صحنه سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور دارد.

  • با استفاده از داده‌های علمی درباره هاپلوگروپ‌های کروموزوم Y (تبار پدری) و DNA میتوکندریایی (تبار مادری)، و همچنین تحلیل‌های چهره‌شناسی، این گزارش به شناسایی مشخصه‌های ظاهری و ریشه‌های ژنتیکی ایرانیان می‌پردازد.

  • زینب پاشا یکی از چهره‌های زن مبارز در تاریخ معاصر ایران است که نقش کلیدی در نهضت تحریم تنباکو ایفا کرده است. او به عنوان زنی از طبقه محروم و کم‌برخوردار تبریز، با شجاعت و رهبری منحصر به فرد خود، مقاومتی عظیم را علیه قرارداد استعماری رژی سازمان داد که یکی از نمادهای استبداد داخلی و نفوذ بیگانه در کشورمان به شمار می‌رود.