بار دیگر کرامت مردم هدف قرار داده شد

ابوالفضل فاتح روزنامه‌نگارو فعال سیاسی در یادداشتی در پایگاه خبری جماران نوشت:

مسئله آبان فقط بنزین نبود، مسئله ی کرامت مردم بود که در انبوه دروغ ها و پرده پوشی ها نادیده گرفته شده بود و مردم را چنان بر آشفت.

در ترور شهید عزیز قاسم سلیمانی نیز بیش از هز چیز عزت و کرامت مردم بود که از سوی آمریکا هدف قرار گرفته شد و مردم را به اندوه و خشم و خیزشی عظیم درآورد.

اصل فاجعه و پرده پوشی های صورت گرفته در ماجرای سقوط هواپیمای اوکراینی، نیز کرامت مردم را در چشم جهانیان هدف قرار داد واینک به التهاب، خشم و بهتی باورنکردنی دامن زده است که تلخی آن سالها در گوشه دل و جان و خاطر مردم لانه خواهد کرد.

این که در چنین سطحی، هم به خود و هم به مردم، آن هم چنین مردم فداکار و فهیم و متمدنی دروغ بگوییم و گمان گنیم چنین خطاهایی قابل پوشاندن است، نشان از آسیب و حفره ای خطرناک و خانمان سوز دارد که ریشه ی اعظم مفاسد و عقب ماندگی ها و از هم پاشیدگی هاست و سالهاست در حوادث تلخ دلسوزان کشور به آن تذکر می دهند و متاسفانه هر بار به تهمت غیر خودی و یا همنوایی با بیگانه رانده می شوند و مسئولیت فجایع بر دوش دیگران انداخته می شود.

باور کنیم، دروغ در تار و پود بسیاری از ما و سیستم هایمان لانه کرده و کرامت خود و مردممان را نشانه رفته است. کرامت همه چیز است. وقتی به کرامت مردم توهین شده باشد، چاره اش آسان نیست.

بارها و بارها گفته شد که دروغ تا ابد یک جریان یک سویه نیست و دو سویه خواهد شد و آنکه به مردم دروغ بگویذ خودش نیز راست نخواهد شنید. به دلایل ترویج دروغ اندیشه کنیم. گر شیوه های نظارتی و نظارت عمومی را به رسمیت می شناختیم، اگر رسانه هایمان را آزاد و موثر می گذاشتیم و انحصار گریبانگیر نمی شد، اگر گمراه سازی سکه رایج نبود و اگر راست گویی مجازات نداشت و راستگویان را به لکنت نمی انداختیم، دروغ و جعل این همه مجال نمی یافت و خودمان در دام آن گرفتار نمی شدیم.

باید تمام عوامل مستقیم و غیر مستقیم این خطا و طراحان این لاپوشانی رسوا هر کدام و در هر سطحی که هستند به سهم خود معرفی و مجازات شوند و راه های پیشگیری و عدم تکرار آن بارها و بارها مرور شود و موضوع به پایین دست ها ختم نشود.

متاسفانه عوارض این خطا و پرده پوشی و بازی با کرامت مردم بسی دامنگیرتر و فراموش نشدنی تر از آن است که امروز تصور می شود و چندین نسل از این فاجعه سخن گفته خواهد شد

و البته مردم شریف و متمدن ایران از دل این فاجعه درسها خواهند آموخت.

در میان مسئولان نیز آیا کسی مانده است که به عمق اندوه این گل های پرپر شده و بزرگی دروغ و اعتماد و اعتبار از دست رفته و آثاراین رسوایی در عرصه ملی و بین المللی، مسئولیت بپذیرد و مرهمی بر این داغ و اندوه و شرم و سرخوردگی ملی باشد؟

66