سمیرم کجاست؟/ شهر تاریخی در جنوب اصفهان امروز شاهد سقوط هوایپما بود

به گزارش خبر فوری ، شهرستان سمیرم در جنوب استان اصفهان واقع شده و از قطب‌های توریستی استان می‌باشد. قدمت سمیرم به ۷۰۰ سال قبل از میلاد مسیح بر می‌گردد، برخی قدمت سمیرم را بسیار بیشتر از این می‌دانند. شهرستان سمیرم از نظر منابع آبی و طبیعی بهترین شهرستان استان اصفهان محسوب می‌شود. سمیرم رتبه اول تولید سیب مرغوب در کشور را دارا می‌باشد.

سابقه تاریخی شهرنشینی سمیرم به دورة هخامنشیان بر می‌گردد در جنوب سمیرم مزرعه‌ای به نام کوره وجود دارد که اکنون خرابه‌هایی از خانه‌ها و حتی حمام در آن به جا مانده است و این دلیل بر شهر بودن سمیرم در آن زمان می‌باشد، زیرا در دوران قبل از اسلام یکی از شاخص‌های شناخت شهر، حمام بوده است و دلیل دیگر اطلاق نام کوره بر این منطقه می‌باشد، چرا که هخامنشیان به شهر، کوره می‌گفتند. همچنین نامهای قدیمی موجود در منطقه که بیشتر آنها از واژهای قدیم فارسی دری است -مانند کوه بهرز به معنای هاله روی شعله آتش که کوهی است درشمال شهر سمیرم- نشان دهندهٔ تاریخ شهر است.

وجود تعدادی آثار باستانی و از جمله سنگ نبشتهای (کتیبه‌های) میخی حک شده بر دل کوه‌ها و سنگ‌های استوانه‌ای که به میل معروفند که پژوهشگر فقید، هرتسفلد از آنها به عنوان آثار عصر ساسانی یاد کرده نشان می‌دهد که سمیرم در زمان ساسانیان نیز در حد یک شهر بزرگ وسعت و جمعیت داشته است پس از دوره ساسانیان تا چندین قرن از وضعیت و تاریخ سمیرم آثار و اسنادی در دست نیست اما آنچه از گزارش‌های تاریخی بر می‌آید در دوره دیلمیان سمیرم دارای دژی محکم و استوار بوده است.

این منطقه در دوره سلجوقیان نیز شهری نسبتاً بزرگ بوده و قلعه‌ای استوار داشته است سمیرم در دوره سلجوقیان نقش مهمی در ارکان مدیریتی این سلسله ایفا کرده است چنانچه غیر از کمال الدین علی از وزرای معروف این عصر، وزیران حکومتی دیگری نیز در این دوره از این شهر بوده‌اند.

در عصر صفوی با وجود آرامش نسبی در سمیرم، زمین‌های این منطقه مورد خرید و فروش قرار می‌گرفته است البته نزدیکی آن با پایتخت صفویان، اصفهان، در این امر بی تأثیر نبوده است. والبته این که آب و هوای معتدلش مورد پسند پادشاهان آن عصر بود.

در دوران بعد، از جمله در عصر زندیه سمیرم به علت همجواری با پایتخت زندیه، شیراز ، مورد توجه بوده است، در عصر قاجار منطقه در معرض تاخت و تاز قشون حکومتی بوده است. از عصر قاجار به بعد این منطقه عرصه رقابت و رویارویی دو ایل بزرگ بختیاری و قشقایی قرار گرفته است.

مهمترین واقعه تاریخ سمیرم، سال غارتی است. با سقوط حکومت رضاشاه پاره‌ای از خان‌های ایلات که در تهران یا خارج از ایران به سر می‌بردند برای کسب قدرت از دست رفته و گسترش مناطق خود، بر ضد حکومت مرکزی وارد عمل شدند. در تاریخ چهارشنبه ۸ تیرماه ۱۳۲۲ جنگ سختی بین قوای دولتی و اکثریت مردم در مقابل عشایر بویر احمدی و قشقایی آغاز شد قوای دولتی به محاصره عشایر درآمدند و به علت نرسیدن قوای کمکی قتل‌عام شدند. از جمله سرهنگ شقاقی از افسران شجاع دولتی در این جنگ جان باخته است که در سمیرم به خاک سپرده شد و مورد احترام مردم سمیرم است.

از این جنگ تحت عنوان جنگ سمیرم در برخی کتب و منابع یاد شده، از جمله خاطرات میرزا مهدی خانشقاقی (میرزا مهدی خان ممتحن الدوله)، و رمان سووشون اثر به یاد ماندنی دکتر سیمین دانشور و نیز در قطعه‌ای از شاعر بلندآوازه معاصر احمد شاملو. خاطره این خشونت و چپاول هنوز در حافظه تاریخی مردان و زنان سالخورده به عنوان سال غارتی به جامانده است اموال مردم سمیرم در این جنگ توسط عشایر و ایلات به غارت رفت و مردم مورد آزار و اذیت قرار گرفتند

درسال ۱۳۲۵ سمیرم ازاستان فارس منتزع و تابع استان اصفهان گردید، در آبان ۱۳۲۹ شهر شد و درنهایت درسال ۱۳۴۲ سمیرم به عنوان مرکز شهرستان سمیرم شناخته شد

18