ایازی: مردم باید نسبت به رعایت حجاب قانع شوند/اسماعیلی زاده: حجاب داشتن با عفاف داشتن متفاوت است

به گزارش مشهد فوری ، حجت الاسلام سیدمحمدعلی ایازی ظهر امروز در این مناظره با اشاره به اینکه قرآن در دو سوره احزاب و نور مساله حجاب را مطرح کرده است، اظهار کرد: سوره احزاب بعد از سوره نور نازل شده و در این سوره اهمیت پوشش با تفصیل بیشتری بیان شده و خداوند در بیان آیه حجاب سوره احزاب علت آورده است.

وی با بیان اینکه اصل مساله حجاب یک مساله انسانی است، افزود: بشریت در دوره بدویت اصلا لباس نداشته و متمایز از موجودات دیگر نبوده است. بشریت در سیر تکاملی آرام آرام لباس می پوشد و انسان برای شخصیت و هویت لباس پوشید و در واقع این لباس ابزار تمایز او با دیگر جانواران شد.

عضو هیئت علمی گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه آزاد اسلامی تهران با اشاره به وضعیت پوشش در جزیره العرب و پیش از اسلام گفت: در آن دوره به دلیل فقر و انحطاط فرهنگی پوشش با لباس خیلی مرسوم نبوده، از طرفی گرم بودن منطقه عربستان ضرورت طبیعی برای پوشش را هم به وجود نمی آورده است.

وی خاطرنشان کرد: در چنین شرایط فرهنگی عربستان آیه حجاب نازل می شود. ابتدا در سوره نور اول خطاب به مردان مساله پوشیدگی چشم و دوری از چشم چرانی را مطرح می کند و سپس زنان را به داشتن حجاب توصیه می کند. در چنین فضایی خداوند به پیامبر(ص) دستور می دهد که به همسرانت، دخترانت و زنان مومن بگو که حجاب داشته باشند. در واقع دستور حجاب رسید که فضای سالم اجتماعی برای زنان مومن به وجود آید.

ایازی تاکید کرد: خداوند در قرآن می گوید زنان با کرامت حریم خود را از دیگران جدا کنند و مرزی برای خود قائل باشند. تاکید خداوند به زنان آزاد نیست بلکه تمامی زنان آزاد، کنیز و برده ای است که مومن باشند.

حجاب دستاویز سیاسی شده است

وی با اشاره به اینکه بعد از گذشت 40 سال از عمر انقلاب مساله حجاب از اوایل انقلاب مطرح شده و سرمایه گذاری های فرهنگی و تبلیغی بسیاری هم در این زمینه انجام شده اما متاسفانه شاهدیم که روز به روز وضعیت حجاب بدتر می شود، گفت: این شرایط به دلیل تبدیل شدن امر دینی حجاب به مساله ای سیاسی به وجود آمده است. هم گروهی که موافق حجاب هستند حجاب را دستاویز سیاسی خود کرده اند هم گروهی که مخالف آن هستند.

عضو هیئت علمی گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه آزاد اسلامی تهران ادامه داد: طبق یک مطالعه اجتماعی 63 درصد افرادی که مخالف حجاب هستند، انگیزه خود را از این مخالفت انگیزه ای غیردینی مطرح کرده اند. اگر در این زمینه حق انتخاب برای مردم فراهم می شد، امروز شاهد وضعیت نامناسب حجاب در جامعه نبودیم و روال طبیعی خود را طی می کرد.

وی با بیان اینکه تبدیل شدن حجاب به مساله عفت عمومی باعث شده حجاب نه تنها در خانواده های غیرمذهبی بلکه در خانواده های مذهبی و سنتی نیز زیر سوال برود، خاطرنشان کرد: در تمامی تفاسیر قرآن و کتب فقهی که در این زمینه بررسی کرده ام حتی یک فقیه یا مفسر روایتی ندارد که حجاب را مساله عفت عمومی مطرح کرده باشد.

وی با اشاره به اینکه در واقع آیات حجاب برای شناخته شدن زنان اهل عفت از غیر آن در جامعه نازل شده است، گفت: اگر حجاب تبدیل به مساله عفت عمومی شود پس باید به هر زنی در دوره پیامبر(ص) دستور به رعایت حجاب می شد، در حالی که خطاب آیه حجاب به زنان مومن است نه به همه زنان.

مردم باید نسبت به رعایت حجاب قانع شوند نه ملزم

ایازی حجاب را مقوله ای فرهنگی دانست که باید با این مقوله به صورت فرهنگی برخورد کرد، گفت: افرادی که معتقد به رعایت حجاب در جامعه نیستند باید نسبت به رعایت آن قانع شوند والا با زور قانون وضع بدتر هم می شود کما اینکه وضع بدتر شده است.

وی با اشاره به تحقیقی انجام شده در غرب که نشان می دهد 33 درصد زنان در سازمان بی بی سی مورد آزار قرار گرفته اند، بیان کرد: نمی گویم که تمام علت این موضوع حجاب است، اما مسلما اگر زنان خودشان را بپوشانند امنیت شان بهتر و بیشتر رعایت می شود.

