حقایقی باور نکردنی و تکان دهنده درباره سوء استفاده از کودکان معلول ذهنی در دهه ۱۹۵۰
در دهه ۱۹۵۰ در ایالات متحده، یک مدرسه دولتی که به عنوان مرکز نگهداری از کودکان با معلولیت ذهنی فعالیت میکرد، یک رسوایی بزرگ به بار آورد.
متاسفانه کودکانی که دچار معلولیت ذهنی هستند به علت عدم توانایی اعتراض یا گنگ بودن خواستههای خود اغلب از آسیب پذیرترین کودکان جهان محسوب میشوند. همین موضوع نیز در دهه ۱۹۵۰ در ایالات متحده به عنوان روشی برای سوء استفاده از کودکان معلول ذهنی مورد استفاده قرار گرفت.
درواقع از سال ۱۹۵۶ تا ۱۹۷۰، پزشکان مدارس دولتی "ویلووبروک" در نیویورک شروع به سوء استفاده از کودکان برای انجام آزمایشهای سلامتی کردند. این آزمایشها اغلب هپاتیت را روی کودکان معلول ذهنی بررسی میکردند.
درواقع این آزمایشها در تلاش بودند بررسی کنند هپاتیت چه روندی دارد، چه آسیبهایی به بدن بیمار میزند و چگونه درمان میشود.. مدرسه ایالت ویولوبروک در سال ۱۹۴۷ با هدف مراقبت از کودکان عقب مانده ذهنی تاسیس شد. اما این مدرسه به سرعت از هدف اصلی خود فاصله گرفت و به یک آزمایشگاه کودکان تبدیل شد. دو استاد دانشگاههای نیویورک و ییل برخی از آزمایشات بحث برانگیز را در مورد کودکان مبتلا به اختلالات ذهنی در این آزمایشگاه انجام دادند. آنها عمدتا به کودکان هپاتیت میدادند تا مراحل بیماری را پیگیری کنند و اثرات گاما گلوبولین (نوعی تقویت کننده ایمنی) را بررسی کنند.
اما این آزمایشات تنها رسوایی در مورد مدرسه مذکور نبود. بر طبق گزارش ها، سوء استفاده جنسی و جسمی توسط کارکنان مدرسه، کمبود امکانات و پرخاشگری نیز مشکلات عمده دیگری بودند که در این مدرسه مشاهده میشد. سرانجام، دولت در سال ۱۹۸۷ مدرسه را تعطیل کرد.
منبع: باشگاه خبرنگاران
1980
