دعوای مدیریتی در پرسپولیس؛ چه کسی بازیکنان را حفظ کرد؟
نبی در مصاحبهای تلویزیونی اعلام کرده بود که قرارداد بازیکنان پرسپولیس به گونه ای بسته شده که آن ها میتوانند به راحتی جدا شوند.
حضور برانکو و عملکرد خوب او در پرسپولیس مانند پوششی برای مدیران این تیم عمل میکرد. مدیرانی که کمکاریها و کوتاهیهایشان زیر جامهایی قرار میگرفت که برانکو بهدست میآورد. حالا با رفتن سرمربی کروات باز هم اوضاع این تیم به روال سابق برگشته است و دعواهای مدیریتی هم شروع شده است. رفتن برانکو به عربستان به ضعف قراردادی که با او بسته شده میتواند ارتباط داشته باشد اما از بدشانسی عرب است که این اتفاق در زمان او روی داد. اتفاقی که میتوانست در زمان هر مدیر دیگری بیفتد و برانکو عزم رفتن کند و بدون پایبند بودن به قراردادش راهی تیم جدیدش شود.
این اتفاق برای کادرمدیریتی فعلی پرسپولیس نمره منفی محسوب شده است و آنها در تلاش هستند تا از هر طریقی نمره منفی خود را کمکرده و از هر راهی میتوانند از آبروی مدیریتی خود دفاع کنند.
پرسپولیس برخلاف حفظ کادرفنی در حفظ بازیکنان موفق بود و هر گروهی تلاش میکند که این اتفاق را به نام خودش ثبت کند. نبی، عضو هیات مدیره پرسپولیس ماندن بازیکنان را به خاطر مذاکرات آنها با بازیکنان دانسته و مدیران قبلی آن را مدیون قراردادهایی که بستهاند و دعوا بر سر این است که کدام یک قرار است این امتیاز مثبت را از آن خود کنند.
نبی در مصاحبهای تلویزیونی اعلام کرده بود که قرارداد بازیکنان پرسپولیس به گونه ای بسته شده است که آن ها میتوانند به راحتی جدا شوند. او به عنوان مثال از رفیعی، کامیابی نیا، علیپور، خلیل زاده و بیرانوند به عنوان نفراتی نام برده بود که قراداد آنها بند جدایی داشته است. گرشاسبی که از اظهارنظرات نبی دلخور شده بود در پاسخ به نبی گفته است: «تیمی را به شما دادم که اغلب قرارداد داشتند و نیازی به مذاکره برای ماندن شان نبود. چرا می گویید سروش، خلیل زاده، علیپور و کمال بند جدایی داشتند در حالی که چنین نبود. برانکو را تمدید کردم و تحویل باشگاه دادم پس چرا نتوانستید او را حفظ کنید. مگر جز این است که کلی بازیکن دارای قراداد به باشگاه تحویل دادم، پس چرا آقای نبی حرفی می زند که مجبورم می کنند جواب دهم؟ خودشان جز احمدزاده چه بازیکنی را گرفتند که اینطور می گویند؟ آیا توانستند بودیمیر که خودشان او را گرفتهاند حفظ کنند؟ آیا چندین و چند ستاره دیگر قرارداد نداشتند و حفظ آنها ساده بود؟ ما در پنجره بسته فقط امکان تمدید داشتیم و همین کار را هم کردیم و از برانکو تا همه بازیکنان جز مصلح و رسن قراداد داشتهاند حالا دو سه نفری هم بند داشتهاند که یکی مثل بیرانوند باید هفتصد هزار دلار می داده.»
پاسخ گرشاسبی باعث شد تا نبی کمی صحبتهایش را تعدیل کند. او با اصلاح اظهاراتش در مصاحبه بعدی خود گفت: «ترابی و عالیشاه با پرداخت بخشی از قرارداد خود با تیم خارجی می توانستند بروند و ما با مذاکره آنها را نگه داشتیم و بیرانوند هم با پرداخت مبلغی حق فسخ داشته و انصاری می توانسته بدون پرداخت تیم را ترک کند.»
براساس اطلاعاتی که از قرارداد ترابی و عالیشاه بهدست آمده آنها با پرداخت چهل و سی و پنج درصد از قراداد با تیم خارجی حق ترک تیم را داشتند و بیرانوند هم به شرط پرداخت هفتصد هزار دلار میتوانست تیم را ترک کند. اگرچه حرف نبی درست است و این بازیکنان در قراردادشان بند فسخ قرارداد داشتهاند اما نگاهی به مبلغ این بندها مشخص میشود که تقریبا سنگ بزرگی را مانع جدایی خود میدیدند. این بندها به گونه ای بوده که جدایی برای بازیکنان جز انصاری مقرون به صرفه نبوده است. این که بیرانوند در صورت مبلغ 8 میلیارد بتواند از پرسپولیس جدا شود و بازیکنانی مانند ترابی و عالیشاه با پرداخت 40 درصد از مبلغ قراردادشان میتوانند راهی تیم دیگری شوند عملا با نداشتن تبصره تفاوت زیادی ندارد.
اگرچه بیرانوند مهره بسیار ارزشمندی برای پرسپولیس محسوب میشود و یکی از ارکان قهرمانی این تیم است اما جدا شدن او در صورت رسیدن 8 میلیارد به باشگاه میتواند با حضور یک دروازهبان دیگر با این مبلغ و سودی که به باشگاه میرسد جبران شود. از طرفی گرشاسبی هم تیمی را تحویل داد که از جمع هجده بزرگسال تیم فقط مصلح بازیکن آزاد بود و از جمع نفرات سایر رده های سنی هم فقط رسن و نادری برای ماندن نیاز به تمدید و رضایت نامه داشتند.
این اطلاعات نشان میدهد که اگرچه به قول مدیران جدید باشگاه و مهدی محمد نبی، ماندن بازیکنان با مذاکرات انجام شده است اما این بندها دست باشگاه را برای مذاکره باز گذاشته و آنها را در موضع برتری نسبت به بازیکنان قرار داده است. اتفاقی که مدتهاست در قراردادهای منعقد شده میان بازیکنان با باشگاهها دیده نمیشود.
منبع: نود
2034
