آغاز فعالیت های مدعیان دروغین امام زمان(ع) / از شلمغانی تا ابوبکر بغدادی همگی مدعی نیابت امام زمان(عج) بوده اند

در حقیقت شروع این نوع تفکر انحرافی به دوران نايب دوم حضرت ولی عصر (عج) یعنی محمدبن عثمان بر مي گردد. در زمان نايب اوّل، (عثمان بن سعيد)، به عللی از جمله حسن شهرت عثمان و نیز عادت نداشتن مردم و شیعیان به این گونه دعوی ها، مدعیان دروغین و منحرفان خیلی نتوانستند فعاليت کنند و لذا در دوران نيابت نايب اوّل خبري از مدعیان دروغين نيست. اما پس از زعامت پسر عثمان یعنی محمد اینگونه فعالیت ها و ادعا ها اوج می گیرد.

برخي از کساني که در دوره محمدبن عثمان و پس از آن به دروغ ادعاي نيابت داشتند، عبارت اند از:

ابومحمد حسن شريعي

محمدبن نصير نميري

ابوبکر محمدبن احمدبن عثمان معروف به ابوبکر بغدادي

اسحاق احمر و باقطاني.

البته این گروه هر چند در ابتدا تنها ادعای نیابت داشتند اما بعد ها پا را فراتر از این برده و به تدریج از «مهدويّت» خويش هم سخن گفتند.

براي اثبات دروغ بودن دعوی اینها دلایل بسیاری ذکر شده است. اما بهترين دليل شاید زندگي اين افراد باشد. زندگي خصوصي اين افراد نشان مي دهد که این افراد لیاقت پرچم داری ولایت حضرت قائم را ندارند.

اما به غیر از اینها برخی دلایل دیگر نیز ذکر می شود . من جمله اینکه:

. وقتي علي بن محمد سمري، نايب چهارم، در بستر وفات افتاد، مردم از او خواستند نايب پس از خود را معرفي کند؛ او فرمود: «لِلّهِ اَمرٌ هُوَ بالِغُه»؛ «خدا را امري است که بايد به اتمام رساند».

اين سخن علي بن محمد نشان مي دهد هنگام غيبت کبري فرا رسيده است و ديگر نايبي معرفي نمي شود. چنان که در محل خود ثابت شد هر نايبي بايد به وسيله نايب قبل از خود، مشخص شود! بنابراين، معرفي نکردن نايب به وسيله علي بن محمد سمري، نشان دهنده نبودن نايب و نادرستي همه ادعاهاي نيابت است.

در پایان گذری کوتاه بر زندگی این مدعیان دروغین می اندازیم:

38