تکیه مجازی - حسینیه ثارالله شمیران/حاج قربان
فضیلت گریه بر مصیبت عظمای کربلا
برخی از احادیث ائمه اطهار درباره فضیلت گریه بر مصیبت عظمای کربلا و اشک بر امام حسین (ع) را می‌خوانید.
فضیلت گریه بر امام حسین (ع) از نگاه معصومینبه گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ اجر و مزد گريه برای امام حسین علیه السلام و یاران باوفایش بسيار عظيم و بزرگ است و خداوند خود ضامن آن است. در ادامه به برخی از احادیث ائمه اطهار درباره فضیلت گریه بر مصیبت عظمای کربلا و اشک بر امام حسین (ع) اشاره می کنیم:
امام صادق علیه السلام به یکى از گریه کنان امام حسین علیه السلام فرمودند:
رَحِم َاللَّهُ دَمْعَتَک...
خداوند این اشک هایت را رحمت نماید.
منبع : «اشک حسینی سرمایه شیعه» به نقل از کامل الزیارات
******
امام صادق علیه السلام فرمودند: گریه کننده جدَّم از جاى خود برنمى خیزد، مگر اینکه مانند روزى که از مادر متولد شده از گناهان پاک است.
منبع : کتاب الکسیر العبادات
******
حضرت زهرا علیها السلام فرمودند: هرگاه گریه کنندگان بر حسینم داخل بهشت شوند، من هم داخل بهشت می‌شوم.
منبع : «اشک حسینی سرمایه شیعه» به نقل از البکا ص 86
******
حضرت صادق علیه السلام فرمودند: خدا حیا مى کند گریه کننده بر حسین ابن على علیه السلام را عذاب نماید.
منبع : «اشک حسینی سرمایه شیعه» به نقل از البکا ص 94
******
حضرت صادق علیه السلام فرمودند: امام حسین علیه السلام دائماً به زوّار و گریه کنندگان و اقامه کنندگان عزایش نظر رحمت دارد.
منبع: الکسیر العبادات فی اسرار الشهادات
******
امام صادق علیه السلام فرمودند: براى هر چیزى ثوابى معین است؛ جز اشکى که براى ما ریخته مى شود که ثواب آن با خداست.
منبع: الکسیر العبادات فى اسرار الشهادات ص 99
******
امام صادق علیه السلام فرمودند: جدِّ ما حسین علیه السلام هنگامى که به گریه کنندگان خود نگاه مى کند٬ براى آنان استغفار مى کند و از جدّ و پدر و مادر و برادر خویش مى خواهد که آنها هم براى گریه کنندگان و اقامه کنندگان عزاى او استغفار کنند.
منبع: الکسیر العبادات فی اسرار الشهادات
******
امام صادق علیه السلام فرمودند: حضرت امام حسین علیه السلام با حالى حزین و اندوه کشته شدند و سزاوار است، بر خدا که هیچ حزین و اندوهگینى به زیارت آن جناب نرود؛ مگر آنکه حق تعالى وى را مسرور و شادمان به اهلش برگرداند.
منبع : کامل الزیارات باب 39
******
امام صادق علیه السلام فرمودند: هر کسى هنگام یاد ما اشک از چشمانش جارى شود، خدا آتش را بر صورت او حرام مى کند.
منبع: الکسیر العبادات به نقل از کتاب کامل الزیارات
******
امام باقر علیه السلام بعد از آموختن زیارت عاشورا به علقمه فرمودند: هر کس این زیارت را بخواند (از دور یا نزدیک) و بر حسین علیه السلام ناله کند و امر کند اهل خود را که بدون تقیه بر حسین علیه السلام گریه کنند، من ضامن او مى شوم نزد خدا که ثواب هزار حج، هزار عمره و هزار غزوه براى او بنویسند.
مام صادق علیه السلام فرمودند مادرم هر شب جمعه می آیند کربلا ...
