چرا سریال‌های تلویزیون آنقدر غمگین است؟

من هیچ سریالی رو تماشا نمیکنم به جز سریالهای طنز... به نظرم هر آدمی برای خودش یک داستانی داره آیا نیازی هست همه داستان ها سریال شوند .....مردم نیاز به خنده و شادی و شوخی دارند نه قصه های اعصاب خورد کنی که بر اساس آرزوهای نویسنده ساخته شده

فقط سریال ها غمگین نیست، موسیقی غمگین است، فیلمها سیاهند، برنامه ها غمگین است، اصولاً فرهنگ غالب در جمهوری اسلامی، فرهنگ غم و افسردگی و نا امیدی است

هنرمند ایرانی را رها کنی بجای طنازی لودگی میکند ، چون هنری ندارد

اگر عصاره جمهوری اسلامی را بگیرند، محصولش این است : نا امیدی و ماتم

چون میخواهند مردم ناراحت باشند.شادی درایران مرده چون حکومت عزاداری ما داریم .

فیم ها به مسایل روز مردم توجهی ندارند ،در یک فضای دیگه سیر میکنند

بیشتر به دلیل مناسبتهای مذهبی است دوماه سال محرم وسفر ودرکل سال هم کلی شهادت ائمه نمیشود به سریالهای شاد فکر کرد، البته سیما در دوران کروما بجای شادی وتفربح بیشتر مردم رابه عمد با ساخت ونمایش مسابقه های تکراری وپخش از تمام شبکه ها وسریالهای غمگین سعی کرده روحیه مردم را تضعیف کند مردم هم به ناچار به ماهواره واینترنت پناه برده اند خصوصٱجوانان که دیگر حتی در زمان پخش سریالها حتی پدر مادر را تمسخر میکنند که این سریالهای در پیتی دیگر چیست که تماشا می کنید

هرچه غم بيشتر تسلط بر مردم بيشتر

برااینکه اینجاخوب پول مفت میدن بارانت و....بعدعشق وحال وزندگی وزن وبچه و....توخارج بعدم به ریش ملت بخندن وبه حماقت مسولین فتبارک اللهبگن