مخاطبان پارادوکسیکال 2 نامه راهبردی
مصطفی انتظاری هروی / دانشجوی دکتری علوم سیاسی
علی اکبر ولایتی، مشاور مقام معظم رهبری در امور بینالملل به روسیه رفته است تا دو پیام مهم را به ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه تحویل دهد. یکی از این دو پیام، نامه حسن روحانی به همتای روسی خود و اما از آن مهمتر، نامه مقام معظم رهبری به پوتین است.
اینکه نگارش این دو نامه به رئیسجمهور روسیه در رسانهها به صورت رسمی بین شده، نشان میدهد که ایران میخواهد افزون بر پوتین، برخی دیگر از بازیگران عرصه روابط بینالملل را نیز در جریان نگارش این دو نامه قرار دهد؛ اما کدام بازیگران؟
نامههایی که ولایتی با خود به مسکو برده است، 4 روز پیش از دیدار پوتین و ترامپ به دست رئیسجمهور روسیه میرسد. کیست که نداند پوتین و همتای آمریکایی او در جریان مذاکرات 25 تیر، حتما درباره نقش ایران در سوریه و یا مسائلی چون برنامه هستهای ایران و وضعیت تحریمهای اقتصادی سخن خواهند گفت.
فارغ از اینکه مسکو بخواهد در نحوه تعاملش با واشنگتن از تهران بهعنوان یک برگ برنده استفاده کند یا نه، ارسال نامه از سوی مقامات کشورمان به پوتین، نشان میدهد ایران علاقهمند است تا پیش از این دیدار، پوتین را از مواضع کشورمان آگاه کند.
اگر به اظهارات اخیر حسین امیرعبداللهیان معاون پیشین وزیر خارجه و دستیار فعلی رئیس مجلس در امور بینالملل توجه کنیم که به صراحت از باقی ماندن مستشاران ایرانی در سوریه سخن به میان آورده بود، آنگاه درخواهیم یافت که احتمالا تهران علاقه دارد تا از طریق پوتین به ترامپ پیام دهد که سیاست او برای «فشار خرد کننده به تهران» نمیتواند تاثیر زیادی بر سیاستهای منطقهای کشورمان بگذارد.
در زمینه برجام و تحریمهای یکجانبه آمریکا هم شاید ایران میخواهد بهجای مسیر اروپا، راه روسیه برای ارسال سیگنالهای هوشمندانه به کاخ سفید را بررسی کند.
از یاد نبریم که دونالد ترامپ امروز گفته است که مذاکره با پوتین برای او آسانتر است از سفر به لندن و مذاکره با ناتو و یا مقامات بریتانیا. این سخن بهخوبی نشان میدهد که حتی بیتوجه به موضوع دخالت روسیه در انتخابات آمریکا و پیروزی ترامپ، در عمل رئیسجمهور آمریکا بیشتر نظر به همکاری با کشورهایی چون روسیه دارد تا اروپا. بنابراین در این شرایط چرا تهران نباید از ظرفیت مسکو برای ارسال پیام به دونالد ترامپ استفاده کرده و احیانا تلاش کند تا رفتار او در قبال کشورمان را مدیریت کند.
سالهاست که تحلیل روابط ایران و روسیه برای بسیاری از تحلیلگران پیچیده بوده است. برخی با بدبینی به نقش مسکو در همراهی با ایران نگریسته و برخی دیگر خوش بین بوده اند. جدای از این بدبینی و خوشبینی اما ایران در شرایطی است که نیاز به کانالی مطمئن برای حفظ موقعیت بینالمللی خود دارد. کانالی که هم بتواند مواضع ایران در خصوص مسائل منطقهای را به خوبی تشریح کند و هم نرمشهای احتمالی را منتقل کند.
از این زاویه، سفر ولایتی به مسکو از اهمیت فراوانی برخوردار است. تاثیر این سفر البته اگر در بازار ارز و یا بازار نفت به نمایش گذاشته شود، بیشتر قابل اتکا خواهد بود.
18
مشکلات کشور ما بیشتر مدیریت مدیران نالایق است
با سلام . چیدمان صفحه اول به نحوی نیست که اگر لز طریق یک لینک خبری به این صفحه وارد شدیم بتوانیم آن خبر را مطالعه کنیم.