نیمه تاریک جشنواره فیلم فجر در قزوین، فیلمهای خوب اکران نشد

بالاخره پس از ماهها انتظار، قافله برگزاری سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر به قزوین رسید و در روزهای ۱۲ تا ۲۲ بهمن ماه، سالن اصلی سینما مهتاب قزوین، شاهد اجرای مهمترین رویداد هنری سال کشور در شهر مینونشان بود.

جشنواره ای که امسال هم مانند سال های گذشته با برنامه ریزی ضعیف و غیرحرفه ای سیاستگذاران جشنواره در بخش استانی همراه بود که یکی از مصادیق آن، خالی بودن جدول اکران فجر استانی ۳۷ از آثار جذابی مانند «ماجرای نیمروز ۲؛ رد خون» و «متری شش و نیم» بود.

ضعف های اجرایی اکران فیلم فجر

یکی از مشکلاتی که در فجر سی و هفتم، کام سینما دوستان قزوینی را تلخ کرد، تاخیرهای ۲۰ تا ۳۰ دقیقه ای برای اکران و پخش فیلم ها بود؛ سعید عاشقی، شاعر و نویسنده در این رابطه گفت: اولین ضعف اجرایی جشنواره فیلم فجر استانی، بی نظمی در اکران و پخش فیلم ها بود که با حداقل ۲۰ تا ۳۰ دقیقه تاخیر انجام می شد، همین تاخیر باعث می شد که سالن انتظار بسیار کوچک سینما مهتاب، در دقایق قبل از اکران فیلم بسیار شلوغ و غیرقابل تحمل شود.

این روزنامه نگار قزوینی که برای دیدن فیلم «سال دوم دانشکده من» به سینما مهتاب مراجعه کرده بود، ولی به دلیل نرسیدن رمز رایانه ای پخش این فیلم، مجبور به دیدن فیلم ضعیف «جمشیدیه» شد، افزود: اینکه دست اندرکاران اجرایی جشنواره فجر می دانند فیلم به زمان بندی اکران نرسیده و این نکته را یک ساعت و ربع بعد از زمان مقرر اکران اعلام می کنند، نوعی بی احترامی و توهین به شعور تماشاگر و بی توجهی به زمان محسوب می شود.

عاشقی، ضعف دیگر برگزاری این جشنواره را در نظرنگرفتن صندلی برای تعداد اندک خبرنگاران حوزه فرهنگ و هنر بیان کرد و ادامه داد: این مشکل که البته فقط در هنگام اکران فیلم های پرطرفدار مانند: درخونگاه، طلا و غلامرضا تختی پیش آمد، که نتیجه اصرار بی دلیل مسئولان برگزاری بر اکران تک سالنه این فیلم هاست.

فقدان مخاطب شناسی محلی

اما یکی از گلایه های جدی علاقه مندان جشنواره فیلم فجر در قزوین، نامعین بودن معیار انتخاب فیلم هاست که با یک سیاست دستوری و نگاه از بالا، توسط مسئولان بالادستی جشنواره فیلم فجر برای اکران به استان ها فرستاده می شوند و در این میان، هیچ حق انتخابی برای مدیران اجرایی جشنواره فجر در استان قائل نمی شوند. همین مسئله سبب شد تعدادی از فیلم های به اصطلاح بنجل جشنواره مانند جمشیدیه در طول جشنواره های قبلی در قزوین به روی پرده بروند.

نکته ای که مورد تصدیق باقرزاده مقدم است. این دانش آموخته سینما، مخاطب شناسی محلی را حلقه مفقوده سیاستگذاری اکران در فجر استانی قلمداد کرد و گفت: متاسفانه مجریان برپایی جشنواره در استان ها از جمله اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی نقش چندانی در انتخاب فیلم ها ندارند و این فیلم ها توسط ستاد مرکزی جشنواره برای نمایش در استان های مختلف از جمله قزوین برگزیده می شوند.

باقرزاده مقدم با تاکید بر تنوع کم فیلم های جشنواره فجر در قزوین، اضافه کرد: به جز ۳ فیلم «طلا»، «سال دوم دانشکده من» و «غلامرضا تختی» که از فیلم های قابل تامل اکران فجر در استان بودند، بقیه فیلم ها کیفیت متوسط و ضعیفی داشتند؛ ضمن اینکه با سیاستگذاری ضعیف فجر ۳۷ استانی، دوستداران سینما در قزوین مانند سال های قبل از تماشای فیلم های برجست جشنواره مانند «متری شش و نیم» و «ماجرای نیمروز ۲؛ رد خون» محروم شدند.

این کارشناس ارشد سینما «پرویز شهبازی» کارگردان «طلا» و فیلمنامه نویس «سال دوم دانشکده من» را برگ برنده فجر سینمایی استان دانست و گفت: این فیلمساز و سناریست برجسته لرستانی با نوشتن فیلمنامه تاثیرگذار فیلم «سال دوم دانشکده من»، روح تازه ای در پیکر سینمای اجتماعی «رسول صدرعاملی» دمید و باعث شد این کارگردان پس از ۹ سال به سینمای اجتماعی ایران بازگردد.

