تلگرام مهم‌تر است یا تجربه تلگرام؟

مصطفی انتظاری هروی

تلگرام مهم‌تر است یا تجربه تلگرام؟

این روزها خیلی‌ها می‌پرسند بالاخره آینده تلگرام چه می‌شود. پاسخ‌ها متنوع است. عده‌ای تاکید دارند که حتما فیلتر می‌شود و دیگرانی هم به همان اطمینان می‌گویند: منتفی است!

اینکه چرا یک پیام‌رسان افکارعمومی کشور را به بازی گرفته، ناشی از سیاستگذاری‌های سنتی در حوزه رسانه است. ما هنوز همانگونه به یک رسانه می‌نگریم که ناصرالدین شاه و ماموران سانسورش نگاه می‌کردند.

این بماند که تلگرام یک رسانه هست یا نیست. اما نکته مهم‌تر از فیلترینگ، این است که فرجام تجربه تلگرام در کشور چه خواهد شد؟ هزاران نفر بر روی این پلتفورم خبرنویسی آموخته‌اند. اینفوگرافی و موشن گرافی ساخته‌اند. برخی حتی سریال تلگرامی تولید کرده‌اند. فردای تلگرام این تجربه چه خواهد شد؟

اگر تجربه تلگرام پاس داشته شود و بخوبی به پلتفورم‌های داخلی منتقل شود، آنوقت باید گفت حتی با فیلتر تلگرام‌ هم چیزی از دست نداده‌ایم. فیلتر تلگرام‌ کمی ما را عقب می‌اندازد و کمی برای پیام‌رسان‌های وطنی دردسر درست می‌کند ولی تجربه نهایی آن باقی می‌ماند. اما اگر میلیون‌ها نفرساعت تجربه جدی گرفته نشود، ما به‌جای تلگرام، سرمایه انسانی خود را فیلتر کرده‌ایم.

سیاستگذاری رسانه حوزه‌ای چند شاخه است. هم امنیت‌ملی را در نظر دارد هم آزادی بیان را. هم ساختار فنی پیچیده دارد هم بافت محتوایی گسترده. نگاه به رسانه فقط از عینک امنیت، به ضد خود تبدیل می‌شود. برای همین باید تجربه تلگرام را قدر دانست اما پلتفورم را آرام آرام و در فضایی رقابتی تغییر داد.

پیام‌رسان‌های داخلی اگر رقیب تلگرام معرفی شوند (که شده‌اند) چاره‌ای جز باخت به افکارعمومی ندارند ولی اگر درمانی مدنی و مردمی در دوره نبود تلگرام معرفی می‌شدند (که نشدند) بسرعت رشد می‌کردند. با این حال هنوز دیر نشده. باید تجربه هزاران ادمین باتجربه تلگرام را قدر دانست. به آن احترام گذاشت و زمینه انتقال تجربه به زیرساخت‌های خودی را بدون شتاب‌زدگی از طریق تسهیلات مناسب فراهم کرد.

مگر نه اینکه دولت برای خرید کالای ایرانی وام می‌دهد؟ پس برای انتقال مخاطب به بسترهای داخلی هم باید منافع مادی و اولویت‌های فکری مخاطب را در نظر گرفت. باید خدمات دولتی را روی پیام‌رسان‌های داخلی ارائه داد. باید برای پیام‌رسان‌های داخلی مزیت تولید کرد. اگر چنین شد، براساس اصول پراگماتیستی، دیگر بود و نبود تلگرام‌چندان اهمیتی نخواهد داشت.

زمانی می‌گفتند جنگ‌ها آنقدر مهم هستند که نمی‌توان آنها را فقط به نظامیان سپرد. حالا حوزه رسانه آنقدر مهم هست که نباید فقط ورودی امنیتی و سیاسی به این حوزه کرد. بگذارید اصحاب رسانه برای تلگرام تصمیم بگیرند. بگذارید یک بار هم که شده در تجربه ۱۵۰ ساله سانسور در ایران، حاکمیت کنار گود بایستد. خواهیم دید هم تجربه تلگرام منتقل خواهد شد و هم آرام و بی صدا پیام‌رسان‌های بومی جای خود را باز می‌کنند همان‌طور که سرویس‌دهنده‌های وبلاگی دو دهه قبل چنین کردند.

18

شبکه‌های اجتماعی
دیدگاهتان را بنویسید

نظرات شما - 2
  • محمد جی
    0

    افرین واقعا همینه

  • Homayum
    0

    عااااااالي خيلي بي طرفانه نوشتين

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    اخبار سایر رسانه ها