منبع: خبرفوری
76
شیطان چگونه مغز خرافه پرستان را قبضه کرده است؟ --- خرافه پرستان آن قدر شیطان به مغز و رگ و ریشه هاشون نفوذ و رخنه کرده و بصیرت آنان را با لایه های سنگین ترفندهای پلید خود پوشانده که حتی یک لحظه هم به خود اجازه نمی دهند منقولات بشری متضاد با قرآن و عقل را که به آنها بی تحقیق و تفحص علمی- عقلی باور کرده اند برای اطمینان از صحت و سقم این منقولات آنها را به شناختهای محکم و مفصل و به هشدارها و نویدهای سرشت نشین و انکار نا پذیر قرآن و به اصول استدلال عقلی عرضه کنند. سران شیاد این کور دلان با وارونه و در تضاد با شناختهای قرآن تفسیر کردن مفاهیم دینی عترت و ثقلین و مودت و ولایت و با منفور ساختن آیات آشکار محکم و مفصل کلام الله ؛ راه هرگونه تفکر و تامل و تدبر عقلی در قرآن را به روی اکثریت پیروان طوطی وار خود سخت بسته اند. این غافلان علی رغم روشنگریها و هشدارهای فراوان قرآن پیوسته در نسبت دادن رفتارهای فرا طبیعی به بندگان مقرب و با ابتکار مراسم و مناسک و شعایر من در آوردی برای این بندگان با سکوت مرموز دین شناسان قرآن شناس بر این انحرافهای دین زدا برای خداوند رقیب می تراشند و با این رقیب سازی یک عمر دین داری و مذهب داری خود را بحکم قرآن تباه و نابود می کنند. این اکثریت کور دل بیچاره دین و مذهب و حرمت پبامبر (ص) و اهل بیت مطهر آن حضرت (ع) را در انبوهی از من در آوردیها و خرافات قرآن ستیز ساخته و پرداخته ی ذهن پلید شیادان دین فروش و مذهب فروش خلاصه می کنند.
معنای دینی خرافه پرستی چیست؟ --- معنای دینی خرافه را از تاکید قرآن مجید در آیات : ﴿۱۸۸ سوره أعراف و ۲۱ سوره جن ﴾ می توان شناخت که می فرماید پیامبران زنده شخصا هرگز نمی توانند مستقل از اراده و علم و حکمت فراگیر خداوند برای خود و دیگران خیر و نیکی تامین و تضمین کنند و همچنان نمی توانند شر و بدی را بی خواست خداوند از خود و دیگران دور نمایند. قرآن تاکید می کند رساندن خیر و دفع شر منحصر به اراده ی خداوند جهان هستی و مبتنی بر مقتضای علم و حکمت فراگیر یگانه ذات اقدس او است. هیچ آیه ای در قرآن نیست که نشان دهد اذن استفاده مطلق همیشگی از این اراده در اختیار هیچ آفریده قرار گرفته باشد . بشر بدون دسترسی به هیچ گونه علم از جانب خداوند اگر بر خلاف وحی الهی و در تضاد و تعارض با این وحی گمان کند نه تنها پیامبران زنده بلکه پیامبران و امامان و امام زادگان و سایر بندگان صالح مقرب خدا أعم از زنده و مرده همگی منشأ و سرچشمه ی انواع خیر و برکت و رزق و روزی هستند و می توانند بمانند خداوند خیر و نیکی برسانند و شر و بدی را از همه ی خلایق دفع کنند این گمان بی پایه خرافه ی محض است. بنا به شرح فوق که مستند به وحی الهی است معنای خرافه پرستی این است که بشر با استناد به این گمان بلحاظ نظری یا بلحاظ عملی باور کند که می تواند با انجام مراسم و مناسک و شعایر من در آوردی و با نبود هیچ گونه وسیله ی وحیانی بی خدشه و عقلی برای دست رسی به بندگان مقرب از این بندگان برای خود و دیگران بخواهد خیر و نیکی برسانند یا شر و بدی دفع کنند. بقای نظری بشر بر این گمان و به اجرا گذاشتن آن بصورت عملی بعنوان یک باور تغییر نا پذیر چون در تضاد با آیات محکم و مفصل قرآن است و نمی توان آن را با هیچ اصل از اصول متین استدلال عقلی به اثبات رساند ؛ این گمان بحکم قرآن خرافه پرستی است زیرا بندگان را در ویژگیهای منحصر به خداوند با خداوند سهیم می سازد وبرای خداوند در این ویژگیها پیوسته رقیب معرفی می کند. قرآن مجید چنین گمانی را بی پایه و کفر و شرک و ظلم بزرگ به خداوند و گناه کبیره دانسته است و خداوند در قرآن تاکید کرده است که این گناه را هرگز نمی بخشد.