نظام استعدادیابی در کشور ما تصادفی است

معاون تربیت بدنی و سلامت آموزش و پرورش با بیان اینکه در کشور ما استعداد یابی در همه زمینه ها از جمله ورزش تصادفی است، گفت: وظیفه آموزش و پرورش استعدادیابی ورزشی برای فدراسیون ها نیست.

نظام استعدادیابی در کشور ما تصادفی است

مهرزاد حمیدی در خصوص آخرین وضعیت کمی و کیفی درس تربیت‌بدنی در مدارس بخصوص مدارس ابتدایی گفت: ما به سند تحول بنیادین بسیار وفادار هستیم و عصاره سند را که استخراج کردیم به ۷ سیاست رسیدیم. عصاره این سند به ما می‌گفت که به سمت مدرسه‌محوری، مشارکت، توسعه عدالت ورزشی و بهداشتی و اخلاق حرکت کنیم و ورزش‌محور باشیم. ما در برنامه‌های خود این ۷ سیاست را گنجاندیم.

وی ادامه داد: بسیاری از فعالیت‌های ما قبلاً به صورت سراسری برگزار می‌شد. ما طرح‌های ملی را تضعیف و طرح‌های مدرسه‌ای را تقویت کردیم. این یکی از سیاست‌هایی که آموزه سند تحول بنیادین به ما می‌دهد که نباید درگیر ۱۰۰ تا ۲۰۰ هزار دانش‌آموز باشیم، از مابقی جامعه هدف دانش‌آموزی دور شویم و هزینه‌های خود را برای تعداد کمی در نظر بگیریم.

حمیدی بیان کرد: یکی از کارهایی که انجام داده‌ایم این است که سه ساعت به ساعت درسی ورزش تربیت‌بدنی اضافه کردیم. در پایه‌های یازدهم و دوازدهم زنگ ورزش حذف شده بود که آن را اضافه و کانون‌های درون‌مدرسه‌ای را فعال کردیم. همچنین ورزش درون‌مدرسه‌ای و المپیاد درون‌مدرسه‌ای را راه‌اندازی کردیم. از سوی دیگر، معتقد هستیم جامعه‌هدفمان وقتی دانش‌آموز است، جای فعالیت وی نیز باید درون مدرسه باشد به همین دلیل مخالف هستیم که دانش‌آموز برای فعالیت ورزشی از مدرسه بیرون برود و ما جای دیگری برای وی هزینه کنیم.

وی افزود: خوشبختانه طرح‌هایمان سال گذشته در مدارس جا افتاد. ما معتقدیم نباید سالن ورزشی در خارج از فضای آموزشی ساخته شود چون در چنین شرایطی، دانش‌آموز فقط نظاره‌گر است و نمی‌تواند استفاده مطلوبی از آن فضا ببرد اما اگر فضای تربیت‌بدنی درون مدرسه باشد، در بعدازظهر روز تعطیل هم دانش‌آموز می‌تواند از آن استفاده کند ضمن اینکه اگر این سالن‌ها را خارج از مدرسه بسازیم، باید معلم خود را از مدرسه بیرون ببریم و وی را مدیر سالن کنیم اما اگر فضای ورزشی درون مدرسه باشد، مثل کتابخانه و آزمایشگاه، خود معلمان آن را پوشش می‌دهند.

ما سالن‌های ۲۰۰۰ متری با سقف‌های بلند نمی‌خواهیم بلکه به سالن‌های ۲۰۰ تا ۲۰۵ متری درون مدارس نیاز داریم که به ابزارها مجهز باشند به همین دلیل طرحی را در مدارس ابتدایی شروع کردیم که ساخت سالن‌های کوچک بود و آنها را به ابزارهایی مجهز کردیم

معاون تربیت‌بدنی و سلامت وزارت آموزش و پرورش اظهار کرد: ما معتقد هستیم اگر به کلاس‌های پایه اول، دوم و سوم رسیدیم، می‌توانیم به بقیه پایه‌ها هم رسیدگی کنیم. اگر به داد دختران دانش‌آموز رسیدیم، می‌توانیم به داد همه دانش‌آموزان برسیم. ما سالن‌های ۲۰۰۰ متری با سقف‌های بلند نمی‌خواهیم بلکه به سالن‌های ۲۰۰ تا ۲۰۵ متری درون مدارس نیاز داریم که به ابزارها مجهز باشند به همین دلیل طرحی را در مدارس ابتدایی شروع کردیم که ساخت سالن‌های کوچک بود و آنها را به ابزارهایی مجهز کردیم که دانش‌آموزان بتوانند به درس‌ورزی و ایجاد توانایی حرکت چشم و دست و توانایی‌های پایه برسند درحالی‌که در یک سالن ۲۵۰۰ متری، نهایتاً ۱۲ دانش‌آموز می‌توانند والیبال بازی کنند و منتظر یک توپ باشند که پنجه‌ای به آن بزنند.

