امام زمان(عج) در همه امور زندگی، شیعیان را موردعنایت قرار می‌دهد

اعتقاد سازی برای دین و مذهب هیچ تناسبی با دانش ناچیز بشر ندارد --- انسان بطور کلی چه مقرب خداوند باشد چه نباشد بنا به تاکیدهای قرآن بعلت محدود و مقید بودن ظرفیت ذهنی خود به زمان و مکان و محیط و یافته های محدودی که از این ابعاد زمانی و مکانی و محیطی به دست می آورد دانش محدود و ناچیزی دارد که او را از دست رسی به تمام حقایق جزئیات حتی یک شئ فرا روی خود محروم می سازد چه رسد به حقایق بی کران جهان طبیعی و فرا طبیعی. این ظرفیت ذهنی بسیار محدود انسان و دانش اندکی که او کسب می کند هرگز او را اختیار نمی دهد بجای خداوند جهان آفرینش ، که آگاه به همه حقایق جهان هستی است ، با دانش ناقص و ناچیز خود برای دین خدا و مذهب اهل بیت که باید از شناختهای فرهنگ الهی دین داری اصیل قرآنی برخاسته باشد اعتقاد و مراسم و مناسک و شعایر ، که می باید عین حقیقت باشند ، ابتکار کند و به این فراورده های ناقص ذهنی خود تقدس بخشد و خود و دیگران را به پایبندی و عمل به این فراورده ها وادار سازد و روزانه هزاران میلیارد از بیت المال جامعه و داراییهای خصوصی مردم بی هیچ گونه بازده مثبت محسوس با دوام برای پیشرفت جوامع مسلمان را هدر دهد و وزر و وبال این هدر رفته های بی شمار بی کران را در سرنوشت خود ثبت کند و با خود به آخرت ببرد. بی توجهی به این حقیقت انکار ناپذیر که اعتقاد سازی برای دین و مذهب منحصر به خداوند آگاه به همه ی حقایق جهان هستی است و هیچ تناسبی با دانش ناچیز بشر ندارد و بی توجهی به واقعیتهای محسوس فاجعه بار فوق را بی تردید خداوند نمی بخشد و در دنیا و همچنان در آخرت که جای هیچ جبرانی نیست سزای مناسب این بی توجهی دین گریز را که در دیانتها و مذاهب گوناگون دینی سبب گمراهی و انحراف میلیاردها از مردم شده و می شود بعنوان سهم صاحبان آن تعیین خواهد نمود و در دست آنان خواهد گذاشت. « وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا ...» ﴿ آیه ۱۴۴ سوره آل عمران﴾ « وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَيَتَّخِذَهَا هُزُوًا أُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ . وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا وَلَّى مُسْتَكْبِرًا كَأَنْ لَمْ يَسْمَعْهَا كَأَنَّ فِي أُذُنَيْهِ وَقْرًا فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿آیات۶ و۷ سوره لقمان﴾ «قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمَالًا . الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا . أُولَئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ وَلِقَائِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَلَا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَزْنًا»﴿ آیات ۱۰۳ و ۱۰۴ و۱۰۵ سوره کهف﴾. تردیدی نیست که وقایع زندگی در جهان آفرینش بنا بحکم سنت های الهی تغییر ناپذیر در همه ی زمانها و مکانها تکرار می شوند و تاریخ خود را تکرار می کند و آیات قرآن فراگیر و زمان شمول و جهان شمول اند و بر همه ی وقایع تکراری صدق می کنند و حجتهای قرآنی تحریف ناپذیر خداوند هرگز منحصر به سبب نزول و یک زمان نیستند. بنا بر آنچه که در این نوشته آمده بجز وحی قطعی الصدور و قطعی الدلاله الهی و بنا به حکم و تاکیدهای فراوان قرآن کریم هیچ آفریده را حق ابتکار احکام و اعتقادات و مراسم و مناسک و شعایر برای دین خداوند نیست. بشر ملزم است با درک ظرفیت و دانش ناچیز ذهن خود ، قدسیت و حرمت بی مانند حد و مرزهای شناختهای فرهنگ دین داری قرآنی تحریف ناپذیر را بشناسد و به این حد و مرزها پایبند باشد و برای نجات از تباهی و هلاکت ابدی هرگز به خود جرئت و جسارت تجاوز از این حد و مرزها را ندهد.