ماجرای تشکر بهروز وثوقی از کویتی‌پور
چندی پیش سید عزت الله ضرغامی، عضو شورای عالی فضای مجازی و رئیس پیشین صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، با غلامعلی کویتی‌پور مداح و خواننده قطعات حماسی و مذهبی زمان جنگ، دیدار کرد.
چندی پیش سید عزت الله ضرغامی، عضو شورای عالی فضای مجازی و رئیس پیشین صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، با غلامعلی کویتی‌پور مداح و خواننده قطعات حماسی و مذهبی زمان جنگ، دیدار کرد. او از این دیدار پستی در اینستاگرام خود منتشر کرد. متن پست او به این شرح است:
«حاج غلام! نه! داش غلام!
غلام ژاندارم! نه! غلام بسیجی!
خیلی‌ها حج می‌روند، ولی از جنس «اکثر الضجیج و اقل الحجیج» اند! عنوان «حاجی» آنان حکایت «عجب حکایتی داشتی کل علی!» است!
غلام ژاندارم، رو خواستند به زور تو کَت مردم کنند، آخرش هم قربون صدقه‌ی اون «قزاق» برن، نشد! مردم انقلاب کردند.
غلام ما بسیجی و مَشتی است. جز این دو صفت، هیچ عنوان دیگری برازنده‌ی او نیست.
«جانماز» آب نمی‌کشد، به «می» سجاده رنگین می‌کند و حواس‌اش به اصل ارزش‌های امام و انقلاب است تا کلیشه‌های نخ‌نما و دستوری!
همکارمان با دوربین گوشی از چند دقیقه آخر صحبت ۲ ساعت‌مان تصویر گرفت که تقدیم می‌شود. ببینید، قشنگه!. ***پی نوشت***
۱- داش غلام بسیجی، ملودی را خوب می‌فهمد و می‌داند که برای ماندگاری ترانه، ملودی آن، کلیدی است. از سابقه‌ی ملودی «ممدی نبودی» برایم می‌گوید.
۲- منزل‌اش اطراف شهریار است. ارزش نام «کویتی پور» که با ارزش‌های هنری جبهه و جنگ آمیخته شده را به خوبی می‌داند و با هیچ چیز معاوضه نمی‌کند.
۳-، چون منافعی ندارد که با دیگران گره بخورد، با آزادی و شجاعت، کلمه‌ی حقی را که می‌فهمد با صراحت مطرح می‌کند.
۴- وقتی «بهروز وثوقی» با او تماس می‌گیرد و از مردانگی و صفای او تشکر می‌کند، حاضر نیست عبارات و تعابیر متواضعانه او را خبری کند و از من هم می‌خواهد این کار را نکنم.
۵- به دلیل علاقه‌ی مشترک‌مان به «قیصر» و «زینال بندری» و «حاج کاظم» حرف‌هایمان را بهتر می‌فهمیم!
با تقسیم بندی سیاسیون به «مرد و نامرد» کاملاً موافق است.
۶- می‌گوید در فضای مجازی به او حمله می‌کنند که چرا به دلیل تشجیع رزمندگانی که باعث شهادت آنان شد؟! «وجدان درد» ندارد! و او می‌گوید که محبت و لطف دائمی خانواده‌های شهدا به او را کجای دلش بگذارد؟! صاحبان اصلی که همراهند. دیگران چرا کاسه داغ‌تر از آش می‌شوند؟!
۷- به رهبری عشق می‌ورزد و گله‌مند، از کوتاهی دست امثال او به ایشان است. داستان «اویس قرن» و یا «چیده شدن شهدا از آخر مجلس» را که به او می‌گویم قدری آرام می‌گیرد.
نگذاریم نماد‌های جبهه و جنگ در پیچ و خم دنیای جدید فراموش شوند.»
منبع: برترین‌ها
1981
بنظرمن,,اگه واقعا افکاروعقاید,وزبان ازآزادی خداوندی برخورداراست,پس لزومی ندارد,فردی که روزی مداح بوده رادرهمان زمان اولیه نگه داشت درحالی که سالها,ازآن واقعه میگزرد,ودرحالی که دنیاتاکنون,پیشرفت چشمگیری,داشته.پس نباید آقای کویتی را,محکوم به پیشرفت ش کرد.چون خداوند انسانهارا قابل پیشرفت ذهن وافکار,وخلاقیتها,کرده.پس هیچ کدام ازماها,به خودمان وهیچ حکومت وسلطنتی,تعلق نداریم.تنهابخداوند مطلق تعلق داریم,وهمانا عشق,وراهای مختلف وشیوه زندگی رادر طول زندگی بندگانش همانند,چهارفصل قانون طبیعت ,طبیعت زندگیمان راتغییر میدهد,پس قبل ازخدا قضاوت نکنید.ودست نگه دارین.چون زندگی وشیوه زندگی هرکس به هیچ بنده ای درهرلباس ومقامی,وقدرتی محسوب نمیشود.خداوند,تغییرفصلهاراآفریده,پس به نشانه هایش خوب تفحص کنید نه به منفعت فعلی خودمان.درپناه ایزد منان.
به شما چه.... دلش میخاد اینجوری باشه آقای استاد کویتی پور.... داش غلام کوینی پور راهت رو با قدرت ادامه بده...