خبرفوری گزارش میدهد:
سرنوشت پرونده اسیدپاشی اصفهان در هالهای از ابهام/ نمایندگان مجلس از چرایی پیدا نشدن عاملان این حادثه میگویند
سه سال از وقوع حادثه اسید پاشی میگذرد اما همچنان عامل و یا عوامل این حادثه شناسایی نشدند.
خبر فوری - صدای توامان جیغ به همراه شنیدن واژههایی نظیر سوختم، درد دارم و ... تنها تصویری است که اغلب شاهدان حادثه اسید پاشی تا سالیان زیادی در ناخودآگاه خود آن را ثبت میکنند.
اسیدپاشی شدیدترین نوع خشونتی است که بیشتر درکشورهایی نظیر: عراق، افغانستان، ایران و گاه کشورهای توسعه یافتهای نظیر انگلیس رخ میدهد. این خشونت در کشورهای آسیایی بیشتر قربانیان خود را از بین زنان انتخاب میکند.
نخستین گزارشهای اسید پاشی در ایران به سالهای ۸۳ تا ۸۹ برمیگردد. آمار اسید پاشی در آن سالها نشان میداد که زنان بیشترین قربانی این مساله بودند. از علتهای اسید پاشی نیز میتوان به خواستگاری ناموفق، روابط غیر شرعی و ... اشاره کرد.
بین تمام این تاریخها اما باید سال ۱۳۹۳ را خشونت با ترین سال برای زنان اصفهانی برشمرد. ۴ زن اصفهانی در خیابانهای این شهر دچار حادثه اسید پاشی شدند. در جریان این حادثه یکی از زنان فوت شد و زنان دیگر درحال طی کردن مراحل درمان خود هستند.
خشونتی علیه اصفهان
۳ سال از وقوع این ماجرا میگذرد اما همچنان، عامل و یا عوامل این حادثه شناسایی نشدند. به همین بهانه با چند نماینده مجلس گفت و گو کردیم تا از آخرین اخبار این پرونده مطلع شویم.
مهر ۹۳، به فاصله چند روز پشت سرهم، در محدوده خیابان مهرداد اصفهان، ۴ زن که هیچکدام از آنها پوشش چادر نداشتند، قربانی خشونت اسید پاشی شدند، در آن زمان مسوولان واکنشهای متفاوتی در این باره نشان دادند. واکنشهایی که البته به عقیده بسیاری از کارشناسان نتیجهای در پی نداشته است.
معاون امنیتی استاندار اصفهان در سال ۹۳ اعلام کرده بود که اقدامات لازم برای دستگیری عاملان این حادثه انجام شده است اما قابل رسانهای شدن نیست.
این در حالیست که هنوز عاملان این حادثه دستگیر نشدهاند و گزارش جدیدی از شناسایی عامل یا عاملان داده نشده است.
حسین علی حاجی دلیگانی نماینده مردم شاهین شهر در اینباره به خبرنگار خبر فوری گفت: هنوز سرنخ جدیدی از این پرونده یافت نشده است.
خصومت شخصی یا امر به معروف؟
در سال ۹۳ نیروی انتظامی اعلام کرده بود که خصومت شخصی علت بروز این حادثه است اما شاکیان این پرونده خودشان این مساله را نفی کردند.
بسیاری دیگر، عامل این حادثه را از جرگه آمران به معروف می دانستند، در حالیکه رییس حزب الله اصفهان اعلام کرده بود: یک انسان اگر ذره ای هم دین داشته باشد دست به چنین کاری نمی زند.
همچنین امام جمعه اصفهان نیز در سال ۹۳ اعلام کرده بود یک زن با بدترین وضع به خیابان بیاید مجازاتش این نیست.
حاجی دلیگانی نیز در اینباره توضیح داد: امر به معروف و نهی از منکر مجوز نشر چنین کاری را تحت هیچ شرایطی صادر نمیکند.
فراکسیون زنان پیگیری کرد؟
اما در این میان شاید توقعات از فراکسیون زنان مجلس برای پیگیری چنین پرونده ای بالاتر برود، پروانه مافی یکی از اعضای این فراکسیون در گفت و گو با خبر فوری اعلام کرد: فراکسیون در حد چند نامه نگاری این مساله را پیگیری کرد و پیگیری جدی تری نداشت.
وی همچنین توضیح داد: به صورت شخصی تذکراتی به وزیر کشور داده شد و ایشان هم توضیحاتی دادند.
وی که خودش نیز معتقد است که در قبال این پرونده و پاسخ های دریافتی قانع نشده است ادامه داد: فردی که چنین خشونتی به او وارد می شود، فقط نفس می کشد زیرا که روح او هم آسیب می بیند.
بعد از گذشت ۳ سال سرنوشت این پرونده هنوز در هاله ای از ابهام است. باید دید که بعد از تصویب لایحه حقوق زنان در مجلس نمایندگان، چه اقدامی را برای این پرونده انجام می دهند؟
33