جنگ فوتبالی در آرژانتین/ بکش یا بمیر!

محمدرضا نصیری ؛ شرمساری در فوتبال آرژانتین؛ این چیزی است که خاویر زانتی- اسطوره آرژانتین- در توصیف اتفاقات فینال لیبرتادورس به زبان می‌آورد؛«از دیدن چنین صحنه‌هایی تأسف می‌خورم. رسیدن این دو تیم به فینال لیبرتادورس اتفاق زیبایی بود اما برگزار نشدن آن به‌خاطر خشونت اتفاقی مزخرف. من بابت چهره‌ای که در چشم اهالی دنیا برای فوتبال آرژانتین ترسیم شد تأسف می‌خورم». اما آیا تا پیش از حمله هواداران افراطی ریورپلات (تلفظ صحیح در انگلیس و آرژانتین به یک شکل است و ریورپلیت خوانده می‌شود) به اتوبوس حامل بازیکنان بوکاجونیورز و به تعویق افتادن دوباره فینال لیگ قهرمانان آمریکای جنوبی موسوم به لیبرتادورس چهره فوتبال آرژانتین منزه و موجه بود؟ خیر! مسی 2سال قبل اعلام کرد برخلاف تصمیم قبلی برای سال‌های آخر فوتبالش به آرژانتین برنمی‌گردد. او همیشه آرزو می‌کرد به‌خاطر دینی که به نیوولز اولدبویز دارد آخر فوتبالش را در این تیم بازی می‌کند اما به‌خاطر همین وحشی‌گری‌ها نه‌تنها در فوتبال بلکه در کل جامعه آرژانتین حاضر نیست امنیت خودش و خانواده‌اش را به خطر بیندازد و از بارسلون تکان بخورد. مسی گفته از امنیت خانواده‌اش در آرژانتین مطمئن نیست و نمی‌تواند از آرامشی که در اسپانیا دارد صرف‌نظر کند.
در 50سال اخیر 305نفر در آشوب‌های فوتبال در این کشور کشته شده‌اند. شما در فوتبال آرژانتین هولیگان‌های زن هم می‌بینید که وحشیانه از فنس‌ها بالا می‌روند و پابه‌پای مردان و به هواداران حریف و داور ناسزا می‌گویند و در کتک‌کاری‌ها شرکت می‌کنند. معمولا در ورزشگاه‌های دنیا گوشه‌ای از ورزشگاه را در طبقات بالایی و دور از دسترس اولتراهای میزبان به تماشاگران تیم میهمان اختصاص می‌دهند اما این موضوع در فوتبال آرژانتین صدق نمی‌کند و آشوبگران فوتبالی در این کشور از بالا روی هواداران میهمان تسلط دارند و روی سر آنها آشغال می‌ریزند.
آرژانتینی‌ها فوتبال را خیلی جدی می‌گیرند. در تمرین پیش از فینال بوکاجونیورز 50هزار تماشاگر در ورزشگاه حاضر بودند. دیدار برگشت نخستین فینال تمام‌آرژانتینی جام باشگاه‌های آمریکای‌جنوبی ممکن است در جنوای ایتالیا برگزار شود یا ممکن است هرگز برگزار نشود. در آرژانتین همه‌‌چیز به فوتبال ختم می‌شود حتی سیاست. حمله هواداران ریور به بوکا فعلا انتقادات را متوجه «میلیونرها»ی بوئنوس‌آیرس کرده است. مائوریتسیو ماکری- رئیس‌جمهور آرژانتین- این حادثه را یک شکست امنیتی در کشور توصیف کرد. نکته جالب اینکه رئیس‌جمهور فعلی خودش زمانی رئیس باشگاه بوکاجونیورز(یکی از فینالیست‌های این جام) بوده است. او به پشتوانه همین پیشینه فوتبالی در سال2015موفق شد در دور دوم انتخابات، رقیب ورزشکارش دنیل سیولی را که معاون رئیس‌جمهوری وقت و قهرمان قایقرانی سرعت که دست راستش را هم در این ورزش از دست داده، شکست بدهد. ماکری در سال1991قصد داشت بوکا را بخرد اما پدرش او را منصرف کرد. سپس تلاش او برای خرید باشگاه دپورتیوو اسپانیول هم ناکام ماند. تا مدتی حقوق سزار لوییس منوتی، سرمربی معروف بوکاجونیورز را از جیب پرداخت می‌کرد و چندبار مثل حسین هدایتی برای تیم بازیکن خرید بدون آنکه سمتی داشته باشد. سرانجام پدرش (فرانکو) در سال1995رضایت داد تا او به بوکا برود و مائوریتسیو در انتخابات داخلی باشگاه با 7058رای به‌عنوان مدیر معرفی شد. در سال اول با کارلوس بیلاردو و 14بازیکن جدیدی که برای تیم خرید در لیگ، دهم شد اما به‌مرور موفق شد باشگاه را از نظر مالی به ثبات برساند و ورزشگاه را هم بازسازی کند.

