درباره‏ ی هوتن شکیبا که پدیده ‏ی بازیگری امسال بود

وقتی از «پدیده» حرف می‌‌‌زنیم داریم از انتظارات خودمان و اجرایی بالاتر از آن حرف می‌‌‌زنیم. اینکه بازی علی نصیریان در «مسخره‌‌‌باز» شگفت‌‌‌انگیز است، فیلمبرداری هومن بهمنش در «سرخپوست» فوق‌‌‌العاده است، نوید محمدزاده در فیلم نیما جاویدی «متفاوت» است، فرشته صدرعرفایی در «شبی که ماه کامل شد» غافلگیرکننده است و... حرف درستی است اما اینها مطابق انتظارات ماست، ما از آنها چیزی جز «بهترین» بودن نمی‌‌‌خواهیم، اما این وسط چهره‌‌‌هایی بودند که درخشیدند و پیش‌‌‌داوری‌‌‌های ما را دگرگون کردند. هوتن شکیبا یکی از آنهاست؛ در واقع مهم‌‌‌ترین‌‌‌شان.

اشتباه نکنید، تصور ما فقط براساس سریال‌‌‌های کمدی که او در این سال‌ها بازی کرده شکل نگرفته: او بازیگر فوق‌‌‌العاده‌‌‌ای در تئاتر است و همین امسال دست‌‌‌کم در دو نقش حیرت‌‌‌انگیز بوده: اول، در «صددرصد» و بعد، «بینوایان». اولی یک دوئت، تحتِ تأثیرِ نمایش «بازرس» بود و دومی نقش فاگین در اجرایی پرطمطراق و پر از موسیقی و سیاهی‌‌‌لشکر. او در هر دو با کمک بدن منعطف، صداسازی درجه‌‌‌یک و البته توانایی‌‌‌اش در شکل‌‌‌دهی به نقش عالی ظاهر شد. با وجود این، کمتر کسی فکر می‌‌‌کرد که او در نقش عبدالحمید ریگی ظاهر شود؛ او می‌‌‌بایست نقش یک بلوچ را بازی می‌‌‌کرد، با لهجه و پوششی که تابه‌‌‌حال امتحان نکرده بود، باید دگردیسی یک جوان عاشق‌‌‌پیشه، درگیری و تضادهای درونی یک «آدم» را نشان می‌‌‌داد و تولد شر را به نمایش می‌‌‌گذاشت.

اجرایی سخت، پرتنش و البته مملو از ریزه‌‌‌کاری، از حفظ راکورد در دیالوگ‌‌‌گویی گرفته تا نمایش سردرگمی بین ایدئولوژی و عشق. او باید مثل یک نابازیگر، از همه‌‌‌ی مرزهای معمول می‌‌‌گذشت تا تماشاگر سابقه‌‌‌ی بازی‌‌‌اش را در تلویزیون و تئاتر از یاد ببرد و باور کند که او یک فرد عادی از مناطق شرق ایران است و کم‌‌‌کم اسیر نیرویی فراتر از تصورش می‌‌‌شود. اجرای او، نه درونی که کاملا ماکسیمال و بیرونی است، پر از حرکت دست و بدن، با دیالوگ‌‌‌هایی که به وضوح لهجه را به رخ می‌‌‌کشند و بعد، نگاهی که باید باز همه‌‌‌ی سختی درگیری ذهنی را منتقل کند.

هوتن شکیبا، تا امروز دو سه فیلم بازی کرده بود، آن هم در نقش‌‌‌های کوتاه. اما «شبی که ماه کامل شد» توانایی‌‌‌اش را در اجرا نشان داد. فارغ از اینکه او در رقابت سخت امسال سیمرغ بلورین بهترین بازیگری نقش اول مرد را ببرد یا نه، باید اعتراف کرد که شکیبا پدیده‌‌‌ی بازیگری امسال بود، یک چهره‌‌‌ی شگفت‌‌‌انگیز میان اجراهای فوق‌‌‌العاده‌‌‌ی امسال. او را به یاد بسپارید.

منبع: سازندگی

1981