روایت ارامنه از زندگی در ایران؛ آنقدری که به ما می‌رسند به شما نمی‌رسند!

گروه اجتماعی خبر فوری - به چشمشان آشنا نمی‌‌آیم. با زبان خودشان حرف می‌زنند تا واکنشم را ببینند، احتمالا فهمیده‌اند که اولین بار است پایم به کلیسا باز شده، بوی عود فضا را پر کرده، بوی عود و نوای یکنواخت موسیقی و صدای اسقف و کشیش.
نوای یکنواختی که در جایگاهش ایستاده و با گروهی دیگر ایاتی می‌خوانند از کتاب مقدس.
به چشمشان آشنا نمی‌آیم و همین شده که احتمالا حضورم نگران و بی‌تابشان کرده است.
می‌گویند مراسم‌های مذهبی نمی‌توانند مهمان بپذیرند می‌گویند دستور مستقیم دولت است می‌گویند و پوزش می‌خواهند، می‌گویند اما درب سالن را باز می‌گذارند تا من هم نظاره‌گر باشم.

فرهنگی عجین شده با جشن‌ها
کریسمس، ژانویه، مراسم سال نو، یادبود میترا، شب یلدا، جشن آغاز بهار.
به قول خودشان فرهنگشان آمیخته با جشن است. جشن‌هایی پر از زرق و برق که رنگ‌های گرم، آواز و رقص همیشه چاشنی آن است.
از مردمی حرف می‌زنیم که حالا سال‌هاست در کشور ما زندگی می‌کنند و به قول خودشان از ما ایرانی‌تر شدند. مردم کشور همسایه شمالی ایران؛ ارمنستان.

زندگی شما چه شکلی است
در آمد و‌ شدی که ارامنه در ساعات و دقایق حضورم به کلیسای گریگور مجیدیه دارند، می‌پرسم که زندگی‌شان چگونه است، می‌پرسم از وضعیت تحصیل و زبان و شغل.
زنی حدودا ۵۰ ساله می‌گوید:« اینقدری که به ما می‌رسند به شما نمی‌رسند. یک نفر دیگر می‌گوید بنیادی برای کمک به ارامنه در ایران نیست و باید زمان زیادی صرف کنیم در کمیته امداد تا مقداری پول به فقرای ما دهند.»
مردی حدودا ۳۰ ساله در ادامه و تایید حرف‌های زن می‌گوید: «وضعیت شغلی‌شان خوب است جز کار در وزارت نفت که ارامنه امکان حضور در آن ندارند.»
از مهاجرت می‌پرسم از چرایی ماندن در ایران، زنی دیگر که سن و سالش بیشتر از باقی به نظر می‌رسد با خنده می‌گوید: «شاید شما را ایرانی ندانید اما ما ایرانی هستیم و اینجا ماندگاریم. لبخند می‌زنم و می‌گویم هیچکس اینگونه فکر نمی‌کند.»

او‌ حالا با چشم‌های خیس ادامه می‌دهد:« ما شهید دادیم پس ما را از خودتان بدانید!»

چرا شش ژانویه؟
کشیش کلیسا می‌گوید؛ ارامنه و یونانیان ششم ژانویه را جشن می‌گیرند علتش تاریخی است می‌گوید شب میلاد مسیح با شب یلدا و میلاد الهه میترا متفاوت است می‌گوید ۲۱ دسامبر کجا و شش ژانویه کجا.

تهران تا ایروان
با اینکه می‌گویند هرجا جشن باشد استقبال می‌کنند، اما ارامنه ایرانی معتقدند جشن‌های کلیسای ایران زیباتر از جشن‌های کلیسای یروان است، احتمالا اگر شب شش ژانویه بودن در یروان را تجربه کنید متوجه می‌شوید. در یروان رسم است که فقط شب شش ژانویه شمع روشن کنند اما در ایران سرود و نمایش و موعظه جای خود دارد.

دیگر غریبه نیستم
با اینکه مسلمانم و نه مسیحی، با اینکه ارمنی نیستم اما اکنون بعد از چند دقیقه گفت‌وگو دیگر برایشان غریبه نیستم، این را استکان چایی که برایم آوردند می‌گوید، این را خوشامدگوییشان می‌گوید. این‌ را نگرانی که دیگر در چهره‌شان هویدا نیست می‌گوید.
مستند خبر فوری درباره جزییات دیدار خبرنگار اجتماعی این مجموعه با ارامنخ ساکن تهران در ادامه می‌آید.

33