وی تصریح کرد: پس از انقلاب بسیاری از زنان حجاب را رعایت می کردند اما وقتی این حجاب از سوی حاکمیت الزام شد زنگ خطر بی حجابی هم به صدا در آمد تا جایی که شخصیت هایی همچون شهید مطهری، شهید بهشتی و شهید طالقانی این روش را صحیح ندانسته و اجبار و ترس از حجاب را عاملی خطرناک در بی حجابی عنوان کردند.

عضو هیئت علمی گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه آزاد اسلامی تهران ادامه داد: شهید مطهری در مساله حجاب عنوان داشت که اگر کسی حجاب حداقلی را رعایت می کند کافی است و افراد را به لج و لجبازی وادار نکنید و بگذارید مردم خود میزان حجابشان را انتخاب کنند.

مردم در امر حجاب باید انتخاب گر باشند

وی تصریح کرد: متاسفانه پس از انقلاب در مساله حجاب بد عمل شده و جوری رفتار کردیم که مردم از حجاب روی برگردانند و حتی افرادی که حجاب را دوست دارند هم از این طرز برخوردها و رفتارها ناراحت هستند.

وی با اشاره به اینکه باید به گونه ای رفتار می شد که افراد انتخاب گر باشند و با اعتقاد حجاب را رعایت کنند، تاکید کرد: وقتی درباره حجاب صحبت می کنیم باید یک حداقل و یک حداکثری گفته شود. مساله ای که شهید مطهری نیز به آن اصرار داشت این بود که وقتی مساله حداقلی حجاب را مطرح می کنید حق ندارید حداکثری آن را نیز مطرح کنید. وی معتقد بود که حداکثری کردن حجاب نتیجه ای غیر از فراری دادن مردم از حجاب نخواهد داشت.

ایازی با بیان اینکه دین گاهی در موضوعات مختلف در باب مصادیق آن نظری نداشته و به عرف جامعه ارجاع داده است، خاطرنشان کرد: عرف متغیر است گاهی چیزی در گذشته مصداق احسان محسوب می شود و الان ضداحسان باشد. در خصوص مساله حجاب هم همینطور است.

قرآن به جزئیات مباحث مربوط به حقوق زنان نپرداخته است

وی در پاسخ به سوال یکی از دانشجویان در خصوص دست دادن مرد به زن نامحرم گفت: دست دادن زن و مرد در غرب جزئی از فرهنگ آن ها محسوب می شود و آزار جنسی نیست. آزار جنسی در غرب توسعه بیشتری از معنایی که ما داریم، دارد. در آنجا یک اشاره، یک کلمه، یک دعوت و قرار هم می تواند آزار جنسی به حساب آید اما دست دادن بیشتر مبنای فرهنگی دارد و دست ندادن نوعی توهین به حساب می آید.

وی تاکید کرد: بحث هایی که امروز درخصوص قاضی نشدن زنان، حاکم نشدن آن ها، بحث چالشی دیه، سنگسار و ... مباحثی در خصوص حقوق زنان است که در قرآن به آن ها اشاره نشده و فقهای ما در کتاب های خود به این موضوعات پرداخته اند. در واقع می توان گفت در باب جاودانگی قرآن، خداوند هم هوشمندانه مباحثی را مطرح کرده و هم هوشمندانه مباحثی را مطرح نکرده است.

حجاب داشتن با عفاف داشتن متفاوت است

در ادامه این مناظره عباس اسماعیلی زاده، عضو هیئت علمی گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه فردوسی مشهد در بیان صحبت های حجت الاسلام ایازی که مساله حجاب را در زمان نزول آیات مربوط به حجاب دانست، گفت: قرآن کتاب تاریخی نیست و معتقد نیستم که آیات آن مربوط به یک دوره و مسائل مربوط به آن دوره بوده باشد.

وی ادامه داد: اینکه قرآن را مربوط به 1400 سال قبل بدانیم و از طرفی ما مسلمان ها قائل به جاودانگی قرآن هستیم، پس حالا با مسائل مختلفی که در قرآن مطرح شده که یک نمونه آن حجاب است، باید چگونه برداشت کنیم؟

اسماعیلی زاده با اشاره به آیه حجاب در سوره نور و احزاب گفت: خداوند در این آیات می گوید به زنان مومن بگو روسری های خود را بر روی سینه هایشان بیندازند. این به معنای آن است که روسری به سر کنند یا اینکه روسری و حجاب در سر داشته اند و فقط حد و حدود آن را مشخص کرده است؟

وی تاکید کرد: به نظر می رسد که مضمون اصلی این آیات برای حجاب و حجاب داشتن نیست بلکه زنان تا پیش از نزول این آیات نیز حجاب داشته اند، بلکه منظور اصلی این آیات به داشتن عفاف و عفت است، یعنی چیزی فراتر از حجاب.

عضو هیئت علمی گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه فردوسی مشهد ادامه داد: این آیات برای عفاف است چرا که افرادی هستند که حجاب دارند اما بعضا حرکاتی دارند که عفاف نداشتن آن ها را می رساند.

2222