وی در پاسخ به این سوال که ساخت این سالن‌ها به کجا رسید و آیا فاز دوم هم دارد؟ گفت: ما ۳۸۰ سالن کوچک را تعریف کردیم که بسیاری از آنها ساخته شد و برخی به دلیل کمبود منابع ساخته نشد. وظیفه ما ساخت‌وساز نیست، چرا که این سالن‌ها را به عنوان نمونه ساخته‌ایم که به طرف آن هجوم برده و مطالبه‌گری ایجاد شود و نوسازی مدارس یک الگو داشته باشد، خیرین و مدیران الگویی داشته باشند و نشان دهیم که دانش‌آموزان در این سالن‌ها چقدر می‌توانند شاد باشند. شاید یک خَیّر نتواند سالن بزرگی بسازد اما می‌تواند این سالن‌های کوچک را تهیه کند.

حمیدی با انتقاد نسبت به اینکه همه دروس در مدارس کلاس دارند اما به درس تربیت‌بدنی که می‌رسد، حیاط مدارس برای آن در نظر گرفته می‌شود، افزود: حیاط مدرسه کلاس درس نیست؛ نه باران اجازه می‌دهد که دانش‌آموزان در حیاط فعال باشند نه گرما، گرد و غبار و آلودگی درحالی‌که درس تربیت‌بدنی، توازن شخصیتی دانش‌آموزان را می‌سازد و خستگی آموزشی‌شان را برطرف می‌کند. قبلاً شاهد بودیم که هر کجا زمان آموزشی کم می‌آمد، از درس تربیت‌بدنی می‌کاستند درحالی‌که امروز این‌گونه نیست.

معاون تربیت‌بدنی و سلامت وزارت آموزش و پرورشدر پاسخ به این سوال که امروز هم در برخی مدارس خاص، گاهی دانش‌آموزان اعلام می‌کنند که در طول سال زنگ تربیت‌بدنی نداشته‌اند و بخصوص در پایه متوسطه دوم، زنگ ورزش به دروس ریاضی و علوم اختصاص پیدا کرده است و بعید به نظر می‌رسد در پایه دوازدهم، زنگ ورزش چندان جدی گرفته شود، گفت: هر کسی به ما نمونه‌ای بگوید که زنگ تربیت‌بدنی در مدرسه به درس دیگری اختصاص پیدا کرده، ما مدیر مدرسه را عزل می‌کنیم. اتفاقاً سال گذشته ما مورد این انتقاد قرار گرفتیم که المپیاد درون‌مدرسه‌ای آنقدر هیجان دانش‌آموزان را بالا برد و برای فینال در حال تلاش بودند که کلاس‌های دیگر را برای آن ترسیم کردند؛ هرچند ما به کرونا برخورد کردیم و این فعالیت تعطیل شد. من نمی‌خواهم برای زنگ تربیت‌بدنی یا هر زنگ ورزشی، از کلاس دیگری بزنیم. گاهی ممکن است در جایی برف و باران ببارد و زنگ ورزش حذف شود و در اختیار دروس دیگری قرار گیرد. هر چند ما اعلام کرده‌ایم در چنین شرایطی هم باید ایست ورزشی و فعالیت‌هایی که اعلام شده، داخل کلاس اتفاق بیفتد اما در هر صورت چنین اتفاقی ممکن است رخ بدهد ولی اینکه در مدرسه‌ای مطلقاً درس ورزش نباشد و زنگ آن به درس دیگری اختصاص پیدا کند، قابل قبول نیست و حتماً مدیر را عزل می‌کنیم چرا که سند تحول بنیادین می‌گوید «توازن در همه ساحت‌ها مد نظر است». رهبر انقلاب در پاسخ اینکه «از جوانان چه می‌خواهید؟» فرمودند «تحصیل، تحصیل و ورزش».

وظیفه ما استعدادیابی نیست و هدفمان هم این نیست، بلکه هدف ما توازن در میان دانش‌آموزان است. من این را عادلانه نمی‌بینیم که جمعیت را در این هدف گسترده برای تعداد محدودی کنار بگذاریم البته وقتی المپیاد درون‌مدرسه‌ای شکل می‌گیرد و از دل آن، تیم مدارس بیرون می‌آید، یعنی پایه شناسایی استعداد وسیع شده است. در کشور ایران نظام استعدادیابی تصادفی داریم

