ملت و دولت این‌گونه
رضا ساکی
یکی از دوستان خبرنگار یادداشتی انتقادی درباره زلزله نوشته است. تیتر یادداشتش این است: چرا در بحران اینگونه‌ایم؟ تیتر را که خواندم با خودم گفتم مگر در چیزهای دیگر چگونه‌ایم که در بحران این گونه‌ایم؟
مگر در استانداردسازی سفرهای برون‌شهری آن گونه‌ایم؟ مگر در مقابله با سیل آن گونه ایم؟ مگر در مدارس‌مان آن گونه‌ایم؟ مگر برای هوای پاک آن گونه عمل کرده‌ایم؟ مگر تیم‌های فوتبال‌مان آن گونه هستند؟ مگر در اقتصاد و بانک‌داری آن گونه‌ایم؟
یعنی هر چه فکر کردم دیدم ما در اغلب موارد این گونه‌ایم نه آن گونه. اصلا ما در این‌گونه بودن برای خودمان صاحب سبک هستیم. در حاشیه‌سازی و دخالت کردن در کار بقیه. در جدی نگرفتن حوادث و در استاندارد نبودن. یعنی آن قدر این گونه‌ایم که اگر کسی به ما گفت ملت این‌گونه نباید ناراحت بشویم. حتی اگر به دولت بگوییم دولت این‌گونه دولت نباید ناراحت بشود. باید بپذیریم این گونه‌ایم تا به سوی آن‌گونه بودن قدم برداریم. مادامی که نپذیریم این گونه‌ایم نمی توانیم آن‌گونه باشیم. یعنی مثل سوئد و سوئیس بشویم. یا حتی همین ازبکستان و تاجیکسان و امارات و کویت. و در آینده عراق و افغانستان.
به امید روزهای آن گونه شدن.
باقی بقای‌تان
35