اهالی فوتبال در آرژانتین روی این موضوع اتفاق‌نظر دارند که نتایج در لیگ، غیرفوتبالی رقم می‌خورد و بین مدیران باشگاه‌ها توافقاتی درباره نتیجه مسابقات صورت می‌گیرد. این یک فرهنگ جاافتاده است و همه می‌دانند پلیس هم در برخی تبانی‌ها همدست است. مونیکا نیتساردو کمپینی راه انداخته با عنوان «فوتبال را نجات دهیم». همین امسال 4نفر در فوتبال کشته شده‌اند که تلفات را در 20سال گذشته به 137و در 50سال اخیر به 305نفر رساند. هولیگان‌ها در این فوتبال معروف به «بارا براواس» (به معنی گروه خشن) بر همه‌‌چیز تسلط دارند. شعارهای زنوفوبیک (بیگانه‌هراسی)، فحش‌های آن‌چنانی و تهدید هواداران حریف به قتل چیزی عادی است. خروس‌جنگی‌های خیابانی حالا خط و ربطی دارند و پشت خشونت فوتبالی آنها ردپای مسائل مالی هم دیده می‌شود. جای‌پارک‌های اطراف ورزشگاه‌ها و اغذیه‌فروشی‌های سیار و بازار سیاه بلیت همگی دست این افراد سازماندهی‌شده هستند تا در کنار این منافع مادی در صورت نیاز وارد درگیری‌های فوتبال هم بشوند.
از آنها در مواردی خاص در فعالیت‌های سیاسی هم استفاده می‌شود و هر جا در رخدادهای سیاسی کتک‌کاری می‌شود پای بارا براواس در میان است. خوسه باریتا ملقب به پدرخوانده سردسته اوباش فوتبالی بوکاجونیورز و آلن اسکلنکر- لیدر اولتراهای ریورپلاته یا همان ریورپلیت- است که هر دو بارها به‌خاطر اخلال در نظم عمومی به زندان افتاده و هم‌اکنون هم در زندان به‌سرمی‌برند اما این هولیگان‌ها را متوقف نمی‌کند و همیشه رهبری جدید متولد می‌شود. نیتساردو رسما پلیس را متهم به همدستی با بارا براواس می‌کند و معتقد است برای اصلاح فوتبال باید پلیس بوئنوس‌آیرس را اصلاح کرد؛«باشگاه‌ها برای حفظ امنیت مسابقات به پلیس پول می‌پردازند که این یکی از منابع مهم درآمد پلیس است. بنابراین برای پلیس مفید است که هولیگان‌های فوتبال به خشونت خود ادامه دهند چون بدون آنها نیازی به پرداخت هزینه برای تأمین امنیت مسابقات نیست». او حتی به رسانه‌ها و رئیس‌جمهور هم اتهام می‌زند و می‌گوید:«وقتی روزنامه‌ها تیتر می‌زنند (بکش یا بمیر) یا رئیس‌جمهور، ماکری می‌گوید تیم بازنده باید از کشور بیرون برود، هواداران هم به‌خودشان حق می‌دهند تا این اندازه به خشونت دست بزنند. اگر آشوبی رخ ندهد جای تعجب خواهد بود. مدت‌هاست ما در آرژانتین نه‌تنها در فوتبال بلکه در سیاست احترام به رقیب را ندیده‌ایم».

31