روزنامه‌ها مدام صفحات خود را کم می‌کنند، مشکل واقعا از گرانی است؟/ بهانه‌های کاغذی برای فرار از بحران کاهش مخاطب

به گزارش خبر فوری ، مدیران مطبوعات درد گرانی را حس می‌کنند اما به‌جای درمان، فرافکنی می‌کنند. یک روز تحریریه‌هایشان را خالی می‌کنند، یک روز بهانه گرانی کاغذ می‌آورند اما به‌نظر می‌رسد مشکل اصلی، ریزش شدید مخاطب است.

با ظهور عصر شبکه‌های اجتماعی دیگر کسی برای خواندن خبر یک روز قبل، حاضر نیست روزنامه بخرد.

گرانی کاغذ نیاز به واردات هم باعث شده با بحران دلار، هزینه انتشار روزنامه‌های کاغذی بالا رود. حالا مطبوعات به سراغ گران کردن هر نسخه خود کرده‌اند اما این سبب ریزش بیشتر مخاطب شده است.

مطبوعاتی‌ها فقط یک راهکار به ذهنشان می‌رسد: جنگ روانی و فشار به دولت برای تخصیص رانت. آنها انتظار دارند سبد غذایی خانوارهای ایرانی هر روز کوچک‌تر شود ولی ارز دولتی برود به حیب مطبوعات و هزینه رسانه‌های گرانی که منتشر می‌کنند، کاهش یابد.

رهبر انقلاب چندی پیش بر تسهیل واردات کاغذ تاکید کردند ولی نه الزاما برای مطبوعات: برای کتاب.

واقعیت این است که پول بیت‌المال نباید صرف رسانه‌های کم اثری شود که در رقابت با شبکه‌های اجتماعی، بازنده هستند.

وقتی مردم به‌خوبی از شبکه‌های اجتماعی برای اطلاع از اخبار استفاده می‌کنند، چرا باید رسانه‌های متعدد کاغذی با هزینه مردم چاپ شده و روی کیوسک‌های مطبوعاتی بی‌مصرف باقی بمانند؟

در تمام‌ جهان، روزنامه‌هایی به حیات خود ادامه می‌دهند که خبرها و گزارش‌های تازه‌ای داشته باشند. در نبود چنین روزنامه‌هایی، ادامه حیات مطبوعات فقط بسته به وضعیت بازار است. روزنامه‌ای که مخاطب ندارد، نباید با رانت دولتی ادامه حیات دهد.

کاغذ اگر نیاز به ارز دولتی دارد، برای چاپ کتاب است، نه مطبوعات. روزنامه‌هایی که تنها دلیل چاپ‌شان برخورداری از رانت کاغذ و یارانه دولتی است، به پایان کار خود رسیده‌اند.

فریاد مظلومیت را آنها که سالها از امتیازات کاغذی دولت استفاده کرده‌اند، نباید سردهند. مردم پایان کار این مطبوعات رانتی را رقم زده‌اند.

از دولت انتظار می‌رود تحت تاثیر فشارها، پول مردم را به‌جای اقلام اساسی، صرف رانت مطبوعات نکند.

33