ریاض در دوراهی دوستی و دشمنی با تهران

محمود اکبری کارشناس روابط بین الملل در خبرآنلاین نوشت:

آخرین تجربه‌ی قطع روابط که علی‌رغم تلاشهای مصالحه جویانه ایران تا به امروز ادامه دارد، به سال 1394 باز می گردد. زمانیکه ریاض نهایت تلاش خود را انجام داد تا گفتگوهای ایران با گروه 1+5 به نتیجه نرسد و پس از به نتیجه رسیدن آن نیز در کنار نتانیاهو، تندروهای آمریکایی و برخی از رهبران کشورهای دیگر منطقه ای تلاشهای خود را برای به بن بست رساندن آن آغاز نمود. رفتار شنیع ماموران امنیتی سعودی با دو نوجوان ایرانی، وقوع حادثه سقوط جرثقیل و فاجعه‌ی منا و کشته شدن تعداد زیادی از حجاج بیت ا...الحرام از جمله حجاج ایرانی و نهایتا اعدام باقرالنمر روحانی شیعی عربستانی، موجب سوء استفاده‌ی مخالفین داخلی برجام و کاسبان تحریم شد تا آنها سوار بر موج احساسات جریحه دار مردمی و برخلاف آموزه‌های دینی و تعهدات بین المللی، به سفارت و سرکنسولگری عربستان در تهران و مشهد حمله ور شده و قطع روابط سیاسی دو کشور را رقم زنند. البته هیچ اطمینانی وجود ندارد که خود ریاض یا دیگر دشمنان ایران در طراحی یا هدایت حملات انجام شده به سفارت و کنسولگری عربستان در ایران نقش ایفا نکرده باشند.

نگاه کشورمان به تحرکات ضد ایرانی ریاض و سایر کشورهای منطقه خلیج فارس، همیشه همراه با اغماض بوده و تشکیل شورای همکاری خلیج فارس علیه ایران و پشتیبانی کامل کشورهای حوزه خلیج فارس از رژیم صدام طی 8 سال جنگ تحمیلی، موجب تغییر رویکرد ایران نسبت به آنها نشد. محکوم سازی تجاوز رژیم صدام به کویت و تلاش برای بهبود روابط با آنها پس از پایان جنگ تحمیلی و اخیرا کمک به قطر در زمان محاصره توسط ریاض و همپیمانانش و نهایتا ارایه ابتکار صلح هرمز یا طرح صلح امید، نشان از تداوم این رویکرد و حسن نظر ایران در قبال کشورهای عربی منطقه دارد. هر چند برخی از کشورهای منطقه از جمله قطر، کویت و اخیرا امارات متحده، به هر دلیلی رفتار خود در قبال ایران را تعدیل کرده اند، ولی نشانی از تغییر رفتار خصمانه ریاض علیه کشورمان دیده نمی شود. سران این رژیم علاوه بر اینکه در وضعیت بوجود آمده کنونی برای برجام نقش داشته اند، با قرار گرفتن در کنار رژیم صهیونیستی، بیشترین تلاش را برای تحریک رژیم تروریستی آمریکا به اقدام نظامی علیه کشورمان داشته و دارند.

1- حمایت ریاض از تروریسم اقتصادی رژیم ترامپ علیه ایران و درخواست برای تشدید هر چه بیشتر تحریمهای کشورمان؛

2-تلاش برای امنیتی سازی برنامه هسته ای ایران و تخریب کامل برجام؛

3- تلاش برای شوراندن کشورهای منطقه و جهان در مجامع بین المللی علیه کشورمان؛

4- تلاش برای تغییر سیاستهای کشورهای روسیه و چین در قبال ایران؛

5- تلاش برای ایجاد ناآرامی در داخل ایران با ایجاد شبکه های تلویزیونی نظیر ایران اینترنشنال و پشتیبانی از خرابکاری گروههای تروریستی نظیر الاحوازیه و منافقین؛

6- پوشش کامل رسانه ای نشست مجازی اخیر منافقین؛

7- تلاش برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران و ... از اقدامات خصمانه ی دیگر ریاض علیه مردم ایران اسلامی است.

هر چند دشمنی ریاض با مردم کشورمان ریشه در ایدئولوژی حاکم بر آن کشور دارد، ولی تبلیغات سوء ایران هراسی آمریکا و رژیم صهیونیستی هم در آن تاثیر بسزایی داشته است. رژیم آمریکا و برخی از کشورهای اروپایی بمنظور فروش صدها میلیارد دلاری سلاح به ریاض و کشورهای دیگر منطقه، سیاست ایران هراسی را براه انداخته و برخی از کشورهای منطقه بویژه ریاض را به گاوهای شیرده تبدیل نموده اند. ریاض با دشمن پنداری ایران، بر این تصور اشتباه است که برای تامین امنیت خود باید دست به دامن آمریکا، اروپا و رژیم صهیونیستی شود، بدون اینکه متوجه شود که امنیت خریدنی نیست و تنها در سایه ی همکاری کشورهای منطقه ای، بدست می آید.

