بیماری تريكوتيلومانيا را بیشتر بشناسید

به عمل برداشتن مو سر با دست به وسیله دستکاری است .این بیماری یا عادت به صورت یک تیک آگاهانه یا ناآگاهانه می باشد و هميشه با يک احساس تنش و فشار دروني همراه است.

بیماری تريكوتيلومانيا را بیشتر بشناسید

نام بیماری ریشه یونانی دارد (Thrix به معنای مو ، Tillein به معنای کندن و Mania به معنای دیوانگی ) .
عادت کندن مو به طور تدريجي و ناآگاهانه دربيمار شروع مي‌شودو ممکن است تا جايي که منجر به کندن تمام موهاي سر شود ادامه يابد.اين بيماران غالبا" کندن مو را انکار نمي‌کنند ولي قادر به کنترل عمل خود نيستند.

شیوع:

بیشتر در کوکان کم سن افراد سنین بلوغ و زنان رخ می دهد.نسبت ابتلا زن به مرد:5/2 به 1 است!!!!شيوع اين بيماري حدود يک درصد جامعه است.

شرایط زمینه ساز:

در 25 درصد موارد موقعيت‌ هاي پراسترس زندگي، زمينه ‌ساز شروع اين بيماري است.
استرس‌هاي‌ رواني‌ در شروع‌ تريكوتيلومانيا نقش‌ دارند. بيماري‌ افسردگي‌ با تريكوتيلومانيا ارتباط‌ زيادي‌ دارد و بسياري‌ از افراد دچار اين‌ حالت‌ از افسردگي‌ رنج‌ مي‌برند.
شکایات در طول دوره های غیرفعال کلاس درس -در حین مشاهده تلویزیون-یا در بستر قبل از خواب بروز می کند.
شما به ندرت این رفتار را می بینید.ارتباط بسیار نزدیک با مشکلات خانوادگی و مدرسه دارد.در مواردی با حسادت میان خواهر و برادر ها یا یک رابطه مختل والدین و کودک رخ می دهد.

نواحی درگیر:

مو به دور انگشت پیچانده می شود و کشیده شده و مالش داده می شود تا بیرون بیاید یا بشکند.
محل مورد علاقه منطقه دو طرف بالای پیشانی است که بسیار در دسترس است اما نواحی دیگری چون ابرو و مژه و بازو ، ريش، سبيل و حتی ناحیه تناسلی را در بر می گیرد.

علایم:

ناحیه مبتلا حدود نامنظم و زاویه دار دارد و تراکم مو عمدتا کم است اما هیچ گاه خالی از مو نمی شود.موهای شکسته و متعدد با طول های نابرابر به طور بدن ترتیب و اتفاقی در محل درگیری انتشار یافته اند.مویی که بیشتر از نیم تا یک سانتیمتر رشد کند می توان با دست گرفت و کشید.
در این بیماری تمام موها در فاز فعال رشد قرار دارند.

عوارض:

در درجه اول به دليل ايجاد ظاهر زشت، شخص از حضور در جمع امتناع مي ‌کند و مجبور به استفاده از کلاه(در آقايان) و روسري دائمي(در خانم‌ها) مي ‌شود.
در درجه دوم، بيمار خود را سرزنش مي‌ کند که با احساس گناه همراه است و موجب افسردگي وي مي ‌شود.
گاهي بيمار هم ‌زمان با کندن مو، عادت به خوردن آن پيدا مي ‌کند که موجب بروز عوارض گوارشي و حتي سوء تغذيه مي ‌شود.

درمان:

در صورتي که فرد زود اقدام به درمان کند، در کمتر از يک سال بهبود مي ‌يابد، ولي اگر دنبال درمان نرود ممکن است تا 20 سال هم طول بکشد.
توصيه مي ‌شود درمان به طور مشترک به وسيله روان ‌پزشک و متخصص پوست انجام شود.
بسیاری از بیماران از نظر روانشناسی وضعیت پایداری دارند و تنها نیازمند این هستند که مشکل انها توسط پزشک فهمیده شود.بسیاری از این موارد خود به خود برطرف می شوند.
به والدین توصیه می شود که حواس کودک را در زمان کشیدن مو منحرف کنند.این مشکل را قبول کرده و نقش قضاوت کننده و تنبیه کننده نداشته باشند.

الف:درمان رفتاری شناختی :
در نوع این درمان عاملی که باعث ایجاد رفتار کندن مو می شود را پیدا کرده و به فرد آموزش می دهند که رفتاری جایگزین را در هنگام ایجاد آن عامل انجام دهد . این درمان می بایست توسط فرد متخصص انجام شود تا بهترین بهره را بدهد . بسیاری از افراد با تغییرات ساده مثل بانداژ کردن انگشتان یا یادداشت موارد کندن مو و یا تغییر مکانی که باعث ایجاد این رفتار می شود ، بهبود می یابند.یک مثال بسیار عملی این است که فرد مثلا عروسکی که پر از مو است در کنار خود قرار دهد و در زمان استرس اقدام به کندن موی ان بکند!!پوشیدن دستکش زمان خواب بسیار مفید خواهد بود.

ب:درمان دارویی :
داروهای بسیاری در درمان این اختلال به کار گرفته شده است . برخی بیماران با استفاده از دارو به کلی کندن مو را کنار گذاشته اند و برخی نیز به کلی آن را بی اثر دانسته اند. به هر روی دارو درمانی نیز می بایست تحت نظر مستقیم متخصص انجام گیرد .همچنین از داروهای محرک رشد مو زیر نظر متخصص پوست می توان استفاده کرد که با کمال شرمندگی نام دارو ها را بیان نمیکنم!!

گرچه براي‌ درمان‌ تريكوتيلومانيا مي‌توان‌ از داروهاي‌ ضد افسردگي‌ و همچنين‌ رفتار درماني‌ استفاده‌ كرد. ا اما ما به‌ شما توصيه‌ مي‌كنيم‌ براي‌ درمان‌ حتما به‌ يك‌ روان‌پزشك‌ مراجعه‌ كنيد.

منبع: خبرنگاران جوان

1696

شبکه‌های اجتماعی
دیدگاهتان را بنویسید

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    اخبار سایر رسانه ها