زلزله ۴.۲ ریشتری حوالی قصر شيرين

بشر چگونه می تواند سلامتی وجود خود را از آسیبها مصون نگه دارد --- سرشت بشر اذعان دارد که در مقابل هر لطف وکمکی که از دیگران به او می رسد می باید سپاس گزار صاحب لطف و کمک باشد. بشر با حکم این سرشت خود را به جبران این لطف و کمک در حد توان مقید می سازد چه رسد اگر این لطف همیشگی و برای دریافت کننده نیاز حیاتی و روز مره باشد و توقف آن زندگی وسلامتی او را مختل کند و حتی امکان دارد این توقف اورا ناکار آمد و نابود سازد. وجود و بقا و سلامتی بشر در مدیریت بهینه ی نیازهای بی شمار درونی اعضای جسم او که نقش مستقیم را در آن ندارد به ادامه ی نعمتهای بی کران لحظه به لحظه ی خدادوند وابسته است و سرشت بشر تک تک این نیازها را نیک درک می کند. بشر هرگز نمی تواند انکار کند محرومیت از این نعمتها بی تردید وجود و وبقا و سلامتی او را در معرض آسیبهای عضوی و روحی بی شمار و حتی جبران ناپذیر و دچار شدن به انواع بیماریها و آسیبها تا سطح فنا و نابودی قرار می دهد. چشم بستن به اندک خواستهای ساده و آسان خداوند که در وحی الهی به پیامبران به بشر ابلاغ گردیده اند و بی توجهی و بی تفاوتی به رسیدگی به این خواستهای بحق خداوند نعمتها ؛ شایستگی ادامه این نعمتها به بشر را متناسب با حجم انکار خواستهای وحیانی خداوند پیوسته از بین می برد و بشر را از دریافت این نعمتها محروم می سازد و هیچ حجتی را در دست و اختیار بشر برای دفاع از چنین محرومیتی و برای نجات خود از از این محرومیت باقی نمی گذارد. گرفتار شدن به مشکلات و بیماریها و وباها و آسیبهای گوناگون بی تردید نتیجه انکار خواستهای حیات بخش خداوند و قدر نشناسی از نعمتهای بی کران ذات اقدس او می باشد که او به بشر ارزانی داشته است. خداوند منان تمام راه های محرومیت زدایی در حد توان بشر را در وحی خود به او یاد آوری کرده و چگونگی رسیدن به رفع محرومیت در حد نیاز و توان طبیعی زندگی بشر را در این راه ها نیز آشکار ساخته است. سرشت بشر نیک درک می کند خود داری از پاسداری از هر نعمتی و اصرار بر انکار هر نعمتی او را دچار پرداخت چه تاوانی خواهد کرد.