باز هم نشان دادیم که در مدیریت بحران از درس‌های گذشته یاد نگرفته‌ایم

آرزوی محال‌‌ِ مدیریت بحران/سیل سیستان‌وبلوچستان می‌توانست بلا نباشد

سیل سیستان و بلوچستان ثابت کرد که همنشینی دو واژه «مدیریت» با «بحران» در کشوری که مستعد دچار شدن به همه بلایای طبیعی اعم از سیل، زلزله، آتش سوزی و... است، چیزی در حد آرزوی محال است.

آرزوی محال‌‌ِ مدیریت بحران/سیل سیستان‌وبلوچستان می‌توانست بلا نباشد

روایت های مردمی در شبکه های اجتماعی در بلایای طبیعی اخیر نشان می دهد که از گذشته چیزی برای عملکرد درست در بحران نمی آموزیم و هرچه در توان داریم به وقت حادثه رو می کنیم. داشته ها البته در هنگام مواجهه با حادثه کافی نیست زیرا باید از قبل چاره اندیشی می شد. بررسی های میدانی نشان می دهد سرریز شدن ۴ سد در مناطق سیلزده سیستان و بلوچستا ن و توجه نکردن به پروژه های آبخیزداری سهم بالایی در افزایش خسارات سیل داشته است.

سال ۱۳۸۵ طوفان گونو در سیستان و بلوچستان زیر ساخت های بسیاری را در این استان پهناور تخریب کرد. یکی از این زیر ساخت های تخریب شده سیل بندها در بخش های جنوبی استان و در مناطق عورکی، قصر قند و دشتیاری است که اتفاقا بیشترین تخریب ها را در سیل اخیر داشته اند. شه بخش گورگیج نماینده استان سیستان و بلوچستان در شورای عالی استان ها می گوید: سال ۱۳۸۵ طوفان «گونو» سیل بند این منطقه را تخریب کرد و درحالی که احداث آن فقط یک هفته کار داشت اما ۱۳ سال است که توجهی به آن نشده است.

وی عنوان می کند: اگر مسئولان، این سیل بند را ترمیم کرده بودند۷۰درصد خسارت های وارده به این منطقه کاهش یافته بود.

نکته دیگر نقش سدها در کاهش خسارات و وقوع سیل بود. در حال حاضر تحلیل های متفاوتی از اثر بخشی سدهای جنوبی استان در مدیریت بحران مطرح می شود.

شه بخش گورگیج می گوید: سد زیردان در شمال چابهار سال ۱۳۹۰ ساخته شد این سد از زمان ساخت تاکنون هیچوقت لبریز نشده بود و برای اولین بار در ۸ سالی که از عمر ساخت آن می گذرد سر ریز داشت. این سد در هنگام شروع بارش ها ۵۰ میلیون متر مکعب ظرفیت خالی داشت. اگر قبل از بارش ها ۴۰ میلیون متر مکعب آب آن را خالی می کردند، ما با این حجم تخریب روبه رو نبودیم.

مدیرعامل آب منطقه ای سیستان و بلوچستان درباره علت تخلیه نکردن سدها قبل از وقوع سیلاب می گوید: برآوردهای هواشناسی از میزان بارش ها دقیق نبود به همین دلیل ذخیره سدها خالی نشدند.

پیش بینی سازمان هواشناسی از میزان بارندگی و ورودی آب به سدها، حدود یک چهارم آن چیزی بود که در این چهار روز شاهد آن بودیم اما اینکه گفته می شود تشدید خسارات ناشی از سیلاب به دلیل عدم رهاسازی آب از سدها است، مورد تایید نیست زیرا ما بر اساس پیش بینی هواشناسی در سد پیشین و خیرآباد آزادسازی آب داشتیم.

این ادعای آب منطقه ای سیستان و بلوچستان درباره بموقع نبودن هشدارهای هواشناسی البته چندان درست نیست. زیرا گزارش ها نشان می دهد سازمان هواشناسی سیستان و بلوچستان اولین اطلاعیه هشدار سیلاب خود را چهار روز قبل از وقوع بارش ها و در ۱۷ دی ماه منتشر کرد. یکی از دلایل تلفات جانی نداشتن این سیل هم هشدارهای بموقع هواشناسی بود. چیزی که رئیس جمهوری هم در بازدید خود از مناطق سیلزده دشتیاری و چابهار بر آن تاکید داشت و از سازمان هوا شناسی استان تقدیر کرد.

روایت خبرنگار «ایران» در سیستان و بلوچستان حاکی است: هشدارهای هواشناسی بموقع داده شده بود و انتظار می رفت بر اساس تجربه سیل خوزستان، مسئولان ستاد مدیریت بحران اقدام به رها سازی و تخلیه سدها می کردند ولی اقدامی نشد.

