گفت‌وگو با هومن حاجی‌عبداللهی، بازیگر نقش روحانی:
یك روحانی اغراق آمیز خلق نكردم
شما در سریال نون‌خ ایفاگر نقش روحانی بودید. این نقش جزو كاراكترهایی است كه همه بازیگران علاقه‌مند هستند یك بار هم شده آن را تجربه كنند، چون آنها را با چالش بسیاری برای ایفای نقش همراه می‌كند.
آیا همین موضوع باعث شد تا این نقش را بپذیرید یا دلایل دیگری هم داشتید؟
روحانی، جزو نقش‌های ویژه است كه بازیگر علاقه‌مند است در پرونده كاری‌اش به اقشار خاص جامعه سرك بكشد و در قالب آنها نقش‌هایی را بازی كند. من هم از این موضوع مستثنی نیستم و دوست داشتم كاراكتر روحانی را بازی كنم. البته باید بگویم حضور سعید آقاخانی در كسوت كارگردان هم برایم اهمیت زیادی داشت. من قبلا با او كار كرده بودم و دوست داشتم همان تجربه خوب را بار دیگر تكرار كنم.
سعید آقاخانی جزو هنرمندانی است كه آرامش را می‌توان در كار با او تجربه كرد. به هیچ وجه بازیگر را در طول كار نگران نمی‌كند. همین باعث می‌شود بازیگر هم با خیال راحت خودش را به او بسپارد و نقش را خلق كند.
شما در فضای مجازی هم در ایام نوروز خیلی فعال بودید و می‌دیدم كه در اینستاگرام هر روز بخشی از بازی‌تان را قرار می‌دادید و نظر مردم را می‌پرسیدید. با چه هدفی این كار را انجام می‌دادید آیا می‌خواستید از واكنش مردم مطلع شوید؟
من به‌هیچ‌وجه در فضای مجازی (اینستاگرام، توییتر، فیس‌بوك و ...) نیستم. واقعا صفحه‌ای ندارم و فقط عده‌ای كلاهبردار این كار را انجام می‌دهند كه من هم از طریق پلیس فتا پیگیر این موضوع هستم. واقعا نمی‌دانم هدف این كلاهبرداران از این كه صفحه‌ای به نام من داشته باشند و مطلب، عكس و فیلم بگذارند، چیست؟!
مسلما شما هم مثل بقیه افراد جامعه در اطراف‌تان با روحانیون صحبت كرده‌اید. اما قبل از ایفای نقش روحانی در سریال نون خ، آیا تحقیقاتی هم كردید و با روحانیون صحبتی داشتید كه نقش را چطور بازی كنید؟
همیشه قبل از ایفای نقش تحقیقاتی دارم و این شامل حال روحانی قصه نون خ هم می‌شد و نشست و برخاست با روحانیون داشتم، ولی در نهایت بعد از تحقیقات، سعی كردم نقش را به گونه‌ای بازی كنم كه مال خودم باشد. بنابراین خروجی كه شما شاهد هستید كار هومن حاجی‌عبداللهی است. سعی كردم با كم یا اضافه كردن مواردی نقش را ملموس و باورپذیر برای مخاطب بازی كنم كه وقتی آن را تماشا می‌كند با خودش بگوید كه این نقش واقعی است و نه اغراق‌آمیز!
اتفاقا حسن شما در بازی‌تان این است كه روحانی قصه را خیلی مردمی بازی كردید. مخاطب به‌هیچ‌وجه آن را دور از خودش نمی‌بیند. به‌ویژه در صحنه‌ای كه در ابتدا فكر می‌كند نورالدین خانزاده فوت شده و بعد در مسجد و صحبت‌های او را با آقایی متوجه می‌شویم كه نسبت به بچه‌اش دچار عذاب وجدان شده است. دیالوگ‌هایی كه بین شما رد و بدل می‌شود برای مخاطب جالب است. این صحنه‌ها را شما خیلی راحت بازی كردید؟
روحانی هم انسان است. او هم مثل بقیه احساس و عواطف دارد. او هم عاشق می‌شود، قهر می‌كند. با خانواده‌اش رسمی حرف نمی‌زد. عصبانی می‌شود، اشتباه می‌كند و... بنابراین من سعی كردم نقش روحانی قصه سریال نون خ را به‌گونه‌ای بازی كنم كه تافته جدا بافته از بقیه نباشد. او را مثل دیگر مردم تصور كردم و تلاش کردم اغراق‌آمیز نباشد و رفتارهایش كاملا طبیعی بوده تا برای مخاطب هم باورپذیر باشد.
اگر شما دقت كرده باشید لحن و صدایم حتی موقع صحبت كردن در منبر به‌هیچ‌وجه تغییر نمی‌كند و با صدای معمولی صحبت می‌كنم. حرف‌های روان و عادی است. امیدوارم مردم هم از تماشای مجموعه لذت برده باشند.
شما قبل از سریال نون خ در سریال پایتخت بازی كرده بودید كه مربوط به خطه مازندران بود و حالا این سریال در خطه كردستان. به نظرتان ساخت چنین مجموعه‌هایی در تلویزیون چقدر ضرورت دارد؟
خیلی جالب است برایتان بگویم خانمی از خطه‌ای دیگر از ایران به من گفت كه بعد از تماشای مجموعه نون‌خ آرزو می‌كرد كه كاش كرد بود. ببینید ساخت یك مجموعه تا چه میزان می‌تواند فرهنگ آن منطقه را به مردم معرفی كند كه آن را دوست داشته باشند و علاقه‌مند شوند. این خانم هم با تماشای مجموعه نون خ با فرهنگ، موسیقی، آداب و رسوم و... كردستان كیف كرده بود. بنابراین ساخت مجموعه‌هایی درباره اقوام مختلف ایران ضروری است. فقط به این شرط كه سختگیری‌ها و تعصباتمان را كمتر كنیم.
زیرا ساخت چنین مجموعه‌هایی منجر به رونق گردشگری در شهرها می‌شود و مردم علاقه‌مند می‌شوند كه سفر به آن خطه از ایران داشته باشند و بیشتر با فرهنگ، لباس، زبان و... آشنا شوند. همه مردم برخی مواقع عصبانی می‌شوند، اشتباه می‌كنند یا تكه‌كلام‌های خاص دارند. به همین دلیل این موضوع شامل حال قوم خاصی نیست و مردم تهران هم شامل می‌شود. اگر كمی نگاه‌مان را بازتر كنیم می‌توانیم شاهد رونق چنین تولیداتی باشیم.
منبع: جام جم
1981
