انتشار آخرین تئوری استیون هاوکینگ درمورد جهان هستی

فیزیکدان بزرگ، استیون هاوکینگ قبل از مرگش یک قطعه‌ی بی‌نظیر از خودش برای ما بر جای گذاشت: آخرین مقاله‌ی وی که در مورد جزئیات آخرین نظریه‌اش درخصوص منشأ هستی است و در این راه توماس هرتاگ از دانشگاه کاتولیک لون هم به او کمک کرده است.

طبق مقاله‌ی که امروز (دوم ماه می سال ۲۰۱۸) در Journal of High Energy Physics منتشر شد، جهان هستی نسبت‌ به نظریه‌های چندجهانی کنونی متفاوت است.

مقاله بر اساس مفهومی به‌ نام تورم ابدی است که ابتدا در سال ۱۹۷۹ معرفی و سپس در سال ۱۹۸۱ منتشر شده بود. جهان هستی بعد از مه‌بانگ طی دوره‌ای به‌شکل نمایی منبسط می‌شود؛ سپس سرعت آن کاهش می‌یابد و انرژی به ماده و تابش تبدیل می‌شود.

اما بر اساس نظریه‌ی تورم ابدی، برخی از حباب‌های فضا از منبسط شدن دست می‌کشند یا اینکه تا حد توقف کند می‌شوند؛ درنتیجه یک کسر کوچک از بن‌بست فضای ایستا به‌ وجود می‌آورند. در همین حین، تورم در حباب‌های دیگر فضا، به‌ خاطر اثرات کوانتومی، اصلا متوقف نمی‌شود؛ درنتیجه تعداد بی‌نهایتی جهان‌های متعدد به‌ وجود می‌آید.

طبق این نظریه، تمامی مواردی که ما در دنیای خودمان مشاهده می‌کنیم، تنها در یکی از این حباب‌ها اتفاق می‌افتد (حبابی که تورم در آن متوقف شده و اجازه‌ی تشکیل ستاره‌ها و کهکشان‌ها را داده است.)

هاوکینگ توضیح داد: طبق پیشبینی نظریه‌ی تورم ابدی، جهان ما در مقیاس جهانی شبیه یک کسر یا فراکتال بی‌نهایت همراه با جهان‌هایی با اندازه‌های مختلف است که توسط یک اقیانوس درحال تورم جدا می‌شود. قوانین مکانی فیزیک و شیمی می‌توانند در هر دنیا نسبت‌ به بقیه متفاوت باشند و روی‌هم‌رفته یک چندجهانی را تشکیل دهند. اما من هرگز طرفدار نظریه‌ی چندجهانی نبوده‌ام. اگر مقیاس جهان‌های مختلف در چندجهانی، بزرگ یا بی‌نهایت باشد نمی‌توان آن را تست کرد.
حتی یکی از طرح‌های اصلی، مدل تورم ابدی درسال‌های اخیر رد شد.

طبق گفته پل استاینهارت، فیزیکدانی از دانشگاه پرینستون، نظریه‌ی تورم ابدی، مشکلی را که می‌خواست حل کند انتخاب کرد تا جهان را بر وفق مشاهدات ما تعریف کند و تنها آن را به یک مدل جدیدتر تغییر دهد.

منبع: زومیت

728