میرتاج‌الدینی: باهنر می‌خواست برای دولت شبکه تلویزیونی ایجاد کند اما نتوانست/ حتی آیت‌الله مکارم برای تلویزیون خصوصی سراغ خارج از کشور می‌رود
میرتاج‌الدینی معتقد است تلویزیون خصوصی در کشور ما به سرانجام نمی‌رسد و حتی وقتی آیت الله مکارم شیرازی می‌خواهد شبکه داشته باشد آن را از خارج کشور مدیریت می‌کند.
حجت الاسلام محمدرضا میرتاج‌الدینی، بیش از هر چیز با عنوان معاون پارلمانی دولت احمدی نژاد شناخته می شود اما او سابقه نمایندگی مجلس از حوزه انتخابیه تبریز را نیز در کارنامه خود دارد. او که اکنون دیگر ارتباطی با رئیس‌جمهور سابق ندارد، اکنون به عنوان مشاور فرهنگی-رسانه‌ای رئیس سازمان صداوسیما فعالیت می‌کند. در تحریریه خبر فوری ، میزبان او بودیم و درباره موضوعاتی همچون وضعیت بودجه‌ای صداوسیما، طرح‌هایش برای اصلاح قانون اساسی، رابطه احمدی‌نژاد و چاوز و پشت‌پرده‌های یکشنبه سیاه مجلس پرسیدیم. امشب اولین بخش این مصاحبه منتشر می‌شود و در روزهای آتی بخش‌های دیگر آن روی خروجی سایت قرار می‌گیرد.
***
در جامعه انتقادات زیادی به عملکرد سازمان صداوسیما وارد است و شاهد هستیم تعداد مخاطبان این رسانه رو به کاهش هستند. شما به عنوان مشاور مدیران سازمان صداوسیما، آیا این کاهش را قبول دارید و دلیل آن را چه می‌دانید؟
میرتاج‌الدینی: آمار و ارزیابی‌ها و گزارشاتی که در داخل سازمان مدیران ارائه می‌کنند این سوال شما را تایید نمی‌کند که مخاطبین صدا و سیما کاهش پیدا کرده است. با وجود رقبای پرمخاطبی که پیدا شده، همچنان صدا و سیما باز هم جایگاه خود را حفظ کرده است.
توضیح می‌فرمایید که آمارها چگونه است؟ و نسبت به چه زمانی چقدر افزایش یافته است؟
میرتاج‌الدینی: بعضی از آمارها تا 70 درصد مخاطبین را نشان می‌دهد.
یعنی 70درصد مردم ایران تلویزیون نگاه می‌کنند؟
میرتاج‌الدینی: بله. البته در حال حاضر به صورت دقیق آمار در خاطرم نیست ولی آخرین آمارهایی که منتشر شده اکثر مردم ایران ولو ساعاتی، مخاطب شبکه‌های مختلف صداوسیما هستند و بعضی شبکه‌های سرگرم‌کننده مثل نسیم، بعضی شبکه‌هایی مثل آی‌فیلم و مواردی از شبکه‌های خبری و شبکه‌های اصلی مانند شبکه یک را دنبال می‌کنند. نشانه آن این است که در خواست‌ها برای آگهی‌های بازرگانی همچنان مانند گذشته برای صداوسیما هست. اگر صداوسیما مخاطب قابل توجهی نداشت طبعا آگهی‌های بازرگانی به سراغ بسترهای دیگری می‌رفتند .
اگر این آگهی‌ها همچنان اینقدر پابرجاست چرا صدا و سیما اصرار به داشتن بودجه دولتی دارد؟
پاسخ: آگهی‌ها بخشی از بودجه سازمان را تامین می‌کند؛ یک‌سوم بودجه را دولت می‌دهد، یک‌سوم دیگر از طریق آگهی‌های بازرگانی است و یک سوم هم خلاء و کسری دارند.
سیاست دولت این است که تقسیم کند به یک دوم یعنی 50 درصد از آگهی‌ها تامین شود و 50 درصد هم دولت تامین کند. اما معمولا این به طور کامل حاصل نمی‌شود چون حدود 3 هزار میلیارد تومان بودجه واقعی مورد نیاز صداوسیما است. از این مبلغ 2000 تا 2400میلیارد تومان آن تامین می‌شود که نیمی از آن تا 1200 میلیارد تومان بودجه‌ای است که توسط دولت تامین می‌گردد. البته آخرین آمار را به طور دقیق ندارم و حدود بودجه را عرض کردم.