محسن حیدری مدیرکل هواشناسی سیستان و بلوچستان می گوید: اولین اطلاعیه جوی روز ۱۷ دی ماه یعنی چهار روز قبل از اوج فعالیت سامانه بارشی صادر و تاکید شد که سامانه فوق سنگین اکثر نقاط استان را در برمی گیرد. متاسفانه آب منطقه ای استان این هشدارها را جدی نگرفت و آن طور که باید سطح آب این سدها را تنظیم نکرد و همین موضوع سبب شد تا حداقل چهار سد سرریز کند.

اکنون هر چه زمان می گذرد، ارزیابی ها از خسارت سیل در یکی از فقیرترین استان های کشور عمق فاجعه را بیشتر آشکار می کند. ۹۰ درصد باغ های موز در منطقه زرآباد که قطب تولید موز در کشور است، از بین رفته و جالیز ها و صیفی جات کشاورزان در مناطق جنوبی استان تقریبا به طور کامل نابود شده اند. آبگرفتگی خانه های خشتی و گلی روستا نشینان را در معرض تخریب و ریزش قرار داده است. بسیاری از روستاهای منطقه دشتیاری از آب لوله کشی سالم بهره ای ندارند. منبع تامین آب در این روستاها هوتک ها هستند، آبگیرهایی طبیعی یا دستکند در کناره رودخانه ها؛ در حال حاضر فاضلاب خانگی وروستایی به آب هوتک ها نفوذ کرده و خطر آلودگی آب آشامیدنی و شیوع بیماری ها را افزایش داده است. تصاویر غم انگیز و اندوهبار تلف شدن دام های روستاییان که برای بسیاری تنها دارایی و وسیله معاش آنها بوده در این روزها در شبکه های اجتماعی بسیار منتشر شده است. گفته می شود علاوه بر تلف شدن هزاران راس دام سبک و صدها راس دام سنگین، یک میلیون راس از دام های کشاورزان استان دچار بحران تامین علوفه اند زیرا مراتع و باغ ها در حد گسترده ای تخریب شده است.

اکنون مردمی که فقیر بودند بعد از وقوع سیل فقیر تر شده اند. امدادگران تن ماهی و پتو به سیلزدگان می دهند، اما فردا یا یکسال بعد آنان باید با این همه خرابی و از بین رفتن خانه و کاشانه شان چه کار کنند؟ خیلی از کشاورزان که محصولات خود را در زرآباد و دشتیاری پیش فروش کرده بودند با از بین رفتن محصولاتشان که هنوز برداشت نشده، بدهکار شده اند و نمی‌دانند‌ باید چه کار کنند، مردم اینجا درمانده شده اند!

منبع: ایران

24

شبکه‌های اجتماعی
دیدگاهتان را بنویسید

نظرات شما - 1
  • محمد
    0

    جامعه ای که این همه امکانات ازنطر نیروی متخصص (فارغالتحصیل و تجهیزات لجستیکی و...دارد با یک بارندگی نباید دچار مشکل شود درست است مردم ان خطه فقیر بودند وبا این سیل که( در واقع رحمت الهی بود )همه چیزشان را از دست دادند همه اینها بدلیل این این است که از وزیر ومدیر گرفته هیچیک به وظایف خو مان عمل نکرده ایم مثلا اگر وزارت نیرو در مورد لایروبی رودخانه‌های ان منطقه به موقع اقدام می نمود دچار اینهمه خسران به مردم نمی بودیم دربخش برق همچنین مثالی می اورم در خوزستان چند سال پیش با کوچکترین بارندگی کل شبکه برق از مدار خارج شد وخاموش شد ند که وزیر وقت به محل رفت (اقای چیت چیان)چرا که اگر معاونت توزیع توانیر به وظایفش همانا دستور وپیگری دستورالعمل شستسوی مقره ها که قبلا انجام می شد عمل می نمود دچار این خسران نبودیم وقتی دید مدیر همه شد ه حراستی و...از مدیری که باید در جایگاه خودش به وظیفه اش بپردازد مدیر ابی مدیر برقی ومدیر .... به کارشان اهمیت دهند مسؤل در قبال مردم هستند مسئول در قبال این نظام هستند وقتی دستگاه نظارتی باید ان وزیر ویا ان مدیر را مورد مواخذه قرار دهد با نرمی ودوستانه برخورد نمایند همین خواهد شد که با یک بارندگی دچار این همه زیان بشویم اگر رودخانه‌ها لایروبی شده بودند این بارندگی نعمت الهی است باید در پشت سدها می رفت وزمینهای ان منطقه را سیراب می نمود وزندگی تمامی ان منطقه دگرگون می شد

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    اخبار سایر رسانه ها