این اتفاق با ۱۰ دقیقه خیره شدن به چشم های دیگران رخ می‌دهد
با ۱۰ دقیقه خیره شدن به چشم های دیگران چه اتفاقی می افتید. این مقاله در صدد پاسخ دادن به این پرسش است.
برطبق مطالعه‌ای که توسط جیوآنی کاپوتو، یک محقق علوم بصری از دانشگاه اوربینو در ایتالیا انجام شد، اگر به دنبال راهی بوده‌اید که بدون مصرف مواد مخدر، تغییر و تحولی را در زمینه‌ی آگاهی خود تجربه کنید، تنها کاری که باید انجام بدهید این است که به چشم‌های کسی به مدت ۱۰ دقیقه خیره شوید.
در این نوشتار با بازده همراه باشید تا ببینید چه‌طور خیره شدن در چشم شخصی دیگر، آگاهی شما را تغییر می‌دهد:
جیوانی از ۲۰ داوطلب خواست که به مدت ۱۰ دقیقه به چشمان طرف مقابل‌شان خیره شوند؛ نتایج حیرت‌انگیز بود. داوطلبین گزارش دادند که تجربه‌ی خروج از بدن داشتند و تصاویری از هیولا، بستگان‌شان، وحتی خودشان را در صورت طرف مقابل‌شان دیدند.
این آزمایش شامل ۲۰ جوان بود، که ۱۵ نفرشان خانم بودند. به آنها گفته شد که دو به دو و به فاصله‌ی ۱ متر از یکدیگر، در یک اتاق کم‌نور بنشینند. کاری که قرار بود انجام بدهند، بسیار آسان بود: باید به مدت ۱۰ دقیقه به چشمان طرف مقابل‌شان خیره می‌شدند. هرچند آنها می‌توانستند ویژگی‌های چهره‌ی طرف مقابل‌شان را ببینند، اما درک آنها از رنگ‌ها کاهش یافته بود.
علاوه بر این گروه که حاوی افراد بالغ بود، یک گروه کنترل نیز وجود داشت متشکل از ۲۰ شخص دیگر که آموزش دیده بودند بنشینند و به مدت ۱۰ دقیقه خیره شوند، با این تفاوت که صندلی آنها رو به یک دیوار خالی بود. جیوانی درباره‌ی این مطالعه توضیحات کمی به افراد این گروه داد اما به آنها نگفت که در این مطالعه، "تجربه‌ی مراقبه با چشمان باز" نیز وجود دارد.
بعد از گذشت ۱۰ دقیقه، از تمام شرکت‌کنندگان خواسته شد که پرسش‌نامه‌هایی را پر کنند. این پرسش‌نامه‌ها حاوی سوالاتی بود درباره‌ی آن‌چه داوطلبان در طول این آزمایش و پس از آن تجربه کردند. یکی از پرسش‌نامه‌ها سوالی پرسیده‌بود درباره‌ی هرگونه تجربه‌ی گسستگی که در طول آن ده دقیقه داشته‌اند، در حالی که پرسشنامهی دیگر، حاوی سوالی بود درباره‌ی آن‌چه شرکت‌کنندگان در صورت طرف مقابل‌شان یا صورت خودشان دیده بودند.
گسستگی به معنای هرگونه تجربه‌ی روانی است که باعث می‌شود شخص احساس کند از محیط اطراف‌اش جدا شده‌است. این می‌تواند شامل شنیدن صداهایی باشد که معمولا فرکانس‌های متفاوتی دارد در مقایسه با طنین صدایی که خودشان تولید می‌کنند، دیدن رنگ‌هایی که غیرعادی به نظر می‌رسند، یا احساس کردن چیزهایی که وجود خارجی ندارند. اغلب آدم‌ها، می‌‌گویند زمان مصرف مواد مخدر یا الکل چنین چیزهایی را تجربه می‌کنند، اما حالا، شما می‌توانید همین تجربه را فقط با خیره شدن به چشمان شخصی دیگر تجربه کنید.