باید یادآوری کرد اگر ترامپ برای دومین بار رئیس جمهوری آمریکا شود، بنظر نمی رسد اقدامی فراتر از آنچه در قبال ریاض کرده، انجام دهد، ولی چنانچه ترامپ شکست بخورد و رقیب او که متعهد به بازگشت به برجام است، پیروز گردد، وضعیت برای ریاض رنج آور خواهد شد

ریاض توجه ندارد که اگر آمریکا توان داشت، امنیت پهپاد نظامی خود را تامین مینمود و اگر هم می توانست علیه ایران عملیات نظامی انجام دهد، پس از سرنگونی پهپاد نظامی خود یا موشک باران پایگاههای نظامی خود در خاک عراق توسط ایران، اقدام می کرد. ریاض بارها تلاش کرده است که با متهم سازی ایران به حملات اخیر به نفتکشها در خلیج فارس و حملات موشکی و پهپادی به فرودگاهها یا تاسیسات نفتی در خاک خود، آمریکا را تحریک به عملیات نظامی علیه کشورمان کند؛ در حالیکه ایران بارها دست داشتن در این حملات را رد کرده است. اگر ایران از آمریکای ابرقدرت، ترسی ندارد و با شجاعت کامل مسئولیت سرنگونی پهپاد فوق پیشرفته آن را بر عهده می گیرد یا پایگاههای نظامی آن را در تلافی ترور ناجوانمردانه ی سردار سلیمانی، مورد حمله ی موشکی قرار می دهد؛ هرگز دلیلی برای ترس از ریاض نمی بیند.

ایران بارها ضمن دعوت از کشورهای منطقه برای گفتگو و ایجاد سازوکارهای منطقه ای برای تامین صلح، ثبات و امنیت در منطقه، در عمل نشان داده است که در دفاع از مردم و خاک ایران، تردیدی به خود راه نخواهد داد. ایران بخوبی می داند که جنگهای متعدد منطقه ای جز، ویرانی و کشتار مردم نتیجه‌ای در بر نداشته است، بنابراین تلاش خود را می کند تا اختلافات منطقه ای بطور مسالمت آمیز حل و فصل گردد. کشورهای عربی منطقه هم این تجربه را داشته اند که مشارکت تمامی آنها همراه با ابرقدرتهای شرق و غرب و اکثر کشورهای اروپایی در پشتیبانی کامل از رژیم صدام در جریان جنگ تحمیلی، نتوانست ایران را به زانو درآورده و معادله را به نفع آنها تغییر دهد.

ریاض در حالی بدنبال تشدید تنشها با جمهوری اسلامی ایران است که با وجود ایجاد ائتلاف و دریافت کمکهای تسلیحاتی فراوان از آمریکا و کشورهای اروپایی، در باتلاق یمن گیر افتاده و در مقابل نیروهای مردمی آن کشور با کمترین تجهیزات، عاجز مانده و پس از ۵ سال نتوانسته است به اهداف خود دست یابد و افق روشنی هم برای ریاض وجود ندارد. رهبران ریاض برغم مواضع مسالمت جویانه ایران، هنوز بر طبل جنگی می کوبد و همنوا با ترامپ و تیم ضدایرانی او، برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران تلاش مذبوحانه ای می کنند.

ریاض تلاش دارد، با توسل به گزارش بی‌پایه و اساس دبیرکل سازمان ملل مبنی بر وجود نشانه‌هایی از تجهیزات ایرانی در موشکهای شلیک شده به تاسیسات آرامکو و فرودگاههای عربستانی، حمایت کشورهای عربی و جامعه بین‌الملل را برای پیوستن به تحریمهای ظالمانه آمریکا علیه ایران جلب کرده و حداقل از لغو تحریم تسلیحاتی ایران در مهر ماه جلوگیری کند. این در حالی است که آنها واقفند که گزارش دبیرکل سازمان ملل سناریویی است که با پول ریاض و دخالت آمریکا، طراحی شده است. ریاض بدنبال انتخاب مجدد ترامپ و ادامه تحریم‌ها و برقراری اجماع بین المللی علیه ایران است تا کشورمان را به سرنوشت عراق صدام دچار کند، چنانکه عبدالرحمن راشد نویسنده ذینفوذ عربستانی و مدیر سابق شبکه العربیة در یادداشتی در روزنامه الشرق الاوسط با عنوان دو تجربه تحریم‌های صدام و ایران به این مسئله اشاره می کند.
باید یادآوری کرد اگر ترامپ برای دومین بار رئیس جمهوری آمریکا شود، بنظر نمی رسد اقدامی فراتر از آنچه در قبال ریاض کرده، انجام دهد، ولی چنانچه ترامپ شکست بخورد و رقیب او که متعهد به بازگشت به برجام است، پیروز گردد، وضعیت برای ریاض رنج آور خواهد شد. حال تصمیم با ریاض است که با تداوم دشمنی علیه ایران، صلح، ثبات و امنیت در منطقه را به خطر اندازد یا با فشردن دست دوستی ایران، به ایجاد صلح، ثبات و امنیت در منطقه، کمک کند. ایران با ارایه ابتکار صلح هرمز یا طرح صلح امید، برای چندمین بار دست دوستی خود را بسوی کشورهای منطقه دراز کرده است.

66