علت و درمان خارش ناحیه تناسلی در زنان

کافی است در اینترنت، درمان‏های خانگی خارش ناحیه تناسلی را جستجو کنید تا صفحات و مطالب زیادی پیش رویتان قرار گیرد؛ مطالبی که نه منبع موثقی دارند و نه کارشناسی آنها را تایید کرده است. بدتر از همه اینکه بسیاری از خانم‏ها، به‏ خصوص دخترخانم‏هایی که از مراجعه به متخصص زنان شرم دارند، به آنها عمل و مشکلشان را تشدید می‏کنند.

این یکی از همان دستورالعمل های اشتباه است که متاسفانه خیلی ها از آن استفاده می کنند:
«خانم‏های عزیز! اگر از مشکل خارش ناحیه تناسلی رنج می‏برید اصلا نگران نباشید. ما چند راهکار خانگی به شما توصیه می‏کنیم که با انجام آنها به سرعت خارشتان برطرف خواهد شد. اول اینکه می‏توانید 2قاشق غذاخوری سرکه سیب را با آب گرم ترکیب کنید و ناحیه تناسلی را با این آب 2 بار در روز به ‏مدت 2 تا 3روز شستشو دهید. سرکه، واژن را اسیدی می‏کند و باکتری‏ها نمی‏توانند در محیط اسیدی رشد کنند. شستن واژن با آب نمک غلیظ هم می‏تواند باکتری‏ها و قارچ‏ها را از بین ببرد. شما می‏توانید وان را با آب گرم پر و نصف فنجان نمک به آن اضافه کنید و در آن چمباتمه بنشینید. حین نشستن سعی کنید آب نمک ‏داخل واژن برود تا باکتری‏ها به‏طور موثر کشته شوند. سیر نیز دارای خواص ضدباکتریایی قوی است. جویدن 2 تا 3 حبه سیر در دهان و سپس قرار دادن آن در واژن یک تسکین‏دهنده عالی است. همچنین می‏توانید مقداری عسل را به مدت 15 تا 20دقیقه به ناحیه واژن خود بمالید تا علائم بیماری تسکین یابد سپس عسل را پاک کنید و واژن را به خوبی بشویید.»

دختر خانم جوانی که شرح‏ حالش را برای ما ایمیل کرده، در همین رابطه نوشته است که:

"دختری 32 ساله هستم و به نظافت خود اهمیت زیادی می‏دهم و مرتب لباس زیرم را عوض می‏کنم. مدتی پیش تقریبا یک هفته مانده به عادت‏ ماهیانه ام دچار خارش ناحیه تناسلی شدم. به سفارش یکی از دوستانم کمی پماد زدم اما چون چرب بود، بدم آمد و ناحیه را با مایع دستشویی شستم. خارش بدتر شد. در اینترنت خواندم که برای درمان خارش بهتر است در آب و سرکه یا آب و نمک بنشینم یا کمی عسل با موم به ناحیه بمالم. همه این کارها را هم انجام دادم اما فایده‏ای نداشت. به داروخانه مراجعه کردم و دارویی خریدم تا خارشم آرام شود. از شانس بد عادت‏ ماهیانه شدم. بعد از پایان دوره اوضاع بدتر شد زیرا خارش گسترش پیدا کرد و داخل بدنم راه یافت. تحمل خارش و سوزش را نداشتم و با خاراندن زیاد، خود را زخمی کردم. در لباس زیرم خون دیدم اما نمی‏دانم خون مربوط به دستگاه ادراری‏ ام بود یا واژنم زیرا من در کلیه سمت چپم سنگ دارم. چه باید بکنم؟ لطفا مرا راهنمایی کنید."

عواملی که احتمال ابتلا به عفونت‌های تناسلی را افزایش می‌دهند

دکتر اعظم‌السادات موسوی، متخصص زنان و زایمان، عضو هیات‌علمی دانشگاه علوم‌پزشکی تهران :

دخترخانم‌ها هم ممکن است مانند خانم‌های متاهل دچارعفونت‌های واژینال شوند و این موضوع اصلا جای تعجب ندارد، فقط میزان شیوع بیماری در دخترها کمتر است ولی این‌طور نیست که اصلا وجود نداشته باشد زیرا عوامل قارچی از راه‌های مختلفی می‌توانند شرایط رشد و تکثیر را در محل پیدا کنند.

قارچ‌ها یکی از میکرو ارگانیسم‏ هایی هستند که در ناحیه واژینال زندگی می‌کنند اما در حالت عادی فعالیت بیماری‌زایی ندارند زیرا محیط طبیعی واژن اسیدی است و فلور طبیعی یا میکروب‌های غیربیماری‌زای منطقه اجازه نمی‌دهند قارچ‌ها فعالیت داشته باشند اما وقتی به دلایل متعددی فلور طبیعی از بین برود و محیط اسیدی به هم بخورد، شرایط برای رشد و تکثیر قارچ‌ها فراهم می‌شود و فعالیت آنها در ناحیه واژینال علامت‏ های مهمی مثل خارش و ترشحات زیاد و بودار ایجاد می‏کند.

علت عفونت در ناحیه واژینال

این عفونت می‌تواند به علت گرمای بسیار زیاد، رطوبت بالا،بارداری، مصرف داروهای ضدبارداری، ابتلا به دیابت، پوشیدن شلوارهای تنگو فاق‌کوتاه، پوشیدن لباس‌های زیر تنگ و فانتزی که جنسشان از مواد شیمیایی است، سن بالا، استرس زیاد، رعایت نکردن بهداشت و عوض نکردن به موقع لباس زیر، ضعف سیستم ایمنی بدن به دلایلی مثل استفاده طولانی‌مدت از داروها به‌خصوصآنتی‌بیوتیک‌ها، مصرف داروهای سرکوب‌کننده ایمنی و... ایجاد شود.

چرا خانم های مبتلا به دیابت مکرر دچار عفونت های قارچی در ناحیه تناسلی می شوند؟

لازم به ذکر است مصرف مواد قندی زیاد حالت اسیدی مخاط واژن را از بین می‌برد و باعث رشد و تکثیر عوامل قارچی می‌شود. به همین دلیل خانم‌های مبتلا به دیابت ممکن است دچار عفونت‌های قارچی مکرر در ناحیه تناسلی شوند. قطعا در چنین شرایطی بهترین کار مراجعه به پزشک و مصرف داروهای ضدقارچی است که بلافاصله فعالیت قارچ‌ها را محدود می‌کند و علائم را به سرعت از بین می‌برد.

در حالی که استفاده از مواد مختلفی مثل آب‏ نمک، جوش شیرین و... می‌تواند باعث تحریک مخاط دستگاه‌ تناسلی ‌شود و آن را زخمی ‌کند. زخمی شدن مخاط شرایط بهتری برای حضور و فعالیت قارچ‌ها فراهم می‌کند و در نتیجه عوارض تشدید می‌شود. علاوه بر مصرف داروها، استفاده از لباس‌های زیر نخی، خشک نگه داشتن موضع و جلوگیری از ایجاد گرمای زیاد در محل نیز می‌تواند در رفع یا پیشگیری از بیماری‌های قارچی موثر باشد.

منبع: سیمرغ

1980