علایم مصرف کوکایین چیست؟

به گزارش خبر فوری ٬ کوکائین خالص در اوایل قرن بیستم به‌عنوان یک داروی مؤثر در بی‌حسی‌های موضعی به ویژه در جراحی‌های چشم، بینی و گلو شناخته شد اما به‌تدریج با روشن شدن عوارض اعتیاد آور ناشی از آن از عرصه پزشکی کنار گذاشته شد و در ردیف مواد غیرقانونی مثل مرفین و هروئین قرار گرفت. امروزه کوکایین یکی از پرمصرف‌ترین مواد در میان جوانان و نوجوانان را تشکیل می‌دهد. اما به دلیل نیاز به مصرف مداوم این ماده در عین حال گران بودن آن، بیشتر در میان اقشار مرفه جامعه رواج دارد.

کوکائین پودر سفید نرم شفاف کریستالی با طعمی تلخ است که اغلب با پودر تالک، یا ملین‌ها یا شکر مخلوط می‌شود و معمولاً به صورت استنشاق، تزریقی، خوراکی یا دود کردن و گاهی هم به طریق پاشیدن روی دستگاه تناسلی مصرف می‌کنند.

جوانان ۱۸ تا ۲۵ ساله بیشترین گروه سنی مصرف کننده کوکایین را تشکیل می‌دهند. از طرف دیگر مصرف این ماده در میان مردان دو برابر زنان است.

علائم اعتیاد به کوکایین به صورت یک حالت هیجانی پرانرژی توصیف می‌شود که خستگی را کاهش داده و هوشیاری ذهنی را افزایش می‌دهد. مصرف کنندگان ممکن است شروع به پرحرفی کرده و اشتها و نیاز به خواب را از دست بدهند. اثرات روان‌پریشی کوکائین، اثرات لذت‌بخشی بوده که به مدت کوتاهی پس از مصرف ادامه می‌یابند.

اثرات کوکائین در قسمت میانی مغز که به آن قسمت تگمنتال ونترال گفته می‌شود ایجاد می‌شود. فیبرهای عصبی از قسمت تگمنتال ونترال به اکامبینز هسته‌ای (قسمتی از مغز که مسئول واکنش‌های پاداشی است) متصل می‌شود. تحقیقات حیوانی نشان می‌دهد که سطوح مواد شیمیایی مغز (انتقال‌دهنده عصبی) که به عنوان دوپامین شناخته می‌شوند در این قسمت در زمان پاداش افزایش می‌یابند.

به طور عادی، دوپامین در پاسخ به این پاداش‌ها آزاد و بازیافت می‌شود. استفاده از کوکائین در این فرایند اختلال ایجاد کرده و باعث می‌شود که دوپامین انباشته شده و یک سیگنال پاداش تقویت شده به مغز ارسال کند که باعث احساس لذت‌بخشی برای استفاده‌کنندگان از آن می‌شود. برخی مصرف‌کنندگان کوکائین احساس بییقراری، تحریک‌پذیری و اضطراب دارند. تحمل دوز مصرف بالا به مرور افزایش می‌یابد، بسیاری از معتادان اظهار می‌کنند که به دنبال احساس لذتی هستند که در مرتبه اول مصرف به آن دست یافته‌اند ولی نمی‌توانند دیگر آن حال را داشته باشند.

برخی مصرف‌کنندگان میزان مصرف خود را افزایش می‌دهند تا اثر هیجانی و لذت را به میزان بیشتری و برای مدت طولانی‌تری احساس کنند. زمانی که ممکن است تحمل حالت خوشی افزایش یابد، مصرف‌کنندگان به اثر بیحس کنندگی و منقبض کننده کوکائین بدون افزایش دوز مصرفی حساس‌تر می‌شوند.

این حساسیت افزایش یافته ممکن است باعث مرگ به دلیل مصرف دوز کم کوکائین شود. استفاده از کوکائین در یک نوشیدنی که دارو در آن مکرر استفاده می‌شود و در دوز افزایش یافته ممکن است منجر به حالت افزایش یافته تحریک‌پذیری، بیقراری و پارانویا شود. این می‌تواند منجر به یک دوره پارانوئیدی شود که مصرف‌کنندگان در آن حالت نمی‌توانند واقعیت را درک کرده و دچار توهمات شنوایی می‌شوند.

33