معاون تربیت‌بدنی و سلامت وزارت آموزش و پرورش با انتقاد نسبت به اینکه نباید دانش‌آموزان را کاریکاتوری تربیت کنیم و یکی از انتقادها به تغییر الگوی مسابقات ورزشی به سمت المپیادهای درون‌مدرسه‌ای این است که استعدادیابی حرفه‌ای تحت تأثیر قرار گرفته است، بیان کرد: وقتی جمعیت هدف را ۱۴ میلیون دانش‌آموز در نظر بگیریم و بخواهیم به آنها خدمات ارائه دهیم، مجبوریم به سمت فعالیت‌های درون‌مدرسه‌ای حرکت کنیم. وظیفه ما استعدادیابی نیست و هدفمان هم این نیست، بلکه هدف ما توازن در میان دانش‌آموزان است. من این را عادلانه نمی‌بینیم که جمعیت را در این هدف گسترده برای تعداد محدودی کنار بگذاریم البته وقتی المپیاد درون‌مدرسه‌ای شکل می‌گیرد و از دل آن، تیم مدارس بیرون می‌آید، یعنی پایه شناسایی استعداد وسیع شده است. در کشور ایران نظام استعدادیابی تصادفی داریم. در همه حوزه‌ها نیز این مسئله وجود دارد یعنی یک دانش‌آموز به صورت اتفاقی توسط خانواده هدایت می‌شود و یکدفعه فلان فدراسیون، آن فرد را شناسایی می‌کند یعنی نظام سراسری غربالگری در کل کشور نداریم درحالی‌که ما باید یک نسل را غربالگری کنیم. در حال حاضر در چنین وضعیتی، ما غربالگری پایه را انجام می‌دهیم نه به دلیل استعدادیابی بلکه برای فراگیر کردن ورزش. علاوه بر این، ۵۰۰۰ نفر در المپیاد درون‌مدرسه‌ای شرکت می‌کنند و حتی کسانی که نمی‌توانند در مسابقات حضور یابند، به آنها می‌گوئیم فعالیت‌های ساده مانند مچ‌اندازی انجام دهند. کجای کشور سراغ دارید که ۳۳ هزار معلم تحصیلکرده حاذق در یک رشته داشته باشد؟ ما در آموزش و پرورش این نیرو را داریم که از طریق غربالگری مشاهده‌ای، دانش‌آموزان را به سمت آنچه استعدادش را دارند، سوق می‌دهند اما این نیروها ابزار فدراسیون‌ها نیستند.

حمیدی در پاسخ به پرسش دیگری در خصوص اینکه با توسعه هنرستان‌های تربیت‌بدنی موافق هستید و آیا در جریان چالش‌های آنها قرار دارید؟ گفت: واقعیت آن است که بحث هنرستان‌های تربیت‌بدنی با ما نیست. تنها هنگامی که می‌خواهند به این هنرستان‌ها مجوز بدهند، یک کارشناس از ما می‌خواهند که امکانات ورزشی وی را بسنجیم البته ما چالش‌ها و داعیه‌هایی در این زمینه داریم.

وی گفت: وقتی یک دانش‌آموز از هنرستان در رشته برق فارغ‌التحصیل می‌شود، بلافاصله می‌تواند جایی مشغول شود و سیم‌کشی ساختمان انجام دهد اما در تربیت‌بدنی، ارائه کارت داوری و مربیگری، دست فدراسیون است و دانش‌آموزی که از هنرستان فارغ‌التحصیل می‌شود باید کارت خود را از جای دیگری بگیرد ضمن اینکه معتقدیم درس‌ها باید به سمت کاربردی‌تر شدن برود اما نه محتوا بر عهده ماست و نه مدیریت آن. ما هم به دنبال توسعه هنرستان‌های دولتی تربیت‌بدنی نیستیم چون باید برای یک هنرستان ۱۵ نیرو را از ۱۵ مدرسه بیرون بیاوریم و به یک مدرسه بفرستیم که به ۲۰۰ نفر خدمات ارائه دهد و پس از فارغ‌التحصیلی، اینکه چقدر بازار کار برای آنها وجود دارد، مبهم است. ما در این خصوص نظر کارشناسی خود را به دوستان اعلام کرده‌ایم. زمانی هنرستان تربیت‌بدنی به گونه‌ای است که به دانشگاه فرهنگیان وصل می‌شود که رشته تربیت‌بدنی داشته باشد و سپس ما بتوانیم از خروجی این فارغ‌التحصیلان به عنوان معلم تربیت‌بدنی در مدارس استفاده کنیم که می‌شود به توسعه هنرستان‌های تربیت‌بدنی دولتی فکر کرد اما واقعیت آن است که در حال حاضر باید تلاش کنیم بخش خصوصی وارد این حوزه شود و روی آن سرمایه‌گذاری کند و موافق توسعه این هنرستان‌ها در بخش دولتی نیستیم.

منبع: مهر

70

شبکه‌های اجتماعی
دیدگاهتان را بنویسید

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    اخبار سایر رسانه ها