کاپوتو در ژورنال پژوهش‌های روانپزشکی، نشان داد که گروهی که به چشمان شخص دیگری خیره شده بودند، در مقایسه با گروه کنترل امتیاز بالاتری در هر دو پرسش‌نامه به‌دست آوردند. این امر نشان می‌دهد که خیره شدن در چشمان شخصی دیگر حتی برای مدت کوتاهی از زمان می‌تواند آگاهی انسان را به شیوه‌ای قابل اندازه‌گیری تغییر دهد.
مطابق با گزارشی که توسط کریستین جَرِت نوشته شد و در چکیده‌ی پژوهش‌های انجمن روانشناسی بریتانیا منتشر شد، شرکت‌کنندگان "بالاترین امتیاز را به مواردی دادند که مرتبط بود با وضوح کاهش‌یافته‌ی رنگ، صداهایی که بلندتر یا آرام‌تر از حد انتظار به گوش می‌رسیدند، گیج و منگ شدن، طولانی به نظر آمدن زمان. در پرسشنامهی صورت غریبه، ۹۰ درصد از گروهی که به چشمان شخص دیگری خیره شده‌بودند، اتفاق نظر داشتند که چند ویژگی بدشکل مربوط به صورت دیدند، ۷۵ درصد گفتند که یک هیولا دیده بودند، ۵۰ درصد گفتند که جنبه‌هایی از صورت خودشان را در صورت طرف مقابل‌شان دیده بودند، و ۱۵ درصد گفتند که صورت یکی از بستگان شان را دیدند."
کاپوتو در سال ۲۰۱۰ یک آزمایش مشابه انجام داده بود که در آن ۵۰ داوطلب به مدت ۱۰ دقیقه در آینه به خودشان خیره شده بودند. او نتایج این آزمایش را در مقاله‌ای تحت عنوان "توهم چهره‌ی غریبه در آینه" نوشت. نتایجی که در این مقاله گزارش شد بسیار زیاد شبیه همین آزمایش اخیر بود. شرکت‌کنندگان مطالعه‌ی اول گزارش دادند که بعد از حدود ۱ دقیقه، آن‌چه را کاپوتو "توهم چهره‌ی غریبه" نامید، دیدند.
آنها دقیقا چه دیدند؟ چیزهایی از صورت بستگان درگذشته‌شان، چهره‌ی تحریف شده‌ی خودشان، زنان سالخورده یا کودکان، و حتی حیوانات و هیولاهای دیگر. آنها تا حدی احساس کردند که صورت‌شان بدشکل یا به طور ناگهانی برای‌شان بیگانه شده‌است. این تجربه از نظر آنها بسیار ژرف و قدرتمند بود.
این پدیده دقیقا چه‌طور اتفاق می‌افتد؟
با توجه به مقاله‌ای که در ژورنال ساینتیفیک امریکن منتشر شد، مارتینز-کاند و مکنیک، این پدیده را به چیزی به نام "محو‌شدگی تراکسلر" و سازگاری عصبی نسبت می‌دهند. در این دو پدیده یاخته‌های عصبی ما به طور قابل توجهی کند می‌شوند یا حتی در حضور محرک ثابت و غیرمتغیر متوقف می‌شوند. بعد از این‌که به مدت چند دقیقه به یک چیز خیره بشوید، محرک غیرمتغیر، دور از نقطه‌ی خیره‌شدگی کم کم محو خواهد شد، و برداشت شما را تغییر خواهد داد.
بعد از این که به مدت کافی این کار را انجام دادید، ذهن‌تان کم‌کم شکل‌هایی را در نقطه‌ای از فضا که شما به آن خیره می‌شوید، تصویر می‌کند، و بیش از قبل ثابت می‌کند که ذهن ما در خلق واقعیات خودمان، فوق‌العاده قدرتمند است. هنوز هم برای درک چراییِ اتفاقی که در زمان خیره شدن به یک شیء رخ می‌دهد، پژوهش‌های بیش‌تر لازم است، اما یک چیز قطعی است: ما قدرت تغییر آگاهی خود را داریم، و می‌توانیم این موهبت باورنکردنی را با دیگران درمیان بگذاریم.
منبع: روزگاران
16
