عذرخواهی رسمی اسکاتلند از زنان جادوگر
کارزاری در اسکاتلند به راه افتاده تا دولت اسکاتلند از تکتک افرادی که به اتهام «جادوگری» کشته شدند، عذرخواهی کرده و آنها را به شکل رسمی عفو کند و بنای یادبودی برای قربانیان این کشتار ساخته شود.
سیصد سال پیش، بالاخره بعد از نزدیک به دو قرن، فرمان «جادوگری» در اسکاتلند ملغی شد؛ فرمانی که به موجب آن بیش از ۲۵۰۰ نفر دستگیر، به بدترین شکل شکنجه و بعد نیز کشته شدند. بسیاری از این افراد که به اتهام «جادوگری» شکنجه و کشته شدند، زن بودند.
جیمز ششم، پادشاه اسکاتلند، چنان در صدور فرمانهای سفت و سخت تازه برای مقابله با جادوگری و جادوگران پیش رفت که میگویند ویلیام شکسپیر احتمالا سه جادوگر نمایشنامه معروف «مکبث» را با الهام از اتفاقهای هولناک اسکاتلند خلق کرد.
حالا کارزاری در اسکاتلند به راه افتاده تا دولت اسکاتلند از تکتک افرادی که به اتهام «جادوگری» کشته شدند، عذرخواهی کرده و آنها را به شکل رسمی عفو کند و بنای یادبودی برای قربانیان این کشتار ساخته شود. همزمان پادکستی در اسکاتلند به راه افتاده تا متمرکز دربارهی این جادوگرکشیها در کشور برنامه بسازد.
بسیاری از افرادی که در این «جادوگر کشی» شکنجه و بعد کشته شدند، زن بودند. بررسیها نشان میدهد تنها در سه منطقهی اسکاتلند دستکم ۳۸۰ زن به اتهام جادوگری گردن زده شدند. بررسیهای تاریخی نشان میدهد ۸۴ درصد مجموع افرادی که به جادوگری متهم و شکنجه و اعدام شدند، زن بودند. اسکاتلند چهار برابر دیگر کشورهای اروپایی این ننگ و اتهام را آوار زندگی زنان کرد و هر فرد متهم را آنقدر شکنجه میکرد و تحت فشار میگذاشت تا او دستکم یکی دو «جادوگر» دیگر را هم لو دهد.
جادوگری از دیرباز داغ و ننگی بود و هست که بر پیشانی زنان چسبانده شده و آنها را مطرود، منزوی، اهریمنی کرده و به سختترین مجازات میرساند. بیشتر این زنان یا زنده زنده در آتش سوزانده شدند، یا خفه شدند و یا گردن آنها زیر گیوتین رفت. چرا این اتهام از دیر باز در سراسر جهان، ننگی بود که نصیب زنان میشد؟
بت دیلی، سردبیر «ConversationUS» که پایاننامهی دکترای خود را دربارهی این موضوع نوشته و سالهاست دربارهی جادوگری در تاریخ تحقیق میکند و در کالج ماساچوست مدرس کلاسی با این موضوع است، مینویسد: قربانیان این اتهام در اکثر مواقع زن بودند، چرا که «شکار جادوگران» از اساس مسالهای مرتبط با قدرت و سرکوب هرچه بیشتر بیقدرتها بود. حتا اکثر مردانی که به جادوگری متهم میشدند، به خاطر این بود که با «زن جادوگری» در ارتباط بودند یا نسبت فامیلی داشتند.
زنان چند قرن پیش، از زنان امروز به مراتب قدرت کمتری داشتند و بسیار بیشتر از امروز تنها حق داشتند نقش همسری و مادری را ایفا کنند و بس. در چنین وضعیتی، «جادوگری» بیش از هر چیز سرکشی و سر باز زدن از تن دادن به این تنها نقش کلیشهی تعیینشده بود. بعضی از این زنان ناگهان از یک بیقدرت محض، به فردی با توانایی «خارقالعاده» تبدیل میشدند که نه تنها عاملیت داشتند، بلکه دیگرانی تحتتاثیر عاملیت آنها قرار گرفته و از آنها حرفشنوی داشتند یا میترسیدند.
در واقعیت اما اکثر این زنان هرگز هیچ «جادوگری» هم مرتکب نشده بودند. آنها صرفا زنانی بودند که کمی از قاعدهی تعیینشده برای زندگیشان تخطی کرده بودند: زنانی که حاضر نبودند مدام بچه بیاورند و به یکی دو بچه بسنده کرده بودند، زنانی که با صدای بلند آواز میخواندند، زنانی که مدام کلیسا نمیرفتند و بعضی یکشنبهها در کلیسا حاضر نشده بودند، زنانی که حاضر به ازدواج نشدند و … همسایهها و اقوام و اهالی شهر به سادگی به این زنان انگ جادوگری بسته و مقامات را خبردار میکردند و سرنوشت این زنان مرگ بود و بس. اتهام «جادوگری» یکی از سادهترین راههای مردان قدرتمندتر جامعه برای سرکوب هر زنی بود که پایش را یک قدم از صف تعیینشده بیرون میگذاشت.
در اسکاتلند در سال ۲۰۱۷ بعد از کارزار مدافعان حقوق بشر، هزاران مرد که به اتهام «همجنسگرایی» در طول دههها محاکمه و مجازات شده بودند، مشمول عفو عمومی شدند و دولت اسکاتلند به شکل رسمی از آنها عذرخواهی کرد. فعالان حقوق بشر اسکاتلند میگویند حالا نوبت عفو عمومی و عذرخواهی رسمی دولت از زنان بیقدرتی است که به اتهام جادوگری شکنجه و کشته شدند.
منبع: تابناکباتو
24