این 500 تا 600 میلیارد تومانی که کسری وجود دارد از کجا تامین می‌شود؟
میرتاج‌الدینی: کسری بودجه می‌شود و برنامه‌ها تعدیل می‌گردد به عنوان مثال پروژه برخی از سریال‌ها به سال بعد موکول می‌شوند و سالانه هم 1200 تا 1300 میلیارد تومان هم از آگهی‌های بازرگانی درآمد کسب می‌شود.
نظر شما در مورد تلویزیون خصوصی چیست؟ موضوعی که سالهاست در کشور مطرح می‌شود اما به صورت جدی به آن پرداخته نمی‌شود، اگر صدا و سیما رقابتی شود آیا کیفیت برنامه‌های آن بهتر نمی‌شود؟
میرتاج‌الدینی: بله خود صدا و سیما هم در این راستا پیش قدم است؛ آی‌پی تی‌وی و آی‌پی مدیا طراحی شده است البته با هم همپوشانی دارند و در واقع نوعی تلویزیون تعاملی است و به آن معنا به صورت خصوصی نیست اما کسی که در منزل خود است می‌تواند به آرشیو کل صدا و سیما وصل گردد یعنی خود فرد برنامه‌ها را انتخاب کند.
آی‌پی تی‌وی که می‌فرمایید تنها توزیع‌کننده است و تولید کننده محتوا نیست اما تلویزیون خصوصی خود تولید کننده محتواست.
میرتاج‌الدینی: بله اما اینکه یک تلویزیون دیگری باشد با قوانین بالادستی ما سازگاری ندارد در قانون اساسی ما صدا و سیما به صورت عمومی‌در اختیار سازمان صدا و سیماست و نمی‌تواند در جای دیگری تلویزیون داشته باشد و لذا برخی از شبکه‌ها هم در حوزه‌های علمیه مثل شبکه ولایت ، ثقلین و ... در خارج از کشور است.
درست است که قانون اساسی صراحت دارد که تلویزیون خصوصی نداریم اما 38 سال از تدوین این قانون گذشته است. فکر نمی‌کنید بعد از این بازه زمانی نیاز به تغییراتی باشد با توجه به دستاورد‌های جدیدی که به لحاظ نوع حکومتی داریم و نوع بستر سازی برای ارتقا اطلاع رسانی نیاز باشد که شاید بشود تحولی ایجاد کرد؟
میرتاج‌الدینی: البته این قابل بررسی و ارزیابی است اما الان نیاز جدی برای آن احساس نمی‌شود به لحاظ اینکه فضای مجازی آمده و ظرفیتهای دیگری برای اطلاع رسانی حتی در حوزه فیلم و سریال و... هست. زمانی درکمیسیون فرهنگی مجلس بحث بود که آیا در فضای مجازی افرادی می‌توانند اینطور به صورت عمومی برنامه پخش کنند؟ هر برنامه‌ای که به صورت عمومی پخش می‌شود در چارچوب صداوسیما می‌گنجد و این قضیه نیز جا افتاده است.
بنابراین به نوعی موافق این تغییر قانون اساسی هستید؟
میرتاج‌الدینی: در خصوص تغییر قانون اساسی فعلا نظری نمی‌دهم ولی صدا و سیما انعطافی از خود نشان داده است؛ برخی از شبکه‌ها از تولید محتوا و... را برای نهادهای دیگری در نظر می‌گیرد که با سیاست‌های کلی نظام که در صدا و سیما رعایت می‌شود در چارچوب آنها شبکه مستقلی داشته باشند. در یک زمانی آقای باهنر هم در مجلس بحث داشت که برای خود دولت به طور خاص چنین شبکه ای را نظر بگیرند منتهی بازهم در چارچوب برنامه‌های صدا و سیما باشد اما به جایی نرسید و ایجاد چنین شبکه‌هایی باید با آن عنوان کلی که در قانون اساسی آمده است منطبق باشد. مگر آنکه قانون اساسی تغییر کند که بنده نسبت به تغییر آن نظری ندارم.
18
