از قهرمانی آسیا تا ترشیفروشی!
شیرینی زندگی هاجر تکتاز قهرمان با ترشیفروشی تلخ شده است.
به گزارش خبر فوری ؛ یکی از دختران که همکلاس من بود بیمار شده و نتوانست به مسابقات برود. بنابراین من به جای او به المپیاد ورزشی نابینایان و معلولان رفتم. در آن مسابقات دو مقام در پرتاب دیسک و وزنه کسب کردم. از سال ۷۷ تا این لحظه در پرتاب دیسک نابینایان رکورددار هستم. سال ۸۰ در مسابقات قهرمانی کشور، ۶ مقام کسب کردم و قهرمان قهرمانان شدم. در سال ۸۲ مسابقات جهانی در کانادا برگزار میشد ولی مشکل بیماری سارس همهگیر شده بود و با حضور ما موافقت نمیشد. در نهایت تصمیم به اعزام گرفته شد و یکی دو روز مانده به مسابقات، از من گذرنامه خواستند. سریع برای گذرنامه اقدام کردم و موفق شدم به مسابقات اعزام شوم. در این رقابتها ۱۳ کشور حضور داشتند و نخستین تجربه بانوان ایرانی بود.
تاکنون دریافتی مناسبی از فدراسیون نابینایان نداشتهام. فقط در زمان اعزام به مسابقات لندن ۲۰۰ هزارتومان پول کتانی و ۲۰۰ هزارتومان هزینه آژانس پرداخت کردند. پس از کسب مقام پنجم نیز حدود ۱۰۰ پوند به من جایزه دادند. یعنی در تمام این سالها من حدود یک میلیون تومان دریافتی داشتم.
حدود چهار سال است این کار را میکنم. گاهی به قشم میروم و لباس میآورم تا به دوستان و آشنایان بفروشم. اما به هر حال این کار نیز مشکلاتی دارد. به عنوان مثال جای ثابتی ندارم که آنها را بفروشم.
سایر ورزشکاران نابینا برای کسب درآمد چه میکنند؟
همانگونه که گفتم اطلاعاتی از سایرین ندارم. آنها در تهران نیستند و میدانم که هیاتهای شهرستانها به ورزشکارانشان کمک زیادی میکنند. سالی که ما از مسابقات مالزی بازگشتیم قرار گذاشتند به افراد عضو بهزیستی ماهیانه ۹۰هزارتومان کمک مالی شود. دو سال پرداخت شد اما در ادامه این حقوق ناچیز را نیز قطع کردند. همان روزها به ما میگفتند به هیچکس نگویید این پول را به شما میدهیم. من نیز نامردی نکردم و رفتم به تمام ورزشکاران گفتم. در نهایت این پول را قطع کردند.
از همه خیرین تشکر میکنم که به بهزیستی کمک میکنند. من خودم پرونده دارم اما مستمری ۵۰ هزارتومانی را نیز نمیتوانند به من پرداخت کنند. یعنی به من گفتند باید صبر کنی یکی از معلولین دور از جانشان بمیرند و مستمری او را به من بدهند.
31