سیزدهمین شماره از "فصلنامه مطالعات سیاست خارجی تهران" منتشر شد
سیزدهمین شماره از
در این شماره از فصلنامه، صاحبنظران ایرانی، عراقی و لبنانی با ارائه مقالات پژوهشی درباره چشمانداز تحولات منطقهای و بینالمللی اظهار نظر نمودهاند. در این شماره از فصلنامه مسائل گوناگونی از جمله؛
1. سناریوهای پیشرو در تقابل راهبردی ایران و آمریکا
2. انباشت قدرت و گسترش نفوذ انقلاب سلامی ایران
3. رویکردهای سیاسی آمریکا در برابر ایران- چهل سال جنگ ارادهها
4. برنامه موشکی ایران و رویکرد امنیتی امریکا
مورد بررسی قرار گرفته است.
سردبیر فصلنامه مطالعات سیاست خارجی تهران در سرمقاله خود تحت عنوان "جنگ، گزینه یا چالش کاخ سفید" به ناکارآمدی گزینه نظامی کاخ سفید در برابر اراده ملت ایران پرداخته و نوشته است؛
پروژههای تکراری آمریکا در رویاروئی با جمهوری اسلامی و نفوذ منطقهای ایران یکی پس از دیگری شکست خورده است. قضاوت امروز جهان از سیاستهای منفعلانه آمریکا در برابر اراده، جسارت و هوشمندی ایران چیزی جز عجز و سردرگمی نیست. وی با اشاره به عمق نگرانی جامعه آمریکا از بروز جنگ بین آمریکا و ایران تاکید نموده که مردم آمریکا با این پیشفرض که ایالات متحده در جنگ احتمالی علیه ایران حتماً طرف "شکست خورده" خواهند بود. او معتقد است که شهروندان آمریکائی ریسک اقدام نظامی علیه ایران را نوعی رفتار جنونآمیز از سوی پنتاگون قلمداد کرده و معتقدند مهلکه جنگ با ایران خطرناکترین فاجعهای است که ممکن است رخ دهد. سردبیر در ادامه یادداشت خود با اشاره به اهداف آمریکا از اعمال فشار علیه ایران، آورده است؛ مهمترین هدف کاخ سفید، وادار سازی جمهوری اسلامی ایران به بازگشت مجدد به میز مذاکرات هستهای، پایان دادن به فعالیت موشکی جمهوری اسلامی ایران و حذف همپیمانان ایران مانند حزبالله، انصارالله، حشدالشعبی از نقشآفرینی در تحولات منطقهای، است. وی تاکید دارد که تحقق این اهداف یعنی از بین رفتن استقلال و هویت انقلابی ایران. اینها همان چیزی هستند که برای ملت ایران قابل معامله و گفتگو نمیباشند. آمریکا نیز اگر برای دستیابی به این اهداف وارد ماجراجوئی شود، دستاوردی جز پشیمانی نخواهد داشت. خوبست تصمیمسازان و تصمیمگیران آمریکائی به خود آمده و از خود سؤال نمایند؛ آیا ایران که طی چهل سال گذشته برای انباشت قدرت منطقهای، هر ناهمواری را به جان خریده و سختیهای تحریم را پشت سر گذاشته و قدرت نوظهور خود را باثبات رسانده، در این مقطع از زمان که در وضعیت برتر و شرائط ویژهای که قرار دارد، تسلیم خواستههای غیر معقول آمریکا خواهد شد؟ تا پیش از این، دولت های آمریکا با برجسته کردن احتمال گزینه نظامی، خوف و نگرانی را در دل ملتها تقویت کرده و با ترساندن حریفان و رقیبان در عرصههای بینالمللی از جنگ محتمل، آنها را به تمکین واداشته و بدون زحمت و پرداخت هزینههای جنگ، از غنائم جنگ فرضی و محتمل بهره میبردند. وظیفه پنتاگون در معادلات بینالمللی اینگونه بوده است که با کوفتن بر طبل جنگ و جدّی جلوه دادن شکست ذلتبار حریفان، امتیازهای مورد نظر کاخ سفید در عرصه سیاست خارجی را تأمین کند. یعنی گزینه نظامی ابزار بُرنده کاخ سفید برای پیشبرد اهداف برونمرزی این کشور بهحساب میآمده است امّا، اراده، مقاومت و سرسختی مردم انقلابی ایران این ابزار بُرنده را ناکارآمد ساخته و بر این فرضیه که آمریکا در هیچ جنگی وارد نشده مگر آنکه پیروز آن بوده، خط بطلان کشیده است. امروز گزینه نظامی برای دولت آمریکا پرهزینهتر از ایران است و جنگیدن، چالش و نقطه ضعف بزرگی است که ایالات متحده آمریکا با آن مواجه است. رئیس جمهور آمریکا در عمر باقیمانده از مسئولیتش ابزاری برای وادارسازی ایران به تسلیم دربرابر خواستههای خود را ندارد. اعمال فشار و تحریم اقتصاد ی ورقهای سوخته و ابتکاری کاملاً شکست خورده هستند. تحولات یک دهه اخیر در افغانستان، سوریه، عراق و ایران نشان داد که آمریکا با تمام ساز و برگ جنگی در برابر اراده ملتها چارهای جز تمکین ندارد. آقای ترامپ با تمام مخالفتهای داخلی و خارجی اگر ریسک اقدام نظامی علیه ایران را بپذیرد، جبراً در برابر خواسته ملت مبارز و انقلابی ایران، زانو به زمین خواهد زد.
2222