فرد ایستاده در کنار امام کیست؟

این در حالی است که بر اساس بررسی های خبرنگار جماران فرد مورد اشاره آقای حاج غلامحسین روغنی همان کسی است که امام در سال 1342 پس از آزادی از زندان قزل قلعه مدتی را در منزل وی در قیطریه تهران محصور بود.

آقای روغنی از پیش از شروع نهضت اسلامی نزد امام رفت و آمد داشتند و وجوهات می دادند. پس از آزادی امام از زندان قزل قلعه ایشان به مدت دو روز در منزلی در حوالی خیابان دکتر شریعتی فعلی اقامت می کنند که به دلیل حضور جمعیت فراوان رژیم پهلوی تصمیم به حصر خانگی امام می گیرد. چند منزل به عنوان محل حصر به امام پیشنهاد می شود تا امام یکی از آنها را انتخاب کند. امام منزل آقای روغنی را انتخاب می کند و به مرحوم دکتر بروجردی داماد امام می گوید «آقای روغنی ما را اذیت نمی کند. برویم منزل آقای روغنی.»

حضور امام در منزل آقای روغنی روند عادی زندگی وی را تغییر می دهد به طوری که امام به مرحوم دکتر بروجردی می گویند «من دیگر خجالت می کشم»، و لذا امام پس از مدتی اقامت در منزل آقای روغنی، خانه ای دیگر را در همان حوالی اجاره کردند و تا پایان مدت حصر در قیطریه در آن منزل مستقر بودند. پس از تبعید امام به خارج از کشور نیز مرحوم روغنی ارتباط و رفت و آمد خود با خانواده امام را ادامه می دهد.

ضمنا سفیر انگلستان در دوران انقلاب فرد دیگری بوده است. سر جان گراهام کمتر از دو هفته پیش از پیروزی انقلاب در قامت سفیر جدید بریتانیا به تهران وارد شد و تا اواخر بهار سال ۵۹ در تهران حضور داشت.

جماران ضمن تشکر از کلیه رسانه هایی که با حساسیت این ابهام تاریخی را دنبال کردند، تاکید می کند که فرد یاد شده در فیلم دکتر کریم سنجانی نیست.

منبع: جماران

15