باقرزاده مقدم ادامه داد: اگر برگزارکنندگان جشنواره به فیلم های سال قبل و میزان استقبال مردم قزوین از آنها توجه می کردند، قطعاً فیلم های بهتر جشنواره را برای اکران انتخاب می کردند. بنابراین باید نوع و عوامل ساخت فیلم های پرمخاطب، ملاکی برای انتخاب فیلم های سال بعد جشنواره باشد.

جای خالی فیلم های کمدی

نبود نگاه بومی برای برگزیدن فیلم های مناسب، نکته ای است که از سوی مدیر سینما مهتاب قزوین هم تایید می شود. محمدرضا بصیری ضمن گلایه از برخورد یکطرفه مدیران جشنواره با سینماداران شهرستانی، به خبرنگار مهر گفت: با اینکه برای اکران هر فیلم جشنواره در قزوین، مسئولان استانداری و سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان، حدود ۲۰ میلیون تومان به تهیه کننده فیلم پرداخت می کنند، اما مدیران فرهنگی این دیار هیچ نقشی در انتخاب فیلم ها ندارند.

بصیری با یادآوری اینکه برای سینمادار، گردش اقتصادی و سودآوری گیشه اهمیت بالایی دارد، افزود: با این حال، تجربه نشان می دهد که برخی فیلم های به اصطلاح هنری مورد استقبال مردم قزوین قرار نمی گیرند و معلوم نیست چرا هر ساله، چنین آثاری برای اکران فجر استانی در مینوشهر برگزیده می شوند.

وی با اشاره به غیبت فیلم های کمدی در فجر استانی سی و هفتم، ادامه داد: بیشتر فیلم های جشنواره که امسال در شهر قزوین اکران شدند، فیلم های تلخ و ملودرام بودند و در این میان جای فیلم های کمدی خالی بود؛ به همین خاطر اغلب فیلم های اکران شده با سلیقه تماشاگران قزوینی هم خوانی نداشت.

تحقق عدالت فرهنگی در استانها

از سوی دیگر، اکبر اسکندری‌نژاد، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان به میزان بالای استقبال قزوینی ها از برخی فیلم های جشنواره سی و هفتم فیلم فجر در سال های پیش اشاره کرده و می گوید: یکی از مشکلات ما برای برگزاری جشنواره یاد شده، کمبود سالن و صندلی برای اکران فیلم های پرطرفدار است که امیدواریم با هم افزایی بیشتر سینماداران در سال آینده، این مشکل را مرتفع کنیم.

اسکندری‌نژاد، ایجاد عدالت فرهنگی میان تهران و قزوین را از دلایل برگزاری جشنواره فیلم فجر در شهر مینونشان دانست و تصریح کرد: تحقق عدالت فرهنگی و هنری در همه وجوه آن از مهمترین محورهای اداره کل فرهنگ و ارشاد در ۳ سال اخیر بوده که برپایی جشنواره‌ بزرگ سینمایی فجر هم از مصادیق همین عدالت فرهنگی است.

وی با بیان اینکه سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر طی ۱۱ روز در سینما مهتاب قزوین برپا شد، اضافه کرد: در این مدت، ۱۵ فیلم بخش سودای سیمرغ به روی پرده رفتند که حداقل یک سوم آنها از آثار پرمخاطب جشنواره سی و هفتم فیلم فجر محسوب می شوند.

با این همه، آنچه تا حد زیادی آشکار است مغفول ماندن همه ظرفیت های سخت افزاری سینما در قزوین است و در حالی که همه سینمادوستان استان مشتاق آغاز سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر هستند، اما فقط یک سالن ۲۰۰ نفره از سینمای کوچک مقیاس مهتاب به این امر اختصاص پیدا می کند که نتیجه آن پشت در ماندن بخش عمده طرفداران هنر هفتم در قزوین است.

به همین منظور به نمایندگان برگزاری مهمترین رخداد هنری کشور در استان پیشنهاد می شود در سالهای آینده از ظرفیت سینما بهمن هم برای پخش فیلم های پرمخاطب استفاده کنند و اکران فیلم های ویژه کودکان را به سالن سینمای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان انتقال دهند.

در صورت برنامه ریزی بهتر و انتخاب فیلمهای پر مخاطب و تاثیرگذار می توان امیدوار بود با اکران فیلم های خوب جشنواره فجر به صورت عادلانه و همزمان با تهران زمینه تحقق عدالت هنری در تماشای فیلم های جشنواره فجر را برای عده بیشتری از هموطنان در ایام مبارک دهه فجر سالهای آینده هم مهیا کرد.

منبع